Χρήστης:YiannisLeonidou/πρόχειρο

Ο Λάσλο Σάμπο (19 Μαρτίου 1917-8 Αυγούστου 1998) ήταν Ούγγρος διεθνής γκρανμαίτρ στο σκάκι.

Γεννήθηκε στην Βουδαπέστη και εντάχθηκε στην διεθνή σκακιστική σκηνή το 1935, στην ηληκία των 18. Κέρδισε το πρώτο διεθνές Ούγγρικο πρωτάθλημα σκακιού στο Τατατόβαρος και ακολούθως κλήθηκε για να αντιπροσωπεύσει την χώρα του στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1935 στην Βαρσοβία. Ο Σάμπο μάγευσε το κοινό με την επιθετική του στρατηγική, που ερχόταν σε αντίθεση με την κατηφή τακτική θέσεως των συμπατριωτων του. Ο Γκέζα Μαρότσι, ηγετική μορφή για το ούγγρικο σκάκι της εποχής, καθοδήγησε και γαλούχησε τον Σάμπο όπως και αλλους μελλοντικούς πρωταθλητές. (Μάξ Γιούβε, Βέρα Μεντσίκ)

Πρίν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξαν κι άλλες επιτυχιες για τον Σάμπο, όπως την νίκη του στο διεθνές τουρνουά του Χέιστινγκς το 1939/39. (ενα τουρνουά οποίο θα είχε μια μετέπειτα μακρά σχέση) Εργάστηκε ως τραπεζίτης και ασχολήθηκε με συναλλαγές ξένων νομισμάτων.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, ο Σάμπο εξαναγκάστηκε σε στρατόπεδο αναγκαστικής εργασίας και αργότερα συνελλήφθηκε απο τον ρωσικό στρατό και κρατήθηκε ως αιχμάλωτος πολέμου. Μετά τον πόλεμο επέστρεψε στο σκάκι και αγωνίστηκε σε πολλά διεθνή τουρνουά. Τερμάτισε 5ος στο Γκρόνιγκεν το 1946, ενα πολύ δυνατό τουρνουά με παγκόσμια ονόματα όπως τους Μποτβίνικ, Γιούβε, Σμίσλοβ, Νάιντορφ, Μπολεσλάβσκι και Κότοβ. Το 1948 στο τουρνουά του Σάλτσγιομπάντεν, τερμάτισε 2ος πίσω από τον Μπρονστάιν . Ο Σάμπο νίκησε στο Χέιστινγκς του 1947/48, 1949/50, όπως και στην Βουδαπέστη το 1948. Οι 5ες θέσεις του στα Ιντερζόναλ του 1952 στο Σάλτσγιομπάντεν και στο Γκότενμπουργκ του 1955, του έδωσε μια θέση στο Τουρνουά Υποψηφίων. Στο 3ο και τελευταίο του Τουρνουά Υποψηφίων, στο Άμστερνταμ το 1956, ο Σάμπο έκανε την πιο υποσχόμενη απόπειρα του για τον Παγγκόσμιο τίτλο. Ισοβάθμισε στην 3η θέση με τους Μπρόνσταιν, Γκέλερ, Πετροσιάν και Σπάσκι, πίσω από τους Σμίσλοβ και Κέρες.

Στις δεκαετίες του 1960 και 1970, ο Σάμπο συνέχισε τις καλές εμφανίσεις σε διεθνές επίπεδο. Κατετάγηκε πρώτος στο Ζάγκρεμπ το 1964, στην Βουδαπέστη το 1965 (μαζί με τους Πολουγκαέβσκι και Ταϊμάνοβ), στο Σαραγέβο το 1972, στο Χίλβερσουμ το 1973 (με τον Γκέλερ) και ισοβάθμισε στην πρώτη θέση του Χέιστινγκς το 1973/74. (μαζί με τους Γκενάντι, Κούζμιν, Τίμαν και Τάλ)

Συνολικά αντιπροσώπευσε την Ουγγαρία σε 11 Ολυμπιάδες, παίζωντας 5 φορές ως τοπ μπόρντ και κερδίζωντας πολλά μετάλλια. Το 1937, κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο. Το 1952, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο ατομικό, το 1956 στο ομαδικό και το 1966 πήρε το χάλκινο σε ομαδικό και το αργυρό σε ατομικό επίπεδο.

Ο Σάμπο ήταν ο καλύτερος Ούγγρος σκακιστής για σχεδόν 20 χρόνια. (τον διαδέχθηκε ο Λάγιος Πόρτις κοντά στο 1963/64) Στην κορυφή της καριέρας του ήταν ενας από τους 12 καλύτερους σκακιστές στον κόσμο.

Η οικογένειά του δώρισε ολόκληρη την βιοβλιοθήκη και τα αρχεία του για το σκάκι στην δημόσια βιβλιοθήκη του Κλίβελαντ και στην συλλογή ντάμας και σκακιού του Τζόν Γ. Γουάιτ. Η συλλογή αυτή είναι το πιο πλούσιο αρχείο για το σκάκι στον κόσμο. (32,568 τόμοι βιβλίων και τεύχη συμπεριλαμβάνοντας 6,359 τόμους βιβλιοδετημένων περιοδικών