Μάχη στα Δυο Βουνά Ευβοίας (1822)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάχη στα Δυο Βουνά Ευβοίας
Ελληνική Επανάσταση του 1821
Χρονολογία28 Μαρτίου 1821
ΤόποςΔύο Βουνά, Εύβοια, Στερεά Ελλάδα, Οθωμανική Αυτοκρατορία
ΜέθοδοιΜάχη
ΈκβασηΝίκη των Οθωμανών
Αντιμαχόμενοι
Έλληνες επαναστάτες
Πρώτη Ελληνική Δημοκρατία
Ηγετικά πρόσωπα
Αγγελής Γοβιός, Αναγνώστης Γοβιός, Κώτσος Δημητρίου, Ιωάννης Δημητρίου
Κενάν Αγάς
Δυνάμεις
άγνωστο
1.000 άνδρες
Απώλειες
Αγγελής Γοβιός, Αναγνώστης Γοβιός, Κώτσος Δημητρίου
άγνωστο

Η Μάχη στα Δυο Βουνά Ευβοίας (1822) διεξήχθη στις 28 Μαρτίου 1822 μεταξύ των Οθωμανών και των Ελλήνων, με νικηφόρα έκβαση για τους Οθωμανούς.

Υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτραίτο του Αγγελή Γοβιού, που έπεσε μαχόμενος στην μάχη των Δύο Βουνών.

Μετά την αποτυχημένη πολιορκία της Καρύστου και την αναχώρηση των ελληνικών δυνάμεων και του Οδυσσέα Ανδρούτσου από την Εύβοια, πρωτοστάτης της επανάστασης στην νήσο έμεινε ο Αγγελής Γοβιός. Ο τελευταίος σχεδίασε να εκστρατεύσει εναντίον της Χαλκίδας και μετά εναντίον της Καρύστου. Για την εκτέλεση αυτού του ριψοκίνδυνου και δύσκολου σχεδίου, ο Γοβιός ζήτησε ενισχύσεις από τις Σποράδες, που βρίσκονταν Ολύμπιοι επαναστάτες, και κάλεσε να συνδράμουν στην επιχείρησή του τους οπλαρχηγούς Κώτσο και Γιαννάκη Δημητρίου, καθώς και τον αδερφό του, τον Αναγνώστη Γοβιό, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν.[1]

Μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ελληνικές δυνάμεις συγκεντρώθηκαν στα Βρυσάκια της Εύβοιας, το βράδυ της 28ης Μαρτίου 1822. Όμως, 1.000 Τούρκοι με επικεφαλής τον Κενάν αγά, αντιλαμβανόμενοι την συγκρότηση των ελληνικών δυνάμεων, εκστράτευσαν από την Χαλκίδα και κατέλαβαν την επίκαιρη θέση των Δύο Βούνων, από όπου έστειλαν ένα τμήμα ιππέων εναντίον του ελληνικού στρατοπέδου. Παρά την συμβουλή του Κώτσου Δημητρίου να περιμένουν την αυγή, ο Αγγελής Γοβιός όρμησε εναντίον των Οθωμανών. Κατά την καταδίωξη όμως των τελευταίων ο Γοβιός έπεσε σε παγίδα που είχαν ετοιμάσει οι εχθροί του στην οποία φονεύτηκε μαζί με τον αδελφό του και τον Κώτσο. Οι περισσότεροι Έλληνες, όμως, αντιλαμβανόμενοι την ενέδρα κατάφεραν να διαφύγουν στον Πύργο της Αγίας Τριάδας.[2]

Τα ακόλουθα γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον θάνατο του ηρωικού Γοβιού αρχηγοί των Ελληνικών δυνάμεων στα Βρυσάκια έμειναν ο Γιαννάκης Δημητρίου και ο Νικόλαος Τομαράς. Δύο μήνες αργότερα οι Τούρκοι της Χαλκίδας, ενισχυμένοι από τον στρατό του Δράμαλη, επιτέθηκαν εναντίον του στρατοπέδου το οποίο και διέλυσαν. Οι Έλληνες πολεμιστές διασκορπίστηκαν με μόνο τον Νικόλαο Κριεζώτη να παραμένει στην νήσο και να ευελπιστεί για την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού από την Εύβοια.[3]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Βασίλειος Σφυρόερας, «Ήττα των Ελλήνων στα Δύο Βουνά-Θάνατος Αγγελή Γοβγινά», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΒ, 1975, σελ. 223-224
  2. Βασίλειος Σφυρόερας, «Ήττα των Ελλήνων στα Δύο Βουνά-Θάνατος Αγγελή Γοβγινά», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΒ, 1975, σελ. 224
  3. Βασίλειος Σφυρόερας, «Ήττα των Ελλήνων στα Δύο Βουνά-Θάνατος Αγγελή Γοβγινά», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΒ, 1975, σελ. 224

Βιβλιογραφικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βασίλειος Σφυρόερας, «Ήττα των Ελλήνων στα Δύο Βουνά-Θάνατος Αγγελή Γοβγινά», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΒ, 1975, σελ. 223-224.
  • Τρικούπης Σπυρίδων, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β', κεφ.ΚΗ, Εκδόσεις Χρ. Γιοβάνης, σελ. 144-167.