Χρονολόγιο της αεροπορίας τον 19ο αιώνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ακολουθεί κατάλογος γεγονότων σχετικών με την αεροπορία που συνέβησαν κατά τον 19ο αιώνα (1 Ιανουαρίου 1801 – 31 Δεκεμβρίου 1900):

Δεκαετίες 1800 - 1850[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τεχνική αναπαράσταση του 1818 που δείχνει πρώιμα μοντέλα αεροστάτων.
Αναπαράσταση των τελών του 19ου αιώνα που δείχνει τους Γκαι-Λυσάκ και Μπιό να απογειώνονται σε υψόμετρο 4.000 μέτρων (13.000 πόδια) με αερόστατο θερμού αέρα το 1804.
Ο Χάρις πηδώντας από το αερόστατο για να σώσει τη μνηστή του. Εικονογράφηση των τελών του 19ου αιώνα.
  • 1812
  • 1819
    • 6 Ιουλίου – Η Σοφί Μπλανσάρ ρίχνει πυροτεχνήματα από το αερόστατο της εν πτήσει κατά τη διάρκεια έκθεσης στους Κήπους Τίβολι του Παρισιού. Τα πυροτεχνήματα ανάφλεξαν το αέριο του αεροστάτου, το οποίο συνετρίβη στην οροφή ενός σπιτιού. Ως αποτέλεσμα της συντριβής, η Σοφί σκοτώθηκε και έγινε η πρώτη γυναίκα που σκοτώθηκε σε αεροπορικό ατύχημα.[12]
  • 1824
    • Ο Άγγλος Τόμας Χάρις σκοτώνεται όταν το αερόστατο του συντρίβεται κοντά στο Καρσάλτον του Λονδίνου. Η γυναίκα επιβαίνουσα του επιβιώνει. Η ακριβής αιτία του ατυχήματος δεν έχει ξεκαθαριστεί αλλά μάλλον πρόκειται για τη βαλβίδα που είχε σχεδιάσει ο Χάρις για να απελευθερώνεται αέριο από το αερόστατο. Παρά τη ρίψη όλων των ερμάτων ο Χάρις δεν μπορούσε να σταματήσει την πτώση.[13][14]
  • 1836
    • 7–8 Νοεμβρίου – Πτήση με αερόστατο αερίου άνθρακα (με το όνομα The Great Balloon of Nassau) από τον Τσαρλς Γκριν καλύπτοντας απόσταση 722 χιλιομέτρων (449 μίλια) από το Λονδίνο στο Βάιλμπουργκ της Γερμανίας σε 18 ώρες. Επιβαίνοντες ήταν οι Ρόμπερτ Χόλοντ και Τόμας Μονκ Μέισον.[15] Πρόκειται για την πρώτη ολονύκτια πτήση με αερόστατο,[16][17] η οποία αποτέλεσε παγκόσμιο ρεκόρ απόστασης με αερόστατο το οποίο διατηρήθηκε μέχρι το 1907.
  • 1837
    • Ο Ρόμπερτ Κόκινγκ πηδά από αερόστατο που ελέγχει ο Τσαρλς Γκριν από υψόμετρο 2.000 μέτρων (6.600 πόδια) για να επιδείξει αλεξίπτωτο δικής του κατασκευής, αλλά σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του άλματος.[18]
  • 1838
    • 4 Σεπτεμβρίου – Οι Τσαρλς Γκριν, Τζορτζ Ρας και Έντουαρντ Σπένσερ φτάνουν σε υψόμετρο 5.893 μέτρων (19.335 πόδια) πάνω από την Αγγλία με το Great Balloon of Nassau προτού προσγειωθούν στο Θάξτεντ.[19]
    • 10 Σεπτεμβρίου – Οι Γκριν και Ρας απογειώνονται σε υψόμετρο ρεκόρ 8.274 μέτρων (27.146 πόδια) πάνω από την Αγγλία με το Great Balloon of Nassau, φτάνοντας σε ταχύτητες 130 με 160 χλμ/ώρα (80 με 100 μίλια/ώρα) κατά τη διάρκεια της πτήσης.[20]
  • 1839
    • Ο Αμερικανός Τζον Γουάις παρουσιάζει το πλαίσιο σχισίματος που χρησιμοποείται ακόμη και σήμερα στα αερόστατα. Το πλαίσιο αυτό έλυσε το πρόβλημα της παράσυρσης του αεροστάτου στο έδαφος κατά τη διάρκεια της προσγείωσης και έτσι δεν χρειαζόταν πλέον τη βοήθεια αγκυρών.[21]
    • Ο Τσαρλς Γκριν και ο αστρονόμος Σπένσερ Ρας φτάνουν σε υψόμετρο 7.900 μέτρων (25.900 πόδια) με ελεύθερο αερόστατο.
Ο Φρανσίσκ Αρμπάν διασώζεται από Ιταλό ψαρά, 1846. Εικονογράφηση των τελών του 19ου αιώνα.
  • 1840
  • 1841
  • 1842
    • Νοέμβριος – Ο Άγγλος μηχανικός Ουίλλιαμ Σάμιουελ Χένσον πραγματοποιεί το πρώτο ολοκληρωμένο σχέδιο αεροπλάνου με ατμομηχανή. Η ευρεσιτεχνία του ακολουθεί τα σχέδια του Κέιλι.[25] Η Βουλή της Αγγλίας απορρίπτει το κίνημα για τον σχηματισμό «Εταιρείας Εναέριων Μεταφορών» γελώντας.
  • 1843
  • 1845
  • 1846
    • Ο Γάλλος αεροναυτικός Φρανσίσκ Αρμπάν πραγματοποιεί τη δωδέκατη πτήση του από τη Ρώμη τον Απρίλιο, και διασώζεται στη θάλασσα μετά από πτήση του από την Τεργέστη αργότερα μέσα στον χρόνο.[28]
  • 1848
  • 1849
    • 12–25 Ιουλίου – Κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού της Βενετίας, το Αυστριακό Πολεμικό Ναυτικό εκτόξευσε μη επανδρωμένα αερόστατα θερμού αέρα που μετέφεραν εκρηκτική ύλη από το κατάστρωμα του ατμοπλοίου Vulcano σε μια προσπάθεια βομβαρδισμού της Βενετίας. Παρόλο που το εγχείρημα ήταν ανεπιτυχές, αποτέλεσε τόσο την πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκαν αερόστατα για βομβαρδισμό όσο και την πρώτη φορά που πολεμικό πλοίο έκανε επιθετική χρήση εναέριων συσκευών.[30]
    • 2–3 Σεπτεμβρίου – Ο Γάλλος αεροναυτικός Φρανσίσκ Αρμπάν πραγματοποίησε την πρώτη (και μέχρι το 1924 μοναδική) πτήση με αερόστατο πάνω από τις Άλπεις, πετώντας με αερόστατο υδρογόνο από τη Μασσαλία στο Τορίνο.[31]
    • 7 Οκτωβρίου – Ο Φρανσίσκ Αρμπάν απογειώνεται από τη Βαρκελώνη, αλλά το αερόστατο του σκάει πάνω από τη Μεσόγειο και χάνεται.[32]
    • Ο Σερ Τζορτζ Κέιλι απογειώνει ένα μικρό ανεμόπτερο με ένα 10χρονο αγόρι, το οποίο έλκεται από ανθρώπους που τρέχουν σε έναν λόφο. Πρόκειται για την πρώτη γνωστή επανδρωμένη πτήση με βαρύτερη από τον αέρα ιπτάμενη μηχανή.[33]
  • 1852
  • 1853
    • Τέλη Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου – Ο αμαξηλάτης του Σερ Τζορτζ Κέιλι πετά με επιτυχία με ανεμόπτερο που σχεδιάστηκε από τον εργοδότη του κατά μήκος του Μπρόμπτον Ντέιλ στο Γιορκσάιρ. Έτσι έγινε ο πρώτος ενήλικος αεροπόρος του κόσμου.[35] Χωρίς να νιώθει ενθουσιασμένος με την τιμή αυτή, παραιτήθηκε από τη θέση του.
