Χριστόφορος Κνήτης
| Χριστόφορος Κνήτης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17 Δεκεμβρίου 1872 Σάμος |
| Θάνατος | 7 Αυγούστου 1958 |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ορθόδοξος ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | ορθόδοξος επίσκοπος |
Ο Χριστόφορος Κνήτης (ή Κνίτης) ήταν Έλληνας επίσκοπος, ο οποίος διετέλεσε Μητροπολίτης Σερρών και κατόπιν πρώτος Μητροπολίτης της νεοσυσταθείσας Μητρόπολης Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο κατά κόσμον Χαρίδημος γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1872 στο Βαθύ της Σάμου, και ήταν γιος του εμπόρου Χαρίδημου Κνήτη και της συζύγου του, Φιορίτσας Φωκά. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1898[2].
Χειροτονήθηκε διάκονος στις 19 Ιουλίου 1898 και πήρε το όνομα Χριστόφορος. Έγινε δάσκαλος στο παλιό γυμνάσιό του, το Πυθαγόρειο Γυμνάσιο στη Σάμο. Το 1905 πέρασε ένα χρόνο μελετώντας θεολογία και αγγλικά στο Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους της Σκωτίας και κατόπιν στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, από όπου αποφοίτησε το 1909 υποβάλλοντας την εργασία «Η ιερωσύνη και η σχέση της με τον γάμο στην Αγία Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία» (The sacred ministry and its relation to marriage in the Holy Eastern Orthodox Church[3]).
Χειροτονήθηκε ιερέας στις 23 Απριλίου 1910, έλαβε το οφφίκιο του αρχιμανδρίτη και στις 12 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους χειροτονήθηκε τιτουλάριος επίσκοπος Σταυρουπόλεως και τοποθετήθηκε αρχιερατικός προϊστάμενος Σταυροδρομίου[4]. Παράλληλα εργάστηκε ως αρχειοφύλακας και συντάκτης στην εφημερίδα του Πατριαρχείου, Εκκλησιαστική Αλήθεια[2]. Το 1918 εξελέγη Μητροπολίτης Σερρών.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ίδρυσε το 1924 την Μητρόπολη Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας και εξέλεξε τον Χριστόφορο ως πρώτο Μητροπολίτη της. Έφτασε στην Αυστραλία στις 8 Ιουλίου 1924[2]. Ακολούθησε μια θυελλώδης θητεία που δίχασε τους πιστούς σε «μητροπολιτικούς» και «αντιμητροπολιτικούς»[5]. Ήρθε σε σύγκρουση με τον Αρχιμανδρίτη Ειρηναίο Κασιμάτη, ο οποίος τον αγνόησε επιδεικτικά κατά τη διάρκεια Θείας Λειτουργίας[6] και άρχισε να γράφει πύρινα άρθρα εναντίον του στον ομογενειακό τύπο. Οι φατριασμοί και οι αντιπαραθέσεις εμπόδισαν τον Χριστόφορο να επιτύχει πολλά, τα σχίσματα στην εκκλησία υπέσκαψαν την θέση του, ενώ και οι ελληνικές προξενικές αρχές δεν φαίνεται ότι ήταν υποστηρικτικές απέναντί του[7].
Τον Φεβρουάριο του 1926 μήνυσε τέσσερις νεαρούς Έλληνες ότι συνωμοτούσαν για να τον κατηγορήσουν για «αήθη συμπεριφορά[α]», όμως το δικαστήριο τους απάλλαξε[10][11]. Eν μέσω του υποβόσκοντος σκανδάλου[12], παύθηκε από τις 17 Απριλίου ως τις 24 Ιουνίου 1926[4] και τελικά τον Φεβρουάριο του 1928 ανακλήθηκε στην Ελλάδα[13] και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Μητροπολίτη Βιζύης.
Ο ιερέας Θεοφύλακτος Παπαθανασόπουλος στάλθηκε στο Σίδνεϊ ως διαχειριστής. Τον διαδέχθηκε επίσημα ο Μητροπολίτης Τιμόθεος (Ευαγγελινίδης) το 1931. Κατόπιν αυτών, ο Χριστόφορος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης ζωής του στη Σάμο, όπου πέθανε στις 7 Αυγούστου 1958.
Στον Χριστόφορο, ως πρώτο της Αρχιεπίσκοπο, είναι αφιερωμένο το ημερολόγιο της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας για το 2024, έτος κατά το οποίο συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυσή της[14].
Υποσημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Οι τέσσερις υποστήριζαν ότι είδαν τον αρχιεπίσκοπο περί τα μεσάνυχτα να συνομιλεί με κάποιο ναύτη στην περιοχή του ιπποδρόμου, και ότι ο ναύτης τους είπε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόφορος του έκανε ανήθικες προτάσεις. Οι ψίθυροι διογκώθηκαν σε φήμες και δημοσιεύτηκαν και σε ομογενειακή εφημερίδα της Μελβούρνης, την οποία διηύθυνε κληρικός που είχε αποσχηματιστεί από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόφορο[8][9].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Australian Dictionary of Biography.
- ↑ «The sacred ministry and its relation to marriage in the Holy Eastern Orthodox Church» (στα αγγλικά). The Journal of Theological Studies (Oxford University Press) 11 (44): 481-513. Ιούλιος 1910. https://www.jstor.org/stable/23948663. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 Μάρκου, Μάρκος. «Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βιζύης κυρός Χριστοφόρος. (1872-1958)». Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.
- ↑ Tsounis 1971, σελ. 116.
- ↑ Tsounis 1971, σελ. 143-144.
- ↑ Tsounis 1971, σελ. 159.
- ↑ «Greek meets Greek» (στα αγγλικά). Truth (Sydney): 19. 27 Ιουνίου 1926. https://trove.nla.gov.au/newspaper/page/16119421. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ Tsounis 1971, σελ. 160-161.
- ↑ «Conspirancy charge fails» (στα αγγλικά). The Sydney Morning Herald: 9. 26 Φεβρουαρίου 1926. https://trove.nla.gov.au/newspaper/article/16273147. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Faded glory that was Greece» (στα αγγλικά). Truth (Sydney): 13. 14 Φεβρουαρίου 1926. https://trove.nla.gov.au/newspaper/article/168727792/16119018. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Former Hierarchs of Australia» (στα Αγγλικά). Greek Orthodox Archdiocese of Australia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Archbishop passes through his work in Australia» (στα αγγλικά). The Daily News (Perth): 6. 3 Αυγούστου 1928. https://trove.nla.gov.au/newspaper/article/79479152. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Κυκλοφόρησε το επετειακό εγκόλπιο Ημερολόγιο 2024 της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας». Orthodox Times. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2023.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μάρκου, Μάρκος. «Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βιζύης κυρός Χριστοφόρος. (1872-1958)». Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.
- «Knetes, Christophoros (1872–1958)». Australian Dictionary of Biography. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.
- «Former Hierarchs of Australia». Greek Orthodox Archdiocese of Australia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021.
- Tsounis, Michael Peter (1971). Greek communities in Australia, Διδακτορική διατριβή (PDF) (στα Αγγλικά). Adelaide: University of Adelaide, Dept. of History. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2023.
| |||||