Χόρχε Πατσέκο Αρέκο
| Χόρχε Πατσέκο Αρέκο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jorge Alejandro Pacheco Areco (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 9 Απριλίου 1920[1][2][3] Μοντεβιδέο |
| Θάνατος | 29 Ιουλίου 1998[1][2][3] Μοντεβιδέο |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Κεντρικό Νεκροταφείο του Μοντεβιδέο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ουρουγουάη[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δημοσιογράφος διπλωμάτης |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κόμμα Κολοράδο |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Χόρχε Πατσέκο Κλάιν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρόεδρος της Ουρουγουάης (1967–1972) πρέσβης της Ουρουγουάης στην Ισπανία πρέσβης της Ουρουγουάης στην Ελβετία πρέσβης της Ουρουγουάης στις ΗΠΑ πρέσβης της Ουρουγουάης στην Παραγουάη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χόρχε Πατσέκο Αρέκο (ισπαν. Jorge Pacheco Areco, 9 Απριλίου 1920 – 29 Ιουλίου 1998) ήταν Ουρουγουανός πολιτικός, μέλος του Κόμματος Κολοράδο, που διετέλεσε Πρόεδρος της Ουρουγουάης από τις 6 Δεκεμβρίου 1967 μέχρι την 1η Μαρτίου 1972.[5]
Πριν την προεδρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πατσέκο Αρέκο γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο και εντάχθηκε στο Κόμμα Κολοράδο στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και εκλέχθηκε βουλευτής για πρώτη φορά το 1962.
Ο Πρόεδρος Όσκαρ Ντιέγο Χεστίδο τον επέλεξε ως αντιπρόεδρο της Ουρουγουάης το 1967, σε μια θέση που αναβίωσε μετά από πολλά έτη. Ο Πατσέκο ήταν μόλις ο έκτος άνθρωπος που ανέλαβε το αξίωμα του αντιπροέδρου της χώρας στην ιστορία (το αξίωμα χρονολογείται από το 1934).
Προεδρική θητεία (1967-1972)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η θέση του αντιπροέδρου έδειξε τη χρησιμότητά της στις 6 Δεκεμβρίου 1967, όταν ο Χεστίδο πέθανε μετά από λίγους μόνο μήνες στην προεδρία και ο Πατσέκο τον διαδέχθηκε ακαριαία ως Πρόεδρος της χώρας, χωρίς να μεσολαβήσει κενό εξουσίας.[5]
Αμέσως εφάρμοσε πολιτική «παγώματος» τιμών και ημερομισθίων σε μια προσπάθεια ελέγχου του πληθωρισμού. Τον Ιούνιο του 1968 επέβαλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με την έγκριση του Κοινοβουλίου, προκειμένου να σταματήσει τις επακόλουθες εργατικές διεκδικήσεις, καθώς η κυβέρνησή του είχε επίσης να αντιμετωπίσει την οργάνωση αστικού ανταρτοπολέμου «Εθνικό Κίνημα Απελευθέρωσης» (MLN), γνωστότερη ως Τουπαμάρος, που είχε δημιουργηθεί το 1963. Τα έκτακτα μέτρα κράτησαν έως τον Μάρτιο του 1969.[6]
Καθώς το Σύνταγμα της Ουρουγουάης δεν επιτρέπει στον Πρόεδρο να θέσει υποψηφιότητα για μια αμέσως συνεχόμενη θητεία, διεξάχθηκε ένα δημοψήφισμα το έτος 1971 για την τροποποίηση του Συντάγματος σε αυτό το σημείο, ώστε να μπορέσει ο Πατσέκο να είναι υποψήφιος πρόεδρος για δεύτερη θητεία το 1971, αλλά η τροποποίηση καταψηφίσθηκε στο δημοψήφισμα.
Μετά την προεδρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφού τελείωσε η θητεία του, ο Πατσέκο Αρέκο διορίσθηκε πρέσβυς της Ουρουγουάης στην Ισπανία, ενώ αργότερα πρέσβυς στην Ελβετία και στις ΗΠΑ. Επέστρεψε στην Ουρουγουάη το 1982, κατά τη διάρκεια του εκδημοκρατισμού της χώρας μετά την εκτροπή του Ιουνίου 1973. Η φατρία «Batllismo» στο εσωτερικό του Κόμματος Κολοράδο με ηγέτη τον Χούλιο Μαρία Σανγκουινέτι κέρδισε τις πρώτες αυτές εκλογές.
Ο Πατσέκο ήταν και πάλι υποψήφιος για πρόεδρος στις εκλογές του Νοεμβρίου 1984, με υποψήφιο αντιπρόεδρό του τον πρώην υφυπουργό του Εθνικής Αμύνης (και υπουργό «παρά τω Προέδρω») Κάρλος Πιράν. Παρά το ότι το Κόμμα Κολοράδο κέρδισε τις εκλογές, ο Πατσέκο έχασε με ψήφους 3 προς 1 από τον Σανγκουινέτι.
Ο Σανγκουινέτι διόρισε και πάλι τον Πατσέκο πρέσβυ, αυτή τη φορά στη γειτονική Παραγουάη. Ο Πατσέκο υπέβαλε και πάλι υποψηφιότητα για Πρόεδρος στις εκλογές του 1989 και, με την υγεία του πλέον επιβαρυμένη, σε εκείνες του Νοεμβρίου 1994 με υποψήφιο αντιπρόεδρό του τον απερχόμενο Υπουργό Βιομηχανίας Εδουάρδο Άτσε. Μετά και από αυτή την αποτυχία, ο Χόρχε Πατσέκο Αρέκο αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική. Απεβίωσε τέσσερα χρόνια αργότερα, σε ηλικία 78 ετών, και τάφηκε με τιμές εν ενεργεία Προέδρου στο Κεντρικό Κοιμητήριο του Μοντεβιδέο.[7]
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χόρχε Πατσέκο Αρέκο είχε συνάψει 4 γάμους, από τους οποίους απέκτησε συνολικά δύο γιους και μία κόρη. Ο ένας από τους γιους του, ο ομώνυμος Χόρχε Παντσέκο Κλάιν (γενν. 1964), εξελέγη βουλευτής.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 149321069. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 120945119.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000011669. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Ουρουγουάης. 000006714. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2024.
- ↑ 5,0 5,1 "Leaders of Uruguay" Αρχειοθετήθηκε 2006-04-20 στο Wayback Machine. on terra.es, accessed 15 May 2006.
- ↑ "Pacheco: La Trama Oculta del Poder," Trullen y Chagas,
- ↑ «Pacheco, a man chosen for president by destiny» (στα Ισπανικά). El Espectador. 30 Ιουλίου 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2013.
|