  • 1856
    • Δεκέμβριος – Ο Γάλλος Ζαν-Μαρί Λε Μπρι έλκεται στον αέρα από το τεχνητό ανεμόπτερο του, Albatross, πετώντας σε απόσταση 180 μέτρων (600 πόδια).[36]
  • 1857
    • Ο Φελίξ Ντυ Ταμπλ πετά με κινούμενα από ωρολογιακούς μηχανισμούς και ατμό αεροσκάφη. Επρόκειτο για τις πρώτες σταθερές μηχανοκίνητες πτήσεις με βαρύτερες από τον αέρα μηχανές.
    • Οι Γάλλοι αδελφοί ντυ Ταμπλ ντε λα Κρουά κάνουν αίτηση ευρεσιτεχνίας για μηχανοκίνητο αεροπλάνο.[37]
  • 1858
    • Ο Τζον Γουάις και τρεις συνοδοί πραγματοποιούν πτήση με αερόστατο Μονγκολφιέ σε απόσταση 1.291 χιλιομέτρων (802 μίλια, από το Σεντ Λιούις στο Χέντερσον των ΗΠΑ).[38]
    • Ο Γάλλος αεροπόρος Ναντάρ λαμβάνει τις πρώτες αεροφωτογραφίες.[39]

Δεκαετία του 1860[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1860
  • 1861
  • 1862
    • Με την άδεια του Βρετανικού Γραφείου Πολέμου, ο Λοχαγός του Βρετανικού Στρατού Φ. Μπωμόντ και ο Υπολοχαγός Τζορτζ Γκρόβερ πραγματοποιούν δοκιμές με αερόστατα παρατήρησης στο Όλντερσοτ, με τη βοήθεια του αεροναυτικού Χένρι Τρέισι Κόξγουελ. Πρόκειται για την πρώτη δοκιμή αεροστάτων στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις αν και η πρώτη επίσημη δοκιμή δεν έγινε πριν το 1878.[45]
    • Τέλη Μαρτίου – Ο αεροναυτικός Τζον Στάινερ απογειώνεται με αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ σε αερόστατο παρατήρησης από το κατάστρωμα μαούνας στον ποταμό Μισσισσιππή ώστε να κατευθύνει τα πλοία με ολμοβόλα του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ κατά της νήσου Αριθμός Δέκα που κατέχονταν από τους Συνομοσπονδιακούς. Ήταν η τελευταία εναέρια καθοδήγηση ναυτικών πυρών στον κόσμο μέχρι το 1904.[46]
    • Μάρτιος–Μάιος – Το George Washington Parke Custis μεταφέρει και ρυμουλκεί αερόστατα παρατήρησης στον ποταμό Γιορκ της Βιρτζίνια κατά τη διάρκεια της Εκστρατείας της Χερσονήσου.[46]
    • Απρίλιος – Ο Τζον Σταρκγουέδερ απογειώνεται αρκετές φορές με αερόστατο από το κατάστρωμα του τροχήλατου πλοίου May Flower των Ενωτικών για να παρατηρήσει τις θέσεις των Συνομοσπονδιακών στο Πορτ Ρόγιαλ της Νότιας Καρολίνα.[46]
    • Ιούνιος – Το Πολεμικό Ναυτικό των Συνομόσπονδων Πολιτειών επιλέγει το ατμόπλοιο CSS Teaser ως τοποθεσία απογείωσης για αερόστατο που χρησιμοποιήθηκε για παρατήρηση των παρατάξεων του Στρατού της Ένωσης κατά μήκος του ποταμού Τζέιμς στη Βιρτζίνια.[41]
    • 1–3 Ιουλίου – Το πλήρωμα του ατμοπλοίου Teaser του Πολεμικού Ναυτικού των Συνομόσπονδων Πολιτειών επιχειρεί με αερόστατο παρατήρησης ανθρακααερίου κατασκευασμένο από μετάξι για την αναγνώριση των παρατάξεων του Στρατού της Ένωσης κατά μήκος του ποταμού Τζέιμς στη Βιρτζίνια. Επρόκειτο για τη μοναδική χρήση αεροστάτου από τον Συνομοσπονδιακό Στρατό. Η κατάληψη του Teaser στις 4 Ιουλίου από το ατμόπλοιο Maratanza, ολοκλήρωσε τις ναυτικές επιχειρήσεις των Συνομοσπονδιακών με αερόστατα.[41]
    • 5 Σεπτεμβρίου – Ο αεροναυτικός Χένρι Τρέισι Κόξγουελ και ο Άγγλος φυσικός Τζέιμς Γκλέισερ φτάνουν επισήμως σε υψόμετρο 9.000 μέτρων (29.527 πόδια) σε αερόστατο ανθρακαερίου σύμφωνα με το βαρόμετρο του αεροστάτου τους,[47] αν και μεταγενέστεροι υπολογισμοί τοποθετούν το μέγιστο υψόμετρο στο οποίο έφτασαν ανάμεσα σε 10.668 και 11.278 μέτρα (35.000 και 37.000 πόδια). Οι δύο άνδρες παραλίγο να πεθάνουν από υποξία κατά τη διάρκεια της πτήσης, με τον Γκλέισερ να χάνει τις αισθήσεις του και τον Κόξγουελ να μη νιώθει τα χέρια του.[17]
  • 1863
  • 1864
    • Ξεσπά ο Πόλεμος της Παραγουάης μεταξύ των Συμμάχων Αργεντινής, Βραζιλίας και Ουρουγουάης κατά της Παραγουάης. Οι Συμμαχικές δυνάμεις χρησιμοποιούν αρκετά αερόστατα αναγνώρισης τα επόμενα έξι χρόνια.
