Ψαθογιάννος Χανίων
| Ψαθογιάννος | |
|---|---|
  Ψαθογιάννος | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Χανίων |
| Δήμος | Πλατανιά |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
| Νομός | Χανίων |
| Υψόμετρο | 150 |
| Πληθυσμός | 103 (2011) |
Ο Ψαθογιάννος (ή Ψαθόγιαννος) είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητος του δήμου Πλατανιά στην περιφερειακή ενότητα Χανίων της Κρήτης. Ανήκε στην Επαρχία Κυδωνίας. Απέχει 20 χιλιόμετρα από τα Χανιά και είναι κτισμένος σε υψόμετρο 150 μ.[1] Το κυρίο προϊόν της περιοχής είναι το ελαιόλαδο. Εκτιμάται ότι παράγονται ετησίως στον Ψαθογιάννο πάνω από 900 τόνοι ελαιόλαδου.[2]
Κοινότητα Ψαθογιάννου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από την έδρα της, η Κοινότητα Ψαθογιάννου περιλαμβάνει και τον οικισμό Μπαπιόλος. Η απογραφή του 2011 αναφέρει:
- Μπαπιόλος, ο (56)
- Ψαθογιάννος, ο (103)
Συνολικά η κοινότητα έχει 159 κατοίκους.
Η Κοινότητα εκπροσωπείται από τον Πρόεδρο κ. Ανδρέα Βιτετζάκη.
Κοινοτάρχες Ψαθογιάννου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κάτωθι εκλέχθηκαν και υπηρέτησαν (ή υπηρετούν) ως Πρόεδροι της Κοινότητος Ψαθογιάννου.
| περίοδος | όνομα |
|---|---|
| 1978–1982 | |
| 1982–1986 | Σολιδάκης Ιωάννης |
| 1986–1998 | Φρακγεδάκης Γεώργιος |
| 2010–2019 | |
| 2019– | Βιτετζάκης Ανδρέας |
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Psatoiano, στην επαρχία Κισάμου. Στην ενετική απογραφή του 1583 από τον Καστροφύλακα αναφέρεται ως Psatogiano με 76 κατοίκους, 18 οφειλόμενες αγγαρείες και 2 προνομιούχους. Ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα το 1630 αναφέρει το χωριό ως Psatoiorgo. Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 αναφέρεται ως Psathogiano με 14 χριστιανικές και 12 μουσουλμανικές οικογένειες.[1]
Το 1881 ανήκε στον δήμο Αλικιανού και σύμφωνα με την απογραφή είχε μικτό πληθυσμό, με 116 χριστιανούς και 63 μουσουλμάνους κατοίκους. Στην απογραφή του 1900 είχε 117 κατοίκους και υπαγόταν στον ίδιο δήμο. Το 1920 είχε οριστεί έδρα ομώνυμου αγροτικού δήμου.[1] Το 1925 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Μανολιόπουλου, αλλά το 1929 ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση το 1997, όταν εντάχθηκε στον τότε δήμο Μουσούρων.[3]
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[1] | 117 | 159 | 185 | 220 | 198 | 203 | 160 | 167 | 111 | 103 |
Σημεία ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται κατασκευή γνωστή ως «Πύργος του Ψαθόγιαννου». Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε από τους Οθωμανούς ως φυλακή, ενώ αργότερα μετατράπηκε σε ελαιοτριβείο. Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Κοντά στην είσοδο του χωριού βρίσκεται μεγάλος πλάτανος με κρήνη από κάτω του, η οποία κτίστηκε επί τουρκοκρατίας.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 844.
- ↑ 2,0 2,1 «Ψαθογιάννος». Δήμος Πλατανιά. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Ψαθόγιαννος (Χανίων)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||