Χόκοκου-τζι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 35°19′12.00″N 139°34′9.48″E / 35.3200000°N 139.5693000°E / 35.3200000; 139.5693000

Χόκοκου-τζι
Χάρτης
Είδοςβουδιστικός ναός
Γεωγραφικές συντεταγμένες35°19′12″N 139°34′9″E
ΘρήσκευμαRinzai school[1]
Διοικητική υπαγωγήJōmyōji
ΧώραΙαπωνία
Έναρξη κατασκευής1334
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Ο Χόκοκου-τζι (報国寺, Hōkoku-ji) είναι παλιός βουδιστικός ναός, που ανήκει στη σχολή Κέντσο-τζι της αίρεσης Ρινζάι του Ζεν βουδισμού. Βρίσκεται στην Καμακούρα της Ιαπωνίας. Είναι διάσημος για τον κήπο του με τα μπαμπού και είναι γνωστός επίσης ως «Ναός Μπαμπού».

Ένα άγαλμα του Γκαουτάμα Βούδα, που ονομάζεται Σακά Νιοράι στα ιαπωνικά, σε μια ιερή αίθουσα είναι η κύρια εικόνα του ναού. [2] Το πρωτότυπο ενός αγάλματος του Σο Κάννον εκτίθεται στο Μουσείο Εθνικών Θησαυρών της Καμακούρα. [3] Ο ναός μερικές φορές ονομάζεται Τακούμα-ντέρα (Takuma-dera) από τον καλλιτέχνη ενός αγάλματος του Κασίαπ, που καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1891 σε μια παρακείμενη αίθουσα. [3]

Ο ναός είναι το Νο. 10 στο προσκύνημα 33 Κάννον στην Καμακούρα. [4] Οι χώροι καλύπτουν περίπου 13.000 τετραγωνικά μέτρα. [3]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικογενειακός ναός και των δύο φυλών Ασικάγκα και Ουεσούγκι, ο Χόκοκου-τζι ιδρύθηκε από τον ιδρυτή του ιερέα Τένγκαν Έκο το 1334 (το πρώτο έτος της εποχής Κένμου) για να τιμήσει τη μνήμη του Ασικάγκα Ιετόκι, παππού του Ασικάγκα Τακάουτζι του πρώτου σόγκουν του σογκουνάτου Ασικάγκα. [5]

Γνωστός μετά θάνατον με το βουδιστικό όνομά του Μπουτσούτζο Ζέντζι, ο Έκο ήταν μέλος της λογοτεχνικής σχολής του Ζεν Πέντε βουνά. [6] Αντίγραφα που έφτιαξε από βουδιστικές διδασκαλίες και σκαλιστές ξύλινες σφραγίδες με τα ονόματά του «Τένγκαν» και «Έκο» είναι σημαντικές πολιτιστικές περιουσίες και βρίσκονται στο Μουσείο Καμακούρα στο χώρο του σιντοϊστικού ιερού Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου. [7] [8] [9] [10] Άλλοι θησαυροί που ανήκουν στο ναό περιλαμβάνουν έναν πίνακα ζωγραφικής σε μετάξι του Ζάιτσου Κόεν, που χρονολογείται στα 1388, έναν πίνακα ζωγραφικής των Άρχατς της περιόδου Μουρομάτσι, και ένα ζευγάρι των έργων ζωγραφικής από λουλούδια και πουλιά από τη δυναστεία Μινγκ της Κίνας. Όλα αυτά έχουν χαρακτηριστεί Νομαρχιακή Πολιτιστική Περιουσία και διατηρούνται στο ίδιο μουσείο. Μια σειρά από επιπλέον έργα έχουν οριστεί για προστασία σε δημοτικό επίπεδο. [11] [12] [13] [14]

Οι στάχτες της οικογένειας Ασικάγκα, συμπεριλαμβανομένων των Ιετόκι και Γιοσιχίσα, που πέθαναν και οι δύο με σεππούκου (seppuku) (ο Γιοσιχίσα ήταν μόλις 13 ετών), φέρεται να είναι θαμμένοι στις μεγάλες σπηλιές στη δυτική πλευρά του ναού. [3]

Ο μεγάλος σεισμός του 1923 στο Καντό κατέστρεψε τις περισσότερες από τις δομές του ναού συμπεριλαμβανομένης της αρχικής ψάθινης στέγης στην κύρια αίθουσα. Ανάλογη στέγη διατηρείται και στο καμπαναριό σήμερα. [2] Οι περισσότερες από τις κατασκευές του ναού ξαναχτίστηκαν. [3]

Κοντά στο καμπαναριό, οι πύργοι μνήμης πέντε επιπέδων που ονομάζονται γκορίντο τιμούν την μνήμη των χιλιάδων πολεμιστών, που σκοτώθηκαν στη μάχη του 1333 στην Καμακούρα, που σήμανε το τέλος της κυριαρχίας από τη φυλή Χότζο. [3]

Άλσος μπαμπού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώην παράρτημα πίσω από την κύρια αίθουσα ήταν ένας χώρος εκπαίδευσης, όπου Μπουτσούτζο Ζέντζι έγραψε επίσης ποίηση. Σήμερα, στη θέση του παραρτήματος βρίσκεται ένα άλσος ή δάσος με περίπου 2000 μόσο μπαμπού. Η τοποθεσία διαθέτει ένα μικρό τεϊοποτείο ή τσασίτσου, που είναι δημοφιλές στους τουρίστες. [2]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. houkokuji.or.jp.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Hokoku-ji Temple». Japan National Tourism Organization. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2012. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Hokokuji». A Guide to Kamakura. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2012. 
  4. «Hokokuji Temple». Kamakura City. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2012. 
  5. «Hokokuji». Kamakura Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2012. .
  6. Eko in Five Mountains school mentioned in: Hobson, Peter (2003). Poems of Hanshan. Rowman Altamira via Google Books. σελ. 133. ISBN 0759104158. 
  7. «Junisho and Jomyoji Areas». Kamakura Citizens Net / Kamakura Green Net. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2012. 
  8. Wooden stamp also mentioned in: «Zen temple». Malaysia Arlines. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2012. 
  9. 紙本墨書仏乗禅師度牒 [Writings in ink on paper by Butsujō Zenji] (στα Japanese). Agency for Cultural Affairs. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2012. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  10. 東帰集〈(伝仏乗禅師筆)/〉 [Tōkishū (Butsujō Zenji)] (στα Japanese). Agency for Cultural Affairs. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2012. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  11. «絹本著色 在中広衍像» [Zaichū Kōen (colours on silk)]. Kanagawa Prefecture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2012. 
  12. «絹本著色 羅漢図» [Rakan (colours on silk)]. Kanagawa Prefecture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2012. 
  13. «絹本著色 花鳥図» [Flowers and Birds (colours on silk)]. Kanagawa Prefecture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2012. 
  14. 鎌倉の肖像 [Portrait(s) of Kamakura] (στα Japanese). Kamakura City. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2012. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hōkoku-ji στο Wikimedia Commons