    • Ο Άγγλος φιλόσοφος-επιστήμονας Μάθιου Πίερς Βατ Μπούλτον γράφει τη σύντομη εργασία του On Aerial Locomotion (Περί Εναέριας Ατμοκίνησης), όπου έδωσε λεπτομέρειες σχετικά με πολλές εφευρέσεις, συμπεριλαμβανομένου και του πηδαλίου κλίσεως ως δεύτερη σκέψη (το οποίο αργότερα κατοχύρωσε το 1868). Η έμπνευση του Μπούλτον ενέπνευσε τον Γάλλο κόμη Φερδινάνδο Κάρολο Ονόρ Φίλιππο ντ'Εστερνό, του οποίου η λεπτομερής ανάλυση σχετικά με το πέταγμα των πουλιών, Du Vol des Oiseaux (Περί του πετάγματος των πουλιών) δημοσιεύθηκε το 1864.[49]
  • 1865
    • Ο Σόλομον Άντριους πετά δύο φορές με πηδαλιουχούμενο αερόπλοιο πάνω από τη Νέα Υόρκη.[50]
    • Ο Γερμανός πειραματιστής Πάουλ Χένλαϊν κατοχυρώνει την ευρισιτεχνία για το «Πρώτο Αερόπλοιο με Ημιάκαμπτο Πλαίσιο» το οποίο προβλέπεται να έχει μηχανή καύσης ανθρακαερίου η οποία τραβά το καύσιμο από το περίβλημα του σκάφους το οποίο είναι γεμάτο με αυτό. Κατασκεύασε το σκάφος αργότερα στη Γερμανία.[51]
    • Ο Ιούλιος Βερν αφηγείται στο μυθιστόρημα του The Journey to the Moon (Από τη Γη στη Σελήνη) την εκτόξευση πυραύλου από τη Φλόριντα, από όπου πολλά χρόνια αργότερα ξεκίνησαν οι αμερικανικές διαστημικές πτήσεις.[52]
    • Ο Γάλλος κόμης Φερδινάνδος Κάρολος Ονόρ Φίλιππος ντ'Εστερνό γράφει στο βιβλίο του Περί του Πετάγματος των Πουλιών, «η αιώρηση φαίνεται να είναι το χαρακτηριστικό των βαριών πουλιών. Δεν υπάρχουν ενδείξεις πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο με κατάλληλο άνεμο». Το έργο του είχε δημοσιευθεί το 1864.[49]
    • Ο Γάλλος καλλιτέχνης και αγρότης Λουί Μουγιάρ πραγματοποιεί δοκιμαστική πτήση αιώρησης. Μετά από χρόνια μελέτης του πετάγματος των πουλιών εκδίδει το βιβλίο L'Empire de l'Air (Η αυτοκρατορία του αέρα) το 1881. Θεωρεί πως η μίμηση της αιώρησης και της ανύψωσης των πουλιών είναι πιθανή, εν αντιθέσει με αυτή της κίνησης των φτερών τους.[53]
    • 20 Σεπτεμβρίου – Ο Τζείκομπ Μπρόντμπεκ πετά με το αερόπλοιο πηνίου-ελατηρίου του για 30 μέτρα (100 πόδια) προτού συντριβεί σε χωράφι κοντά στο Λούκινμποκ του Τέξας.[54]
  • 1866
    • Στις 6 Ιουλίου ο Αντισυνταγματάρχης Ρομπέρτο Α. Χονστάσιεβιτζ, μηχανικός του Στρατού της Αργεντινής, πραγματοποίησε την πρώτη αποστολή αναγνώρισης με αερόστατο στη Νότια Αμερική, χρησιμοποιώντας αερόστατο του Στρατού της Βραζιλίας πάνω από τα στρατεύματα της Παραγουάης, στον πόλεμο της Παραγουάης.
    • Ιδρύεται (12 Ιανουαρίου στο Λονδίνο) η Αεροναυτική Εταιρεία της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία. Πρόκειται για την παλαιότερη εταιρεία στον κόσμο που είναι αφιερωμένη σε όλες τις μορφές αεροναυτικής και αεροδιαστημικής.[55]
    • Ο Βρετανός Φράνσις Χέρμπερτ Ουένχαμ, παρουσιάζει την εργασία του "Aerial Locomotion" («Αεροπλοΐα») στη Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία. Κατοχύρωσε με ευρεσιτεχνία τις επάλληλες πτέρυγες (διπλάνο, πολυπλάνο).[56]
    • Ο Γιαν Βνεκ ισχυρίζεται πως πραγματοποίησε πτήσεις αιώρησης (1866–1869) από το καμπαναριό του Οντπορύζοφ.[57] Το Μουσείο Εθνογραφίας της Κρακοβίας, η πηγή των εγγράφων των ισχυρισμών, αρνείται να επιτρέψει την πρόσβαση σε ανεξάρτητους ερευνητές.
    • Πρώτη αεροπορική έκθεση στο Κρύσταλ Πάλας του Λονδίνου.
  • 1868
  • 1869
    • Ο Φρέντερικ Μάριοτ σχεδιάζει ιπτάμενες μηχανές και επιχειρεί να ιδρύσει αεροπορική εταιρεία.[59]

Δεκαετίες 1870 - 1880[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1870
    • Χρησιμοποιούνται αερόστατα από τους Γάλλους για τη μεταφορά επιστολών και επιβατών έξω από το πολιορκούμενο Παρίσι κατά τον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο. Μεταξύ Σεπτεμβρίου 1870 και Ιανουαρίου 1871, πραγματοποιήθηκαν 66 πτήσεις – εκ των οποίων οι 58 προσγειώθηκαν με ασφάλεια – μεταφέροντας 110 επιβάτες και πάνω από τρία εκατομμύρια επιστολές έξω από το Παρίσι, ενώ χρησιμοποιήθηκαν 500 ταχυδρομικά περιστέρια για να μεταφερθούν μηνύματα στο Παρίσι.[60] Ένα αερόστατο πραγματοποίησε κατά λάθος παγκόσμιο ρεκόρ απόστασης καταλήγοντας στις ακτές της Νορβηγίας.[61]
  • 1871
    • Οι Άγγλοι Ουένχαμ και Μπράουνινγκ κατασκευάζουν την πρώτη αεροδυναμική σήραγγα και πραγματοποιούν πειράματα ροής αέρα.[62]
    • Ο Αλφόνς Πενώ πετά με το Planophore του, ένα μικρό μοντέλο κινούμενο με καουτσούκ το οποίο σχεδιάστηκε ώστε να έχει αυτόματη σταθερότητα εκτροπής και περιστροφής.[63]
  • 1872
    • 2 Φεβρουαρίου – Ο Γάλλος ναυπηγός Ανρί Ντυπουί ντε Λομ καταφέρνει ταχύτητα 9 με 11 χλμ/ώρα (5,6 με 6,8 μίλια/ώρα) με το αερόπλοιο του το οποίο κινούνταν από προπέλα που περιστρεφόταν από οκτώ άνδρες.[64]
    • 13 Δεκεμβρίου – Ο Γερμανός πειραματιστής Πάουλ Χένλαϊν δοκιμάζει το πρώτο αερόπλοιο με κινητήρα εσωτερικής καύσης στο Μπρυν της Αυστροουγγαρίας, πετυχαίνοντας ταχύτητα 19 χλμ/ώρα (12 μίλια/ώρα). Ο κινητήρας καίει ανθρακαέριο που βρίσκεται αποθηκευμένο στο κάλυμμα. Οι δοκιμές διακόπτονται λόγω έλλειψης χρημάτων.[65]
  • 1873
  • 1874
    • 20 Σεπτεμβρίου – Οι Φέλιξ και Λουί ντυ Ταμπλ ντε λα Κρουά κατασκευάζουν πηδαλιουχούμενο ατμοκίνητο μονοπλάνο το οποίο επιτυγχάνει να πραγματοποιήσει σύντομο άλμα μετά την απόκτηση ταχύτητας κατηφορίζοντας από μια ράμπα.[66]
  • 1875
    • Ο Άγγλος Τόμας Μόι δοκιμάζει ένα προσδεμένο αεροπλάνο με άνοιγμα φτερών 4 μέτρων (13 πόδια) κινούμενο με τη βοήθεια ατμομηχανής.[67]
    • Ο Γερμανός πειραματιστής Πάουλ Χένλαϊν βελτιώνει το αερόπλοιο του τοποθετώντας μια άμαξα στο κάτω μέρος του πλαισίου του για το πλήρωμα και τον κινητήρα. Αυτή ήταν η καθιερωμένη πρακτική για την κατασκευή μεταγενέστερων πηδαλιουχούμενων.[68]
    • 15 Απριλίου – Στο αερόστατο Zenith, ο αξιωματικός του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού Τεοντόρ Ανρί Σιβέλ, ο Γάλλος δημοσιογράφος Ζοζέφ Κροσέ-Σπινέλι και ο Γάλλος επιστήμονας και εκδότης Γκαστόν Τισαντιέ φτάνουν σε υψόμετρο 8.600 μέτρων (28.200 πόδια). Η υποξία σκοτώνει τους Σιβέλ και Κροσέ-Σπινέλι κατά τη διάρκεια της πτήσης, ενώ δημιούργησε προβλήματα κώφωσης στον Τισαντιέ.[17]
  • 1876
Πειραματικό ελικόπτερο του Ενρίκο Φορλανίνι (1877) (Εθνικό Μουσείο Επιστήμης και Τεχνολογίας «Λεονάρντο ντα Βίντσι», Μιλάνο)
  • 1877
  • 1878
  • 1879
  • 1880
    • Ο αξιωματικός του ρωσικού ναυτικού Αλεξάντερ Φιοντόροβιτς Μοζαΐσκι κατοχυρώνει με ευρεσιτεχνία ατμοκίνητο αεροσκάφος.[77]
    • Οι Φρίντριχ Βόλφερτ και Ερνστ Μπαουμγκάρτεν επιχειρούν να πετάξουν σε ελεύθερη πτήση με μηχανοκίνητο πηδαλιουχούμενο, αλλά αυτό συντρίβεται.[78]
    • Χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά αερόστατα σε βρετανικές στρατιωτικές επιδείξεις στο Όλντερσοτ.[79]
  • 1883
    • Ο Μ.Α. Γκουπέλ παρουσιάζει ένα ατμοκίνητο μονοπλάνο με ελκτικό έλικα. Η δοκιμαστική πλατφόρμα πλήρους μεγέθους που κατασκεύασε μπορούσε να ανυψώσει το ίδιο το σκάφος και δύο άνδρες σε ασθενή άνεμο, αλλά το μοντέλο δεν κατασκευάστηκε ποτέ.[80]
    • Πραγματοποιείται η πρώτη ηλεκτροκίνητη πτήση από τον Γκαστόν Τισαντιέ ο οποίος τοποθέτησε έναν ηλεκτροκινητήρα της Siemens AG σε ένα πηδαλιουχούμενο αερόπλοιο.[81]
    • Ο Βόλφερτ δοκιμάζει ανεπιτυχώς αερόστατο κινούμενο από έλικα με μανιβέλα.[82]
    • Η «Γερμανική Εταιρεία για την Προώθηση της Αεροπορίας» με έδρα το Βερολίνο εκδίδει το περιοδικό "Zeitschrift für Luftschiffahrt" («Περιοδικό της Αεροπορίας»).
