250 Μπεττίνα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Johann Palisa |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 3 Σεπτεμβρίου 1885 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
|
|
|
| Εκκεντρότητα (e): | 0,125 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,150 AU (471,3 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,758 AU (412,5 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,543 AU (530,1 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2042,4 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 12,844 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
24,10 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 75,09 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 37,53 ° |
Η Μπεττίνα (Bettina) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,58. Ανακαλύφθηκε το 1885 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από τη Βιέννη, και πήρε το όνομά της από τη βαρόνη Μπεττίνα φον Ρότσιλντ, σύζυγο του εξέχοντα Βιεννέζου τραπεζίτη Άλμπερτ Σάλομον φον Ρότσιλντ, ο οποίος είχε αγοράσει τα δικαιώματα ονοματοδοσίας του αστεροειδούς από τον Παλίζα έναντι 50 λιρών.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μέση διάμετρος της Μπεττίνας εκτιμάται σε 80 ως 86 km. Ο φασματικός της τύπος είναι M (μεταλλικός), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,258. Η Μπεττίνα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 3,2 λεπτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Αστεροειδείς | ||
|---|---|---|
| 249 Ίλσε | 250 Μπεττίνα | 251 Σοφία |
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα 250 Bettina της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
