Μπαλκόνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπαλκόνι σε Εκκλησία Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Νίσα

Ένα μπαλκόνι (από την ιταλική λέξη: balcone) είναι μια πλατφόρμα προεξέχει από τον τοίχο ενός κτιρίου, υποστηρίζεται από τις στήλες ή στηρίγματα, και περικλείεται με ένα κιγκλίδωμα.

Τύποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παραδοσιακό μαλτέζικο μπαλκόνι είναι ένα ξύλινο κλειστό μπαλκόνι που προεξέχει από έναν τοίχο.

Αντίθετα, της «Ιουλιέτας το μπαλκόνι» δεν προεξέχει έξω από το κτίριο. Είναι ένα μέρος του επάνω ορόφου, με ένα κιγκλίδωμα μόνο στο μέτωπο, σαν μια μικρή Λότζια.

Λειτουργίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικές φορές τα μπαλκόνια είναι προσαρμοσμένα για τελετουργικούς σκοπούς, π.χ. στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, ο νεοεκλεγείς Πάπας δίνει την ευλογία του, Urbi et orbi μετά το κονκλάβιο.

Χρησιμοποιούνται επίσης σε αίθουσες κινηματογράφου και θέατρα.

Το συνηθισμένο μπαλκόνι έχει μία, ή παραπάνω, μπαλκονόπορτες που ανοίγουν σε ένα μικρό αίθριο χώρο με κάγκελα. Ένα γαλλικό μπαλκόνι είναι με πόρτες που ανοίγουν σε ένα προστατευτικό κιγκλίδωμα με θέα στην αυλή ή το γύρω τοπίο.