2658 Τζίντζεριτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2658 Τζίντζεριτς
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Προσωπικό του Αστεροσκοπείου του Χάρβαρντ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 13 Φεβρουαρίου 1980
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1980 CK, 1932 HH, 1959 JO,
1975 JK
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,289
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,068 AU (459,0 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,1825 AU (326,5 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,953 AU (591,4 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1962,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 9,496 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

214,07 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 321,62 °
Μέση ανωμαλία (M): 45,735 °


Ο Τζίντζεριτς (Gingerich) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,4. Ανακαλύφθηκε το 1980 από το προσωπικό του Αστεροσκοπείου του Χάρβαρντ και πήρε το όνομά του προς τιμή του Αμερικανού αστρονόμου και ιστορικού της επιστήμης Όουεν Τζίντζεριτς, καθηγητή στο Χάρβαρντ.

Εξαιτίας της πολύ μεγάλης εκκεντρότητας της τροχιάς του, ο Τζίντζεριτς διασχίζει σε κάθε περιφορά του όλο σχεδόν το πλάτος της Κύριας Ζώνης, μέχρι και τα εξώτατα (προς τον Δία) όριά της.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κυρίως φυσικά χαρακτηριστικά του Τζίντζεριτς είναι άγνωστα. Ο Τζίντζεριτς περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 2 ώρες 56 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα, μία γρήγορη περιστροφή, κάτι που σε συνδυασμό με τη μεγάλη εκκεντρότητα της τροχιάς καθιστά πιθανό ο αστεροειδής αυτός να προήλθε από κάποια σύγκρουση μεταξύ άλλων αστεροειδών.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]