1024 Χέιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1024 Χέιλ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Τζωρτζ Βαν Μπίσμπρεκ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 2 Δεκεμβρίου 1923
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1923 YO13
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 8 Φεβρουαρίου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455600,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,227
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,866 AU (428,8 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,217 AU (331,7 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,516 AU (526,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1772,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 16,088 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

58,87 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 308,26 °
Μέση ανωμαλία (M): 5,002 °


Ο Χέιλ (Hale) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,706. Ανακαλύφθηκε το 1923 από τον βελγικής καταγωγής Αμερικανό αστρονόμο Τζωρτζ Βαν Μπίσμπρεκ, που παρατηρούσε από το Γουίλιαμς Μπέι του Γουισκόνσιν (Αστεροσκοπείο Γιερκς), στις ΗΠΑ, και πήρε το όνομά του από το επώνυμο του Αμερικανού αστρονόμου Τζωρτζ Έλερυ Χέιλ.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Χέιλ εκτιμάται σε 41,36 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι Ch, ενώ το άλβεδό του είναι 0,059. Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται ο Χέιλ γύρω από τον εαυτό του.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]