2145 Μπλαάουβ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2145 Μπλαάουβ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Ρίτσαρντ Μάρτιν Γουέστ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 24 Οκτωβρίου 1976
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1976 UF, 1929 XS, 1963 RK,
1980 TW
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,095
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,218 AU (481,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,911 AU (435,5 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,525 AU (527,3 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2108,4 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 15,010 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

264,37 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 278,54 °
Μέση ανωμαλία (M): 7,42 °


Ο Μπλαάουβ (Blaauw) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,6. Ανακαλύφθηκε το 1976 από τον Δανό αστρονόμο Ρίτσαρντ Μάρτιν Γουέστ, που παρατηρούσε από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο, στην κορυφή Λα Σίγια των χιλιανών `Ανδεων, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Ολλανδού αστρονόμου Αδριανού Μπλαάουβ (1914-2010).

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Μπλαάουβ εκτιμάται σε 34,20 χιλιόμετρα, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,087 ± 0,010.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]