Ο αστρονόμος Ζυλ Ζανσέν έβγαλε αυτή τη φωτογραφία του πηδαλιουχούμενου La France των Σαρλ Ρενάρ και Αρτύρ Κρεμπς από το αστεροσκοπείο του Μεντόν το 1885.
  • 1884
  • 1885
    • Ο Πρωσικός Βραχίονας Αεροπλοίων (Preussische Luftschiffer Abteilung) γίνεται μόνιμο τμήμα του στρατού.[91]
    • Ο Βρετανικός Στρατός παρατάσσει αερόστατα παρατήρησης στο Σουδάν ώστε να λάβουν μέρος στην εκστρατεία του Σουακίν στον Πόλεμο του Μαχντί.[45]
    • Ο Τζον Μοντγκόμερι πειραματίζεται με δεύτερο ανεμόπτερο στην Καλιφόρνια.[85][86][92]
  • 1886
    • Ο Τζον Μοντγκόμερι πραγματοποιεί μελέτες στη ροή του νερού και του αέρα σε γωνιακές επιφάνειες και πειραματίζεται με τρίτο ανεμόπτερο στην Καλιφόρνια.[93][94]
  • 1888
    • Ο Βόλφερτ πετά με πετρελαιοκίνητο πηδαλιουχούμενο στο Ζέελμπουργκ. Επρόκειτο για την πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε πετρελαιοκινητήρας στην αεροπορία. Ο κινητήρας κατασκευάστηκε από τον Γκότλιμπ Ντάιμλερ.[95]
  • 1889
    • Ο Πέρσιβαλ Γκριν Σπένσερ πραγματοποιεί επιτυχές άλμα με αλεξίπτωτο από αερόστατο στο Ντραμκόντρα της Ιρλανδίας.[96]
    • Ο Ότο Λίλιενταλ δημοσιεύει στο βιβλίο του Der Vogelflug als Grundlage der Fliegekunst (Το πέταγμα των πουλιών ως η βάση για την τέχνη της αεροπορίας) μετρήσεις πτερύγων, τα αποκαλούμενα πολικά διαγράμματα, τα οποία αποτελούν τη βάση της περιγραφής των τεχνητών πτερύγων ακόμη και σήμερα. Το βιβλίο αναφέρεται στα πλεονεκτήματα των τοξωτών πτερύγων.[97]
    • Ο Πισανκούρ κατασκευάζει μηχανικό πτηνό το οποίο είχε σκοπό να μιμείται την κίνηση των πτερύγων των πουλιών εν πτήσει.[98]
    • Ο Λόρενς Χάργκρεϊβ, Βρετανός μετανάστης στην Αυστραλία, κατασκευάζει στροφειοκινητήρα που κινείται με συμπιεσμένο αέρα.[99]
    • Τμήμα αεροστάτων παρατήρησης του Βρετανικού Στρατού λαμβάνει μέρος στις στρατιωτικές επιδείξεις του Όλντερσοτ.[45]

Δεκαετίες 1890 - 1900[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχέδιο του Eole του Αντέρ
Ο Ότο Λίλιενταλ εν πτήσει, περ. 1895
  • 1890
  • 1891
  • 1892
    • Φεβρουάριος – Υπογράφεται το πρώτο συμβόλαιο για την κατασκευή στρατιωτικού αεροπλάνου: Ο Κλεμάν Αντέρ αναλαμβάνει να κατασκευάσει ένα διθέσιο αεροσκάφος για το γαλλικό Υπουργείο Πολέμου, το οποίο θα χρησιμοποιούνταν ως βομβαρδιστικό και θα είχε τη δυνατότητα μεταφοράς πυρομαχικών βάρους 75 κιλών.[106]
    • Αύγουστος – Ο Κλεμάν Αντέρ ισχυρίζεται πως πραγματοποίησε μη ελεγχόμενη πτήση για 200 μέτρα (660 πόδια) με το Avion II (ή αλλιώς Zephyr ή Éole II) σε χωράφι στο Σατορύ.[107]
    • Ο Ότο Λίλιενταλ πετά για πάνω από 82 μέτρα με το Südende-Glider.[108]
    • Ο Αυστροουγγρικός στρατός αποκτά μόνιμο σώμα αεροπορίας, το Kaiserlich und Königliche Militäraeronautische Anstalt («Αυτοκρατορική και Βασιλική Στρατιωτική Αεροναυτική Ομάδα»)
  • 1893
    • Ο Ότο Λίλιενταλ πετά σε απόσταση περίπου 250 μέτρων (820 πόδια) με το Maihöhe-Rhinow-Glider.[108]
    • Ο Λόρενς Χάργκρεϊβ πραγματοποιεί επίδειξη ανεμοπτέρου μεταφοράς ανθρώπων σε αεροναυτικό συνέδριο στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Βασίζεται στον χαρταετό κουτί, μια εφεύρεση του Χάργκρεϊβ. Αποτελεί παράδειγμα για την κατασκευή πολλών επιστημονικών χαρταετών και αεροπλάνων.[109]
    • Ο Λοχαγός του Βρετανικού Στρατού Μπέιντεν Μπέιντεν-Πάουελ αρχίζει πειράματα με χαρταετούς ανύψωσης ανθρώπων.[110]
    • Ο Οράτιο Φίλιπς κατασκευάζει ατμοκίνητη συσκευή δοκιμών στο Χάροου. Πρόκειται για πολυπλάνο τύπου «περσίδων» με τις πτέρυγες ανοίγματος 5,8 μέτρων (19 πόδια) τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη και με χορδή μόνο 4 εκατοστών (1,5 ίντσα). Ήταν δεμένο στο κέντρο μιας κυκλικής τροχιάς, με τους πίσω τροχούς του να ανυψώνονται για περίπου 60–90 εκατοστά (2–3 πόδια) ενώ οι μπροστινοί τροχοί παρέμεναν στο έδαφος.[111]
  • 1894
    • Ο Τσέσλαβ Τάνσκι πετά με επιτυχία μηχανοκίνητα μοντέλα στην Πολωνία και αρχίζει να εργάζεται με ανεμόπτερα πλήρους μεγέθους.[112]
