Χριστιανικός εθνικισμός
| Χριστιανισμός |
|---|
 |
| Σειρά λημμάτων |
 |
Ο χριστιανικός εθνικισμός είναι ένας τύπος θρησκευτικού εθνικισμού που συνδέεται με τον Χριστιανισμό, ο οποίος επικεντρώνεται κυρίως στην εσωτερική πολιτική της κοινωνίας, όπως η νομοθεσία αστικών και ποινικών νόμων. Κατά την άποψη αυτής της ιδεολογίας, οι νομοθεσίες πρέπει να επικεντρώνονται στην σημαντική θέση της θρησκείας στην κοινωνική και πολιτική ζωή[1].
Σε χώρες με επίσημη εκκλησία, οι χριστιανοί εθνικιστές επιδιώκουν να διατηρήσουν το καθεστώς ενός χριστιανοκεντρικού κράτους, κατέχοντας μια θέση η οποία βασίζεται στην πίεση για την διαιώνιση της χριστιανικής Εκκλησίας στην εθνική πολιτική[2][3][4] [5].
Ο χριστιανικός εθνικισμός υποστηρίζει την παρουσία χριστιανικών συμβόλων και ειδώλων σε δημόσια θέα και την κρατική υποστήριξη για την άσκηση και την ανάδειξη της θρησκείας, όπως η σχολική προσευχή, η έκθεση σκηνών από την Βίβλο κατά την διάρκεια εορτών κ.α.[6][7] Ο χριστιανικός εθνικισμός αντλεί πολιτική υποστήριξη από υποστηρικτές των χριστιανικών παραδόσεων του ευρύτερο χώρου της δεξιάς κάθε χριστιανικής χώρας.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Baker, Joseph O., επιμ. (Winter 2021). «Save the Economy, Liberty, and Yourself: Christian Nationalism and Americans' Views on Government COVID-19 Restrictions». Sociology of Religion (Oxford and New York: Oxford University Press on behalf of the Association for the Sociology of Religion) 82 (4): 426–446. doi:. ISSN 1759-8818.
- ↑ Bloomberg, Charles (1989). Christian Nationalism and the Rise of the Afrikaner Broederbond in South Africa, 1918-48. New York: Springer. σελ. xxiii-11. ISBN 978-1-349-10694-3.
- ↑ Jenkins, Jack (2 Αυγούστου 2019). «Christian leaders condemn Christian nationalism in new letter». Religion News Service. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2020.
Christian nationalism demands Christianity be privileged by the State...
- ↑ Kymlicka, Will (19 Απριλίου 2018). «Is there a Christian Pluralist Approach to Immigration?». Comment Magazine. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2020.
As against both Christian nationalists who wanted an established church and French-republican-style secular nationalists who wanted a homogenous public square devoid of religion, Dutch pluralists led by Kuyper defended a model of institutional pluralism or "sphere sovereignty."
- ↑ «Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ: ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΕΣ». 9 Δεκεμβρίου 2022.
Το Σεμινάριο θα επιχειρήσει να φωτίσει τις συνέχειες, τις αποκλίσεις και τις Στρατηγικές της Χριστιανικής Ηθικής, της Πολιτικής και της Θεολογικής Νοηματοδότησης, σε απάντηση της Εθνικιστικής κουλτούρας και ιδεολογίας στις Εκκλησίες, εκκινώντας από το γεγονός ότι, αν και δεν αποτελεί πρωτόγνωρο φαινόμενο, η εμπλοκή των Θρησκευτικών Θεσμών με Πολιτικές φιλοδοξίες σήμερα δημιουργεί ιδεολογικά πλαίσια που καλούν τις Θρησκευτικές Κοινότητες να αναζητήσουν και να ασκήσουν Πολιτική Εξουσία για λογαριασμό Εθνοθρησκευτικών ομάδων, οι οποίες παρουσιάζονται ως ο μοναδικός γνήσιος Εκπρόσωπος της Εθνικής Ταυτότητας και του Εθνικού μέλλοντος.
- ↑ Perry, Samuel L.· Whitehead, Andrew L. (2020). Taking America Back for God: Christian Nationalism in the United States. Oxford and New York: Oxford University Press. σελίδες 7–10. ISBN 978-0-19-005789-3.
- ↑ Bean, Lydia (2016). The Politics of Evangelical Identity: Local Churches and Partisan Divides in the United States and Canada. Princeton, New Jersey and Woodstock, Oxfordshire: Princeton University Press. σελ. 152. ISBN 978-0-691-17370-2.
- ↑ Greenberg, Udi (22 October 2019). «Can Christian Democracy Save Us?». Boston Review. http://bostonreview.net/philosophy-religion/udi-greenberg-christian-democracy. Ανακτήθηκε στις 5 August 2020.