Μετάβαση στο περιεχόμενο

11 Παρθενόπη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
11 Παρθενόπη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις
Ανακαλύφθηκε στις 11 Μαΐου 1850
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Αφήλιο 403.494.000 km
(2,697 AU)
Περιήλιο 330.297.000 km
(2,208 AU)
Ημιάξονας τροχιάς 366.896.000 km
(2,453 AU)
Εκκεντρότητα 0,100
Περίοδος περιφοράς 1.402,891 ημέρες
(3,84 χρόνια)
Μέση Ταχύτητα Τροχιάς 19,02 km/s
Κλίση 4,624° ως προς την Εκλειπτική
Μήκος του ανερχόμενου σημείου 125,637°
Όρισμα του περιηλίου 195,436°
Φυσικά Χαρακτηριστικά
Ακτίνα 76,65 km
Μάζα 6,15 ×1018 kg
Μέση πυκνότητα 3,28 ± 0,20 g/cm3
Επιφανειακή Βαρύτητα στον Ισημερινό 0,0578 m/s2
Ταχύτητα Διαφυγής 0,0941 km/s
Αστρονομική περίοδος περιστροφής 0,3929 ημέρες
9,43 h
Λευκαύγεια 0,180
Φασματικός τύπος S
Φαινόμενο μέγεθος 8,62 ως 12,10
Απόλυτο μέγεθος 6,55
Θερμοκρασία
ελάχ.μέσημεγ.
~174 K

Η Παρθενόπη (λατινικά και διεθνώς: Parthenope) είναι ο αστεροειδής (μικρός πλανήτης) με αύξοντα αριθμό ανακαλύψεως 11. Ανακαλύφθηκε στις 11 Μαΐου 1850 από τον Ιταλό αστρονόμο Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις, που παρατηρούσε από τη Νάπολη της Ιταλίας, και πήρε το όνομά της από την Παρθενόπη, μία από τις Σειρήνες στην αρχαία ελληνική μυθολογία, που σύμφωνα με ένα μύθο ίδρυσαν τη Νεάπολη. Η Παρθενόπη περιφέρεται περί τον Ήλιο σε μέση απόσταση (μεγάλο ημιάξονα της τροχιάς της) 2,453 αστρονομικών μονάδων ή 366,9 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Η εκκεντρότητα της τροχιάς της είναι e = 0,1001. Μία περιφορά της περί τον Ήλιο συμπληρώνεται σε 1.402,9 ημέρες. Η κλίση της τροχιάς της Παρθενόπης ως προς την εκλειπτική είναι 4,6 μοίρες.

Η μέση «διάμετρος» της Παρθενόπης είναι 153,3 χλμ. Η μάζα της υπολογίζεται σε 5,13 τετράκις εκατομμύρια τόνους με μέση πυκνότητα 2,72 g/cm³. Η Παρθενόπη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 9 ώρες και 26 λεπτά. Η λευκαύγειά της (0,180) αντιστοιχεί στον τύπο S (λιθώδης).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]