    • Ο μηχανικός σιδηροδρόμων Οκτάβ Σανούτ εκδίδει το Progress in Flying Machines (Πρόοδος στις Ιπτάμενες Μηχανές), όπου περιγράφει τη μέχρι εκείνη τη στιγμή έρευνα που πραγματοποιήθηκε στον τομέα της αεροπορίας. Το βιβλίο του Σανούτ, που αποτελεί περίληψη άρθρων του "American Engineer and Railroad Journal" («Περιοδικό των Αμερικανών Μηχανικών και του Σιδηροδρόμου»), είναι περιεκτική έκθεση για το στάδιο της παγκόσμιας ανάπτυξης στην πορεία προς το αεροπλάνο.[113]
    • Η συσκευή κανονικής αιώρησης του Ότο Λίλιενταλ αποτελεί την πρώτη σειρά παραγωγής ανεμοπτέρου. Χρησιμοποιώντας διάφορες μορφές αεροσκαφών καλύπτει αποστάσεις έως 250 μέτρα (820 πόδια).[114]
    • Ο Βρετανικός Στρατός σχηματίζει τμήμα χαρταετών εντός του Βασιλικού Σώματος Μηχανικών για τη χρήση χαρταετών ανύψωσης ανθρώπων.[110]
    • 31 Ιουλίου – Ο Χάιραμ Μάξιμ αρχίζει να χρησιμοποιεί ένα τεράστιο δοκιμαστικό διπλάνο με άνοιγμα φτερών 32 μέτρων (105 πόδια) το οποίο κινείται από δύο ατμομηχανές. Ανασηκώνει και καταστρέφει τις τροχιές συγκράτησης, οι οποίες είχαν τοποθετηθεί για λόγους ασφαλείας.[102]
    • Νοέμβριος – Ο Λόρενς Χάργκρεϊβ πραγματοποιεί επίδειξη σταθερής πτήσης με δεμένο χαρταετό κουτί.[115]
    • 4 Δεκεμβρίου – Ο Γερμανός μετεωρολόγος και αερολόγος Άρτουρ Μπέρσον φτάνει σε υψόμετρο 9.155 μέτρων (30.036 πόδια) με αερόστατο, πραγματοποιώντας παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου.[116]
  • 1895
  • 1896
    • 6 Μαΐου – Ο Σάμιουελ Πίρποντ Λάνγκλεϊ απογειώνει το μη επανδρωμένο Aerodrome No. 5 από πλωτό σπίτι στον ποταμό Ποτόμακ. Το αεροσκάφος πέταξε σε απόσταση 1.000 μέτρων (3.300 πόδια), και ήταν η πρώτη πραγματικά επιτυχημένη πτήση ενός εκ των μηχανοκίνητων μοντέλων του.[121]
    • Ιούνιος – Ο Οκτάβ Σανούτ διοργανώνει κατασκήνωση ιπτάμενων στη λίμνη Μίσιγκαν όπου δοκιμάζονται ένα αντίγραφο μοντέλου του Λίλιενταλ καθώς και διπλάνο του Σανούτ.[122]
    • 9 Αυγούστου – Ο Ότο Λίλιενταλ συγκρούεται στο έδαφος μετά από ισχυρή ριπή αέρα, σπάζοντας την πλάτη του. Απεβίωσε την επόμενη μέρα.[123]
    • Οκτώβριος – Ξεκινούν στο Βερολίνο χερσαίες δοκιμές ενός πλήρως αλουμινένιου αεροπλοίου που σχεδίασε ο αυστροούγγρος μηχανικός Ντάβιντ Σβαρτς και κατασκεύασε ο Καρλ Μπεργκ. Ο Σβαρτς πέθανε από καρδιακή προσβολή πριν δει το αερόπλοιο να πετά.[124]
    • Νοέμβριος – Ο Σάμιουελ Πιέρποντ Λάνγκλι απογειώνει το μη επανδρωμένο Aerodrome No. 6 το οποίο πετά σε απόσταση 1.300 μέτρων (4.200 πόδια).[125]
    • Οι Γερμανοί Άουγκουστ φον Πάρσεβαλ και Χανς Μπαρτς φον Ζίγκσφελντ εφεύρουν το αερόστατο αετό για παρατηρήσεις εν μέσω ισχυρών ανέμων.[126]
    • Ο Ουίλλιαμ Πωλ Μπουτούσοβ, Ρώσος μετανάστης στις ΗΠΑ, κατασκεύασε μαζί με την ομάδα του Σανούτ, τη Μηχανή Ανύψωσης Άλμπατρος, η οποία πέτυχε την πραγματοποίηση μη επανδρωμένου, μη ελεγχόμενου και χωρίς κινητήρα άλματος από ράμπα.[127]
    • Ο Ουαλός Ουίλιαμ Φροστ, πετά με το Frost Airship Glider για 500 μέτρα, κατά πάσα πιθανότητα με την υποβοήθηση αεροστάτου.[128]
  • 1897
    • 11 Ιουνίου – Οι Σάλομον Αντρέε, Νιλς Στρίντμπεργκ και Κνουτ Φρένκελ επιχειρούν αποστολή στον Βόρειο Πόλο με ελεύθερο αερόστατο από τη Σπιτσβέργη. Το αερόστατο συντρίβεται μετά από τρεις μέρες αλλά καταφέρνουν να επιβιώσουν για αρκετούς μήνες στον πάγο. Τα λείψανα τους ανακαλύφθηκαν το 1930 στη Νήσο Γουάιτ.[129]
    • 12 Ιουνίου – Ο Φρίντριχ Χέρμαν Βόλφερτ και ο μηχανικός του σκοτώνονται όταν το πετρελαιοκίνητο αερόπλοιο τους πιάνει φωτιά κατά τη διάρκεια επίδειξεις στον αγρό του Τέμπελχοφ.[130]
    • 14 Οκτωβρίου – Ο Κλεμάν Αντέρ ισχυρίζεται αργότερα πως κατά την ημερομηνία αυτή πραγματοποίησε πτήση 300 μέτρων (980 πόδια) με το ατμοκίνητο μη ελεγχόμενο Avion III, το οποίο αναφέρεται επίσης και ως Aquilon ή Éole III. Ο ισχυρισμός του αμφισβητείται. Ο Γαλλικός Στρατός δεν εντυπωσιάζεται και αποσύρει τη χρηματοδότηση.[131]
    • 3 Νοεμβρίου – Πραγματοποιείται η πρώτη πτήση με άκαμπτο αερόπλοιο από τον Ερνστ Γιέγκελς. Το σκάφος σχεδιάστηκε από τον Ντάβιντ Σβαρτς και κατασκευάστηκε από τον Καρλ Μπεργκ. Έφτασε σε υψος 24 μέτρων (79 πόδια), αποδεικνύοντας πως τα μεταλλικά αερόπλοια μπορούν να πετάξουν στον αέρα, αλλά μετά από μηχανική αποτυχία προσγειώθηκε για να επισκευαστεί.[132]
    • Ο Καρλ Ρίκαρντ Νίμπεργκ αρχίζει να εργάζεται με το Flugan.
  • 1898
  • 1899
    • Η Σύμβαση της Χάγης του 1899 απαγορεύει στα στρατιωτικά αεροσκάφη να μεταφέρουν βλήματα και εκρηκτικά, αλλά επιτρέπει τη χρήση του για αναγνώριση και άλλους σκοπούς κατά τη διάρκεια πολέμων.[142]
    • Οι αδελφοί Ράιτ αρχίζουν να πειραματίζονται με τις πτέρυγες σάρωσης ως μέσο ελέγχου ενός αεροσκάφους.[143]
    • Ο Σάμιουελ Κόντι αρχίζει τα πειράματα με χαρταετούς που έχουν τη δυνατότητα μεταφοράς ενός ατόμου.[144]
    • Ο Πέρσι Πίλτσερ πετά με διάφορα ανεμόπτερα και είναι βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση της κατασκευής μιας τροφοδοτούμενης ιπτάμενης μηχανής αλλά σκοτώνεται όταν το ανεμόπτερο του συντρίβεται στο Στάνφορντ Χολ της Αγγλίας, μετά από πρόβλημα στην ουρά. Ο Πίλτσερ χρησιμοποίησε άλογα που τραβούσαν το ανεμόπτερο ώστε αυτό να απογειωθεί.[145]
    • Απρίλιος – Ο Γκούσταβ Γουάιτχεντ ισχυρίζεται πως πέταξε με το ατμοκίνητο αεροσκάφος του για απόσταση 500 μέτρων (1.600 πόδια) στην Πενσυλβάνια με έναν επιβάτη.[146]
    • 22 Νοεμβρίου – Φτάνει στη Νότια Αφρική το πρώτο από τα τρία σώματα αεροστάτων παρατήρησης του Βρετανικού Στρατού για να λάβει μέρος στον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς. Στον πόλεμο σημειώθηκε σημαντική χρήση αεροστάτων παρατήρησης από τις Βρετανικές Ένοπλες Δυνάμεις.[147]
    • 11 Δεκεμβρίου – Σώμα αεροστάτων παρατήρησης του Βρετανικού Στρατού λαμβάνει μέρος στη Μάχη του Μαχερσφοντέιν κατά τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς.[147]
  • 1900

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. "Garnerin's Balloon" The Times (London). Τρίτη, 6 Ιουλίου 1802. (5455), στήλη B, σελ. 2.
  2. «Napoleon's Coronation as Emperor of the French». Georgian Index. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2017. 
  3. 3,0 3,1 Layman 1989, σελ. 31.
  4. Hallion 2003, σελ. 74.
  5. The Balloon: a bicentennial exhibition. Minnesota: University Art Museum, University of Minnesota. 1983. σελ. 17-18. 
  6. 6,0 6,1 Harding, John (2015). Flying's Strangest Moments: Extraordinary But True Stories from Over 1100 Years of Aviation History. London: Pavilion Books. σελ. 24. ISBN 9781910232446. 
  7. 7,0 7,1 Gibbs-Smith 2003, σελ. 35.
  8. Hallion 2003, σελ. 75.
  9. 9,0 9,1 Gibbs-Smith 2003, σελ. 39.
  10. Leary, William M.· Trimble, William F. (1995). From airships to airbus: the history of civil and commercial aviation. Washington D.C.: Smithsonian Institution Press. σελ. 76. 
  11. Kotar, S. L.· Gessler, J. E. (2010). Ballooning: A History, 1782-1900. Jefferson, North Carolina & London: McFarland. σελ. 90. ISBN 9780786449415. 
  12. 12,0 12,1 Stashower, Daniel; Stashower, Daniel (13-12-2013). «Book review: ‘Falling Upwards: How We Took to the Air’ by Richard Holmes» (στα αγγλικά). The Washington Post. ISSN 0190-8286. http://www.washingtonpost.com/opinions/book-review-falling-upwards-how-we-took-to-the-air-by-richard-holmes/2013/12/13/923f666c-31bd-11e3-9c68-1cf643210300_story.html. Ανακτήθηκε στις 12-06-2017. 
  13. «1824 Death Of Lieut. Thomas Harris At Beddington Park, Croydon». The Aeronautical Journal (Royal Aeronautical Society) 33. 1929. 
  14. «Aeronautics: Heavenly Matches». Time. 1933-08-21. http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,753936-1,00.html. Ανακτήθηκε στις 2017-06-13. 
  15. «The Great Balloon of Nassau». The Times (London) (16261): 5. 1896-11-15. 
  16. Shtashower, Daniel (2013-12-15). «The First to Float Above the World». The Washington Post: σελ. B3. 
  17. 17,0 17,1 17,2 «balloons to the stratosphere». www.century-of-flight.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2017. 
  18. Holmes 2014, σελ. 75
  19. Lee, Leslie· Sidney, Stephen (1890). Dictionary of National Biography. UK: Macmillan. σελ. 41. 
  20. «The 1836 'Royal Vauxhall Balloon' ascent that set an eight-decade world distance record for manned flight». vauxhallhistory.org. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2021. 
  21. Holmes 2014, σελ. 102
  22. Milberry, Larry (1979). «The Early Days:1840-1914». Aviation in Canada. UK: McGraw-Hill Ryerson. σελ. 11. ISBN 978-0-07-082778-3. 
  23. «ЈЕДАН СРБИН ЈЕ ПОКУШАО ДА ЛЕТИ: Ово је прича о српском Икару, калфи Манојлу». srbin.info. 17 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2017. 
  24. «Vesti online / Slobodno Vreme / Nauka i tehnologija / Vremeplov: 100 godina avijacije u Srbiji». www.vesti-online.com. 25 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017. 
  25. Ben-Menahem, Ari (2009). Historical Encyclopedia of Natural and Mathematical Sciences. Heidelberg: Springer Science & Business Media. σελ. 2986. ISBN 9783540688310. 
  26. Kelly, Maurice (2006). Steam in the Air: The Application of Steam Power in Aviation During the 19th and 20th Centuries. Barnsley: Casemate Publishers. σελ. 11. ISBN 9781844152957. 
  27. Hallion, Richard (2003). Taking Flight: Inventing the Aerial Age, from Antiquity Through the First World War. Oxford: Oxford University Press. σελ. 446. ISBN 9780195160352. 
  28. Darnall, Diane Thomas (1989). The challengers: a century of ballooning. UK: Hunter Pub. Co. σελ. 155. 
  29. «Henson and Stringfellow». Flight. 1956-02-24. http://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1956/1956%20-%200212.html. 
  30. Layman 1989, σελ. 13.
  31. Villard, Henry Serrano (2002). Contact!: The Story of the Early Aviators. Mineola, N.Y.: Courier Corporation. σελ. 99. ISBN 9780486423272. 
  32. Heinmuller, John Paul Virgil (1944). Man's fight to fly: famous world-record flights and a chronology of aviation. Funk & Wagnalls company. σελ. 242. 
  33. Lewis 1962, σελ.178.
  34. Whitehouse, Arch (1966). The Zeppelin Fighters. New York: Ace Books. σελ. 14. 
  35. Lewis 1962, σελ. 178.
  36. Yardley, Christopher B. (2015). The Representation of Science and Scientists on Postage Stamps: A science communication study. Canberra: ANU Press. σελ. 165. ISBN 9781925021806. 
  37. Brady, Tim (2000). The American Aviation Experience: A History. Carbondale & Edwardsville: SIU Press. σελ. 21. ISBN 9780809323715. 
  38. Kotar, S. L.· Gessler, J. E. (2010). Ballooning: A History, 1782-1900. Jefferson, North Carolina & London: McFarland. σελ. 198. ISBN 9780786449415. 
  39. Holmes 2014, σελ.156
  40. 40,0 40,1 «Famous Firsts in Aviation». www.infoplease.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017. 
  41. 41,0 41,1 41,2 Layman 1989, σελ. 14.
