1863 Αντίνοος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1863 Αντίνοος
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Καρλ Βιρτάνεν
Ημερομηνία ανακάλυψης: 7 Μαρτίου 1948
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1948 EA
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,607
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,2584 AU (337,9 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 0,8874 AU (132,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,6294 AU (542,95 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1239,7 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 18,401 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

346,54 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 268,00 °
Μέση ανωμαλία (M): 278,87 °


Ο Αντίνοος (Antinous) είναι ένας απολλώνειος αστεροειδής με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 15,6. Ανακαλύφθηκε το 1948 από τον Αμερικανό αστρονόμο Καρλ Βιρτάνεν, που παρατηρούσε από το Όρος Χάμιλτον της Καλιφόρνια (Αστεροσκοπείο Λικ), και πήρε το όνομά του από το όνομα του ενός από τους αρχηγούς των μνηστήρων της Πηνελόπης στην Οδύσσεια.

Κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα ο Αντίνοος πέρασε σε απόσταση μικρότερη των 30 εκατομμυρίων χλμ. από τη Γη 5 φορές, ενώ μέσα στον 21ο αιώνα θα περάσει μόνο μία. Η ελάχιστη απόσταση αυξάνει σε κάθε κοντινή διέλευση.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Αντινόου εκτιμάται σε 2,1 χλμ. Ο φασματικός τύπος του είναι SU (κατά Tholen) ή Sq (κατά SMASSII), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,24. Ο Αντίνοος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 5,5 ως 9,5 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]