2579 Σπάρτακος

**2579 Σπάρτακος**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Νικολάι Τσερνίχ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	14 Αυγούστου 1977
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1977 PA2
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,075
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,2104 AU (330,7 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,044 AU (305,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,377 AU (355,6 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1200,35 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	5,7785 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 280,995 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	333,93 °
Μέση ανωμαλία (M):	18,54 °

Ο Σπάρτακος (Spartacus) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική (δηλαδή την προς τον Ήλιο) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,0. Ανακαλύφθηκε το 1977 από τον Σοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Τσερνίχ, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του από τον ηγέτη της επαναστάσεως των δούλων Σπάρτακο, μονομάχο από τη Θράκη.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φασματικός τύπος του Σπάρτακου είναι V. Ο Σπάρτακος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 3 ώρες 38 λεπτά και 9,6 δευτερόλεπτα (Warner 2012).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα