Ψυχή (ταινία)

Ψυχή
Σκηνοθεσία	Αλεξάντερ Στεφάνοβιτς
Παραγωγή	Alexander Stefanovich
Σενάριο	Αλεξάντερ Στεφάνοβιτς
Πρωταγωνιστές	Σοφία Ροτάρου; Μιχαήλ Μπογιάρσκι; Ρολάν Μπίκοφ ; Βιτσισλάφ Σπεσίτσεφ
Μουσική	Αλίνα Σπεσνιόβα
Φωτογραφία	Vladimir Klimov
Εταιρεία παραγωγής	Mosfilm
Διανομή	Mosfilm
Πρώτη προβολή	1981
Διάρκεια	93 λεπτά
Προέλευση	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Γλώσσα	Ρωσικά
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ψυχή (ρωσικά: Душа) είναι μια σοβιετική ταινία δράμα με σκηνοθεσία του Αλεξάντερ Στεφάνοβιτς, με τη Σοφία Ροτάρου στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Την ταινία παρακολούθησαν 57.000.000 άνθρωποι. Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Κατά τη διάρκεια της μαγνητοσκόπησης της ταινίας, κάποιοι απείλησαν την πρωταγωνίστρια, Σοφία Ροτάρου,ότι θα κλέψουν τον γιο της. Ο ρόλος της Βικτόρια Σβομπόντινα γράφτηκε ειδικά για τη Σοφία Ροτάρου. Η πλοκή της ταινίας διαδραματίζεται κυρίως στη Μόσχα, στη Βαλτική Θάλασσα και στη Γερμανία.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βικτόρια Σβομπόντινα είναι μια νεαρή αλλά γνωστή σοβιετική τραγουδίστρια που ζει στη Μόσχα. Η φήμη της έφθασε στα ύψη αλλά το μουσικό συγκρότημα στο οποίο συμμετείχε ήταν στη σκιά της. Μαζί με τον εραστή της, Σεργκέι (Βιτσισλάφ Σπεσίτσεφ), αρχίζουν μια προσωπική σταδιοδρομία, αλλά καταλήγουν ως τραγουδιστές σε μια καφετέρια. Η δημοτικότητα της αυξάνεται και ο νέος της διευθυντής διοργανώνει ζωντανές εμφανίσεις. Ωστόσο, αρχίζουν να εμφανίζονται προβλήματα με τη φωνή της. Μετά απο μια εξέταση, ο ιατρός της, της απαγορεύει το τραγούδι για 3 μήνες για να μην εξαφανιστεί τελείως η φωνή της. Η Βικτόρια, τότε, ειδοποιεί τον διευθυντή της να ακυρώσει τις συναυλίες. Την ίδια περίοδο, προσπαθούν να την πείσουν να μιλήσει σε ομιλία του Συμβουλίου Συνθέτων, για να σώσει ένα συγγραφέα από τις επιθέσεις. Αυτή η ομιλία έπρεπε να μετατοδοθεί με το ραδιόφωνο, αλλά στο τέλος της ομιλίας, η Βικτόρια μαθαίνει ότι η ομιλία μεταδόθηκε ζωντανά απο το κύριο κανάλι της σοβιετικής τηλεόρασης. Μετά από αυτό, δέχεται ένα τηλεφώνημα από ένα σχολικό της φίλο, ο οποίος την πείθει να γράψει ένα τραγούδι και να το τραγουδήσει ντουέτο με τον νεαρό τραγουδιστή Βαντίμ Σταριχέβιμ (Μιχαήλ Μπογιάρσκι). Μετά την ηχογράφηση, η Βικτόρια μαθαίνει ότι ο Βαντίμ είναι μέλος ενός ροκ συγκροτήματος και δέχεται να παρεβρεθεί σε μια συναυλία τους. Την ίδια στιγμή, ο διευθυντής της μαθαίνει ότι η Βικτόρια συνεχίζει να τραγουδά. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας (του Βαντίμ και του συγκροτήματος του) ένα μέλος του συγκροτήματος σβήνει το μικρόφωνο, αλλά η Βικτόρια συνεχίζει να τραγουδά.

Μετά τη συναυλία, η Βικτόρια σταματά με το αυτοκίνητο της σε μια πλατεία, και σχίζει κάποιες αφίσες με τη φωτογραφία της και φεύγει οριστικά από το συγκρότημα. Μετά απο αυτό το περιστατικό, η Βικτόρια χωρίς να ειδοποιήσει κανένα, φεύγει για τη Βαλτική. Μετά φεύγει στη Γερμανία, για να εκπροσωπήσει την ΕΣΣΔ σε ένα σημαντικό διαγωνισμό. Φεύγει όμως με τον διευθυντή της γιατί δεν έχει άλλη επιλογή. Για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο συγκρότημα. Ο διευθυντής βρίσκει έναν άγνωστο που συμμετείχε σε ένα ροκ συγκρότημα. Στην πρώτη συνάντηση με το συγκρότημα αναγνωρίζει τον Βαντίμ, αν και δεν το δείχνουν στον διευθυντή της Βικτόρια. Η πρώτη πρόβα με το νέο συγκρότημα γιατί είχαν διαφορετικές γνώμες για το ύφος των τραγουδιών τους. Μετά τις πρόβες, φεύγουν για τον διαγωνισμό "Intermusik". Λίγες μέρες πριν το φεστιβάλ, η Βικτόρια καταλαμβαίνει ότι είναι ερωτευμένη με τον Βαντίμ, και απομακρύνεται από τον διευθυντή της, ο οποίος την έβλεπε ως μηχανή δόξας. Στη διάρκεια του ταξιδιού από τη Βόρεια Θάλασσα, η Βικτόρια χάνει τις αισθήσεις της λόγω της ασθένειας της. Ο γερμανός ιατρός που την εξετάζει αποκαλύπτει την πραγματική αιτία, το πρόβλημα με τη φωνή της και τους πνεύμονες της και τη διατάζει να σταματήσει το τραγούδι. Η Βικτόρια τον παρακαλεί να σιωπήσει και κατά τη διάρκεια της εμφάνισης τους, η Βικτόρια στην τελευταία νότα χάνει τη φωνή της.

Το τέλος της ταινίας έχει 2 ερμηνείες: