1255 Σίλοβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1255 Σίλοβα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν
Ημερομηνία ανακάλυψης: 8 Ιουλίου 1932
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1932 NC, 1933 VB, A905 UC
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,172
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,147 AU (470,7 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,6054 AU (389,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,688 AU (551,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 3038,7 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 8,544 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

237,68 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 134,90 °
Μέση ανωμαλία (M): 346,66 °


Η Σίλοβα (Schilowa) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,321. Ανακαλύφθηκε το 1932 από τον Ρώσο αστρονόμο Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν, που παρατηρούσε από το Σιμέις της Κριμαίας, και πήρε το όνομά της προς τιμή της Ρωσίδας αστρονόμου Μαρία Βασίλιεβνα Σίλοβα.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Σίλοβα εκτιμάται σε 32,52 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,1389. Η Σίλοβα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 29 ώρες και 32 λεπτά, μια αργή περιστροφή για αστεροειδή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]