  42. Layman, R.D., 1989, σσ. 115-116.
  43. «The Magnetic Telegraph Company: Telegram from Balloon Enterprise to the President of the United States, 16 June 1861». memory.loc.gov. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017. 
  44. Layman 1989, σελ. 115.
  45. 45,0 45,1 45,2 45,3 45,4 «Early military ballooning». www.rafmuseum.org.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019. 
  46. 46,0 46,1 46,2 46,3 46,4 Layman 1989, σελ. 116.
  47. Holmes 2014, σσ. 213-5
  48. Massopust, Katherine (2012). Stories from Perth Amboy. Charleston: Arcadia Publishing. σελ. 47. ISBN 9781614236511. 
  49. 49,0 49,1 Harrison, James P. (2000). Mastering the Sky: A History of Aviation from Ancient Times to the Present. UK: Da Capo Press. σελ. 48. ISBN 978-1885119681. 
  50. Busby, Michael (2004). Solving the 1897 Airship Mystery. Gretna: Pelican Publishing. σελ. 297. ISBN 9781455612055. 
  51. Whitehouse 1966, σελ. 14.
  52. Miller, Ron (2016). Spaceships: An Illustrated History of the Real and the Imagined. Washington: Smithsonian Institution. σελ. 44. ISBN 9781588345776. 
  53. Harwood, Craig S.· Fogel, Gary B. (2012). Quest for Flight: John J. Montgomery and the Dawn of Aviation in the West. Oklahoma: University of Oklahoma Press. σελ. 49. ISBN 9780806187839. 
  54. «Texan Inventor Jacob Brodbeck Makes World's First Powered Flight». texaslesstraveled.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2017. 
  55. «History of the Society». www.aerosociety.com. Royal Aeronautical Society. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2017. 
  56. «FLYING MACHINES - Francis Herbert Wenham». www.flyingmachines.org. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2017. 
  57. Kulawik, Piotr. «Jan Wnęk l'héros de sous la voûte de ciel» [Jan Wnęk, the hero in the vault of heaven]. www.dziecidodzieci.republika.pl (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2017. 
  58. Bradley, Patrick (Αύγουστος 1991). «Emergency! When can you break the rules?». Flying Magazine 118 (8): 73. ISSN 0015-4806. https://books.google.gr/books?id=G6suCsYkXVgC&pg=PA73. 
  59. Martin, Marvin (Νοέμβριος 1935). «Marriott and his flying avitor». Flying Magazine 17 (5): 289. ISSN 0015-4806. https://books.google.gr/books?id=j0sGSc7ejTEC&pg=PA289. 
  60. Loving, Matthew (8 Μαρτίου 2011). «Bullets and Balloons: Escape From the Siege of Paris 1870». www.historynet.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019. 
  61. Lienhard, John H. (1988–1997). «The Siege of Paris». Engines of Our Ingenuity. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2017. 
  62. Hagler, Gina (2012). Modeling Ships and Space Craft: The Science and Art of Mastering the Oceans and Sky. New York: Springer Science & Business Media. σελ. 164. ISBN 9781461445951. 
  63. Gibbs-Smith 2003, σελ. 56.
  64. «Henri Dupuy de Lôme». The Lighter Than Air Society. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019. 
  65. Ridley-Kitts, Daniel George (2012). Military, Naval and Civil Airships Since 1783: The History and Development of the Dirigible Airship in Peace and War. UK: History Press. σελ. 31. ISBN 9780752490373. 
  66. Gibbs-Smith 2002, σελ. 59.
  67. Gibbs-Smith 2003, σελ. 61.
  68. Whitehouse 1966 σελ. 14.
  69. Gibbs-Smith 2003, σελ. 57.
  70. Moore, Alvin Edward (Ιανουάριος 1934). «Will the helicopter become the future flying machine?». Flying Magazine 14 (1): 8. ISSN 0015-4806. https://books.google.gr/books?id=oj2kYPmFMOIC&pg=PA8. 
  71. Francillon, René J. (1979). Japanese Aircraft of the Pacific War. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. σελ. 29. ISBN 0-87021-313-X. 
  72. Trimble, William F. (1982). High Frontier: A History of Aeronautics in Pennsylvania. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press. σελ. 25. ISBN 9780822974260. 
  73. Jackson, Robert (2006). Army Wings: A History of Army Air Observation Flying 1914-1960. Barnsley: Pen and Sword. σελ. 13. ISBN 9781783374410. 
  74. Gibbs-Smith, Charles Harvard (1954). A history of flying. UK: Praeger. σελ. 176. 
  75. Whitehouse, Arch (1966). The Zeppelin Fighters. New York: Ace Books. σελ. 15. 
  76. Opdycke, Leonard E. (1999). French Aeroplanes Before the Great War. USA: Schiffer Pub. σελ. 13. ISBN 9780764307522. 
  77. Gibbs-Smith 2003, σελ. 66.
  78. Smith, Laurence Yard (1919). The Romance of Aircraft. UK: G. Richards. σελ. 54. 
  79. Jackson, Robert (2006). Army Wings: A History of Army Air Observation Flying 1914-1960. Barnsley: Pen and Sword. σελ. 13. ISBN 9781781594322. 
  80. Hallion, Richard (2003). Taking Flight: Inventing the Aerial Age, from Antiquity Through the First World War. Oxford: Oxford University Press, USA. σελ. 126. ISBN 9780195160352. 
  81. Hodgins, Eric· Magoun, F. Alexander (2016). Sky High - The Story of Aviation. Italy: Edizioni Savine. σελ. 160. ISBN 9788896365878. 
  82. Evans, Anthony A.· Gibbons, David (2008). The Compact Timeline of Aviation History. USA: Worth Press. σελ. 45. ISBN 9781903025741. 
  83. Hallion 2003, σελ. 87.
  84. Gibbs-Smith 2003, σελ. 67.
  85. 85,0 85,1 Richard J. Montgomery, response to Questions #22 and #24, January 14, 1919, in Equity No. 33852 (John J. Montgomery Collection, Santa Clara University Archives and Special Collections).
  86. 86,0 86,1 Affidavit of Charles Burroughs, dated February 26, 1920.
  87. Black, Jeremy (2016). Air Power: A Global History. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. σελ. 12. ISBN 9781442250970. 
  88. Layman 1989, σελ. 91.
  89. Gibbs-Smith 2003, σελ. 68.
  90. Chanute, Octave (1894). Progress in Flying Machines. Mineola: Courier Corporation. σελ. 156. ISBN 9780486299815. 
  91. Trischler, Helmuth· Schrogl, Kai-Uwe (2007). Ein Jahrhundert im Flug: Luft- und Raumfahrtforschung in Deutschland 1907-2007. Germany: Campus. σελ. 37. ISBN 9783593383309. 
  92. Zachariah Montgomery to Richard Montgomery, August 6, 1885 (John J. Montgomery Collection, Santa Clara University Archives and Special Collections)
  93. John J. Montgomery to Margaret H. Montgomery, December 23, 1885
  94. Montgomery, John J. (1910). «The Origin of Warping: Professor Montgomery's Experiments». Aeronautics (London) 3 (5): 63-64. 
  95. Hallion 2003, σελ. 89.
  96. Byrne, Liam (1980). History of Aviation in Ireland. Ireland: Blackwater Press. σελ. 32-35. ISBN 9780905471105. 
  97. Gordon, Malcolm S.· Blickhan, Reinhard (2017). Animal Locomotion: Physical Principles and Adaptations. Boca Raton, Florida: CRC Press. σελ. 101. ISBN 9781351966207. 
  98. Chanute, Octave (1894). Progress in Flying Machines. Mineola, New York: Courier Corporation. σελ. 31. ISBN 9780486299815. 
  99. Adams, Michael (2004). Wind Beneath His Wings: Lawrence Hargrave at Stanwell Park. Australia: M. Adams. σελ. 56. ISBN 9780975818701. 
