Γλυκαιμία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με τον όρο γλυκαιμία, (glycemia), χαρακτηρίζεται το φυσιολογικό επίπεδο περιεκτικότητας της γλυκόζης στο αίμα και που προσδιορίζεται στο ένα γραμμάριο ανά λίτρο. Ανώτερο επίπεδο του φυσιολογικού χαρακτηρίζεται "υπεργλυκαιμία" ενώ το αντίθετο "υπογλυκαιμία".

Η ρύθμιση του φυσιολογικού επιπέδου εξαρτάται από το πάγκρεας και συγκεκριμένα από τα νησίδια του Λάγκερχανς από τα οποία και εκκρίνεται η ινσουλίνη η οποία και είναι υπεύθυνη για την αποθεματοποίηση, (γλυκοπηξίας), της πλεονάζουσας στο αίμα γλυκόζης.

Με τις σύγχρονες μικρομεθόδους ο προσδιορισμός της γλυκαιμίας στο αίμα, που βασίζεται κυρίως στις αναγωγικές ιδιότητες της γλυκόζης, φθάνει ακόμη και στο δέκατο του χιλιοστόλιτρου του αίματος (0,1 ml), που κρίνεται αρκετά ικανοποιητικό.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τ.18ος σ.315.