1352 Βάβελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1352 Βάβελ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Συλβαίν Αρέντ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 3 Φεβρουαρίου 1935
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1935 CE, 1928 SC, 1933 VF,
1949 HO
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,066
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,777 AU (415,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,594 AU (388,0 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,9595 AU (442,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1690,0 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 3,759 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

186,29 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 214,13 °
Μέση ανωμαλία (M): 283,68 °


Ο Βάβελ (Wawel) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,018. Ανακαλύφθηκε το 1935 από τον Βέλγο αστρονόμο Συλβαίν Αρέντ, που παρατηρούσε από την Υκλ του Βελγίου, και πήρε το όνομά του από το γοτθικό κάστρο Βάβελ στην Κρακοβία.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Βάβελ εκτιμάται σε 20,8 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι X, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,1491. Ο Βάβελ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 16 ώρες και 58 λεπτά, μία μάλλον αργή περιστροφή για αστεροειδή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]