  100. Crouch, Tom D. «Clément Ader». Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2017. 
  101. Gray, Carroll (1998–2003). «Clement Ader 1841–1925». Flying Machines. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2017. 
  102. 102,0 102,1 Gibbs-Smith, Charles H. (1959). «Hops and Flights: A Roll Call of Early Powered Take-offs». Flight 75: 468. http://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1959/1959%20-%200937.html. Ανακτήθηκε στις 2017-06-16. 
  103. 103,0 103,1 Macintyre, Donald (1968). Aircraft Carrier: The Majestic Weapon. New York: Ballantine Books Inc. σελ. 8. 
  104. Inventions & Discoveries. UK: BPI Publishing. σελ. 5. ISBN 9788184972405. 
  105. Francillon, René J. (1979). Japanese Aircraft of the Pacific War. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. σελ. 1. ISBN 0-87021-313-X. 
  106. Crosby, Francis (2006). The Complete Guide to Fighters & Bombers of the World. London: Anness Publishing Ltd. σελ. 16. ISBN 978-1-84476-917-9. 
  107. Kelly, Maurice (2006). Steam in the Air: The Application of Steam Power in Aviation During the 19th and 20th Centuries. Barnsley: Casemate Publishers. σελ. 88. ISBN 9781844152957. 
  108. 108,0 108,1 Anderson, John David (1997). A History of Aerodynamics: And Its Impact on Flying Machines. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 158. ISBN 9780521669559. 
  109. Gordon, Arthur (2015). American Heritage History of Flight. USA: New Word City. σελ. 56. ISBN 9781612308715. 
  110. 110,0 110,1 «Kiting». www.rafmuseum.org.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019. 
  111. Gibbs-Smith 2003, σελ. 84
  112. Flight International. 70. USA: IPC Transport Press Limited. 1956. σελ. 174. 
  113. Pascoe, David (2004). Aircraft. London: Reaktion Books. σελ. 26. ISBN 9781861894687. 
  114. Jarrett, Philip (2008). The Colour Encyclopedia of Incredible Aeroplanes. London: Dorling Kindersley Limited. σελ. 19. ISBN 9781405335980. 
  115. Crotty, David (2010). A Flying Life: John Duigan and the First Australian Aeroplane. Melbourne: Museum Victoria. σελ. 19. ISBN 9780980619034. 
  116. Ehrenfried, Manfred "Dutch" (2013). Stratonauts: Pioneers Venturing into the Stratosphere. Heidelberg: Springer Science & Business Media. σελ. 38. ISBN 9783319029016. 
  117. Lewis 1962, σελ. 397.
  118. Martìnez, Salvador Roberto (2013). Aquellos Precursores. Buenos Aires: Editorial Dunken. σελ. 99. ISBN 9789870267935. 
  119. «Flying high». Deccan Herald News. 2003-12-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-11. https://web.archive.org/web/20150211013634/http://archive.deccanherald.com/Deccanherald/dec16/snt2.asp. Ανακτήθηκε στις 2017-06-16. 
  120. Layman 1989, σελ. 85.
  121. Gibbs-Smith 2003, σελ. 80
  122. Hallion 2003, σελ. 175.
  123. Hallion 2003, σελ. 161.
  124. Phythyon, John R. (2007). Great War at Sea: Zeppelins. Virginia Beach, Virginia: Avalanche Press, Inc. σελ. 5, 43. 
  125. Crouch, Tom D. (2003). The Bishop's Boys: A Life of Wilbur and Orville Wright. New York & London: W. W. Norton & Company. σελ. 141. ISBN 9780393347463. 
  126. Haydon, F. Stansbury (2000). Military Ballooning During the Early Civil War. Baltimore & London: JHU Press. σελ. 336. ISBN 9780801864421. 
  127. Soaring. USA: Soaring Society of America. 1976. σελ. 39. 
  128. Davies, John· Jenkins, Nigel (2008). The Welsh Academy encyclopaedia of Wales. Wales: University of Wales Press. σελ. 302. ISBN 9780708319536. 
  129. Hallion 2003, σελ. 79
  130. Robinson 1973, σελ. 3.
  131. Brady, Tim (2000). The American Aviation Experience: A History. Carbondale & Edwardsville: SIU Press. σελ. 25. ISBN 9780809323715. 
  132. Robinson 1973, σσ. 5-6.
  133. Robinson 1973, σελ. 5.
  134. Hansen, James R. (2003). The Wind and Beyond: The ascent of the airplane. USA: National Aeronautics and Space Administration, NASA History Office, Office of External Relations. σελ. 148. 
  135. Sterling, Christopher H. (2008). Military Communications: From Ancient Times to the 21st Century. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. σελ. 199. ISBN 9781851097326. 
  136. Gibbs-Smith 2003, σελ. 87.
  137. Layman 1989, σελ. 17.
  138. Butler, Glen (June 2012). «That Other Air Service Centennial». Naval History: 54. 
  139. Hansen, James R. (2003). The Wind and Beyond: The ascent of the airplane. USA: National Aeronautics and Space Administration, NASA History Office, Office of External Relations. σελ. 148. 
  140. Lord, M.S. (Δεκέμβριος 1941). «Prophet». Flying Magazine 26 (6): 31. ISSN 0015-4806. https://books.google.gr/books?id=9ysnWaK9cGoC&pg=PA31. 
  141. Crouch, Tom D. (2002). A Dream of Wings: Americans and the Airplane, 1875-1905. New York & London: W. W. Norton & Company. σελ. 230-1. ISBN 9780393347456. 
  142. Whitehouse 1966, σελ. 32.
  143. Crouch, Tom D.· Jakab, Peter L. (2003). The Wright Brothers and the Invention of the Aerial Age. USA: National Geographic Society. σελ. 79. ISBN 9780792269854. 
  144. Reese, Peter (2006). The Flying Cowboy: Samuel Cody, Britain's First Airman. USA: Tempus. σελ. 45-46. ISBN 9780752436593. 
  145. Lewis 1962, σελ. 399.
  146. Trimble, William F. (1982). High Frontier: A History of Aeronautics in Pennsylvania. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press. σελ. 58. ISBN 9780822974260. 
  147. 147,0 147,1 147,2 147,3 «The Boer War». www.rafmuseum.org.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019. 
  148. Cross, Wilbur (1991). Zeppelins of World War I. New York: Barnes & Noble. σελ. 1-4. ISBN 1-56619-390-7. 
  149. Crouch 1989, σελ. 186.
  150. Crouch 1989, σελ. 189.
  151. Phythyon, John R., Jr. (2007). Great War at Sea: Zeppelins. Virginia Beach, Virginia: Avalanche Press, Inc. σελ. 5. 
  152. Crouch 1989, σελ. 199.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Crouch, Tom, The Bishop's Boys: A Life of Wilbur and Orville Wright. New York: W. W. Norton, 1989.
  • Gibbs-Smith, C.H., Aviation. London: NMSI, 2003. ISBN 1 900747 52 9
  • Hallion, Richard P. Taking Flight, New York: Oxford University Press, 2003. ISBN 0 19 516035 5
  • Holmes, Richard, Falling Upwards. London: Collinis, 2014. ISBN 978-0-00-738692-5
  • Layman, R.D., Before the Aircraft Carrier: The Development of Aviation Vessels 1849-1922, Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1989, ISBN 0-87021-210-9
  • Lewis, Peter British Aircraft 1809-1914, London: Putnam, 1962.
  • Robinson, Douglas H., Giants in the Sky, Henley-on Thames: Foulis, 1973. ISBN 0 85429 145 8
  • Whitehouse, Arch, The Zeppelin Fighters, New York: Ace Books, 1966.