Ναός Αγίου Γεωργίου Βραυρώνας-Μαρκόπουλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°55′33.049″N 23°59′36.395″E / 37.92584694°N 23.99344306°E / 37.92584694; 23.99344306

Ναός Αγίου Γεωργίου Βραυρώνας
Χάρτης
Είδοςορθόδοξη εκκλησία
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°55′33″N 23°59′36″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Μαρκόπουλου Μεσογαίας
ΤοποθεσίαΒραυρώνα
ΧώραΕλλάδα
Προστασίααρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα και διατηρητέο κτήριο στην Ελλάδα[1]

Ο ναός Αγίου Γεωργίου Βραυρώνας-Μαρκόπουλου είναι κτισμένος μέσα σε αρχαιολογικό χώρο, συγκεκριμένα εκεί που είναι ο ναός της Άρτεμις. Βρίσκεται κάποια μέτρα πιο πέρα από την Παλαιοχριστιανική Βασιλική Βραυρώνας[2]. Χρονολογείται στα μέσα του 15ου αιώνα. Αποτελεί αξιοθέατο του αρχαιολογικού χώρου της Βραυρώνας και ανήκει στην ενορία Αγίου Νικολάου Μαρκοπούλου[3]. Γιορτάζει την ημέρα της ονομαστικής γιορτής του Αγίου Γεωργίου στις 23 Απριλίου ή τη Δευτέρα του Πάσχα με εσπερινό και Θεία Λειτουργία. Υπήρξε ασκητήριο του Αγίου Τιμοθέου κατά τα τέλη του 16ου αιώνα κατά την περίοδο της πρώιμης Τουρκοκρατίας[4].

Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι κτισμένος βορειοδυτικά στον ιερό βράχο και ένα τμήμα του είναι λαξευμένο μέσα σε αυτόν. Είναι μονόχωρος τύπος ναού της υστεροβυζαντινής περιόδου. Η στέγη του είναι με κεραμίδια και γενικά ολόκληρο το μικρό εκκλησάκι είναι κατασκευασμένο από υλικά που κρατούν από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Έχει τρούλο και είναι δίριχτη. Ο τρούλος στηρίζεται σε τυφλά αψιδώματα και σταυροειδώς[2] και αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του ναού. Είναι επίσης οκταγωνικός. Τα παράθυρα του είναι πολεμιστροειδή και σκαλισμένα στα σημεία του ορίζοντα. Μια "τυφλή" και ακανόνιστη κόγχη Ιερού υπάρχει στην ανατολική πλευρά, που φτάνει μέχρι τα κεραμίδια. Στα δυτικά υπάρχει θολοσκεπής νάρθηκας, με υπερυψωμένη κεραμωτή στέγαση, που μαζί με τον τρούλο δημιουργεί ένα δίδυμο υπερυψωμένων απολήξεων[3].

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1962 αποκαταστάθηκε μεγάλο μέρος του, καθώς αφαιρέθηκαν προσκτίσματα νεότερης κατασκευής που δε χρειάζονταν από τη δυτική πλευρά του. Ακόμη αφαιρέθηκε νεότερο κτιστό τέμπλο που θεωρήθηκε ευτελές, καθώς και πλακίδια δαπέδου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί το αρχικό δάπεδο.

Είναι φανερό πως υπήρχε στη θέση του μεγαλύτερος χριστιανικός ναός, κάτι που γίνεται αντιληπτό από το τμήμα ημικυκλικής αψίδας που βρίσκεται μπροστά από τη μικρή κόγχη του και τους ραβδωτούς κίονες. Τα λαξεύματα επάνω στο βράχο καταδεικνύουν ίχνη παλαιότερων κτισμάτων που συνδέονταν με τον αρχαίο ναό.

Περίπου το 1580 όταν ο Άγιος Τιμόθεος αποφάσισε πως ήθελε περισσότερη ησυχία, κατέφυγε στη Βραυρώνα, όπου επισκεύασε το ναό. Το χρησιμοποίησε ως ησυχαστήριο, όπως και μια σπήλια εκεί κοντά. Αγόρασε την περιοχή "Παλαιός Βραώνας", ανακαίνισε το χώρο, έφτιαξε καινούργιες τοιχογραφίες και έχτισε καινούργια κελιά.

Η είσοδος στο χώρο είναι δυνατή μόνο κατά τις ώρες λειτουργίας του αρχαιολογικού χώρου, ενώ ο ναός είναι κλειστός από την αρχαιολογική υπηρεσία[3].

Αγιογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αγιογραφίες του ήταν σπουδαία φιλοτεχνήματα όμως σώζονται λίγες[5] όπως αυτή του Αγίου Τιμοθέου που είναι σπάνια. Κατά τις εργασίες συντήρησης το 1960 βρέθηκαν τοιχογραφίες πριν το 1589 όπως αυτή του Αγίου Κοσμά με 4 στιθάρια και κόσμημα στη βάση του νότιου τοίχου[3].

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]