Χρήστης:ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αϊσά μπιντ Αμπί Μπακρ Για την ποιήτρια του 10ου αιώνα, δείτε: Αϊσά (ποιήτρια). Αϊσά ποιήτρια Αϊσά "Μητέρα των Πιστών"Αϊσά μπιντ Αμπί Μπακρ μικρογραφία|Αϊσά μπιντ Αμπί Μπακρ

   Η Αϊσά μπιντ Αμπί Μπακρ

(αραβικά: عائشة بنت أبي بكر‎ [ˈʕaːʔɪʃa], π. 613/614 – π. 678 μ.Χ.),[α] επίσης γνωστή με τη μορφή Αΐσα και με άλλες τοπικές παραλλαγές,[β] ήταν η τρίτη και νεότερη γυναίκα του Μωάμεθ.[3][4] Συνεπώς, στις Ισλαμικές γραφές, το όνομα της ακολουθεί το προσωνύμιο "Μητέρα των Πιστών" (αραβικά: أمّ المؤمنين‎), τίτλος ο οποίος αναφέρεται στην περιγραφή των γυναικών του Μωάμεθ στο Κοράνι.[5][6]

Η Αΐσα είχε σημαντικό ρόλο στην πρώιμη Ισλαμική ιστορία, τόσο κατά της ζωής του Μωάμεθ όσο και μετά τον θάνατό του. Στην παράδοση των Σουνιτών, η Αϊσά παρουσιάζεται ως μελετηρή και περίεργη. Συνέβαλε στην εξάπλωση του μηνύματος του Μωάμεθ και υπηρέτησε τη Μουσουλμανική κοινότητα για 44 χρόνια μετά το θάνατό του.[7] Είναι γνωστή και για την αφήγηση 2.210 χαντίθ,[8], όχι μόνο για θέματα που σχετίζονται με την ιδιωτική ζωή του Μωάμεθ, αλλά και για θέματα όπως η κληρονομικότητα, το προσκύνημα, και η εσχατολογία.[9] Η διανόηση και η γνώση της πάνω σε διάφορα θέματα, όπως η ποίηση και η ιατρική, επαινέθηκαν από πρώιμες αυθεντίες όπως οι αλ-Ζουχρί και Ουρβά ιμπν αλ-Ζουμπαΐρ.

Ο πατέρας της, Αμπού Μπακρ, έγινε ο πρώτος χαλίφης που διαδέχθηκε τον Μωάμεθ. Δύο χρόνια μετά τον διαδέχθηκε ο Ουμάρ. Κατά την βασιλεία του τρίτου χαλίφη, Οθμάν, η Αϊσά ήταν ηγετικό μέρος της αυξανόμενης αντιπολίτευσης εναντίον του, παρόλο που η Αϊσά δεν συμφωνούσε ούτε με τους δολοφόνους του αλλά ούτε και με το κόμμα του Αλί.[10] Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αλί, η Αϊσά προσπάθησε να εκδικηθεί τον θάνατο του Οθμάν στη Μάχη της Καμήλας. Συμμετείχε στην μάχη, δίνοντας ομιλίες και οδηγώντας τα στρατεύματα στην πλάτη της καμήλας της. Έχασε τη μάχη, αλλά η συμμετοχή και η αποφασιστικότητα της άφησε μια μόνιμη εντύπωση.[6] Λόγω της εμπλοκής της στη μάχη, οι Σιίτες Μουσουλμάνοι έχουν γενικά μια αρνητική άποψη για την Αϊσά.

Στη συνέχεια έζησε ήσυχα στη Μεδίνα για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Απομακρύνθηκε από την πολιτική, συμφιλιώθηκε με τον Αλί και δεν εναντιώθηκε στον χαλίφη Μωαβία.[10]

Ορισμένα παραδοσιακά χαντίθ δηλώνουν ότι η Αϊσά αρραβωνιάστηκε με τον Μωάμεθ στην ηλικία των 6 ή των 7 ετών[11]. Άλλες πηγές λένε ότι ήταν 9 ετών όταν τον παντρεύτηκε σε μια μικρή τελετή[12]. Ορισμένες πηγές θέτουν το γάμο τους κατά την εφηβική ηλικία της Αϊσά. Η ημερομηνία του γάμου και η ηλικία της κατά τον γάμο της με τον Μωάμεθ αποτελεί θέμα συζήτησης ανάμεσα στους μελετητές.

(Aishah, 614; – Μεδίνα 678 μ.X.). Η τρίτη και πιο αγαπημένη από τις συζύγους του Μωάμεθ. Ο προφήτης την παντρεύτηκε όταν η Α. ήταν σε ηλικία επτά ετών, για να εξασφαλίσει την εύνοια του πατέρα της Αμπού Μπακρ, ισχυρού φύλαρχου. Η Α. ήταν η ευνοούμενη γυναίκα του Μωάμεθ, παρότι την κάκιζε συχνά για τη ζηλοτυπία της. Μετά τον θάνατό του, η Α. ασχολήθηκε με την ερμηνεία του Κορανίου και γι’ αυτό ονομάστηκε στα αραβικά ναμπίγια, δηλαδή προφήτισσα.

αἶσα, η (Α)

1. αυτό που ο θεός ορίζει, το θέλημα τού θεού

2. καλή ή κακή μοίρα, πεπρωμένο, ριζικό

3. συμμετοχή σε κάτι, μερίδιο

4. (ως κύριο όνομα) η Αἶσα

θεότητα παρεμφερής με τη Μοίρα, που ορίζει την τύχη κάθε ανθρώπου, η Ειμαρμένη

5. (επιρρ. Α)


Aisha (Αϊσά)

Poet Description

ʿĀʾisha bint Aḥmad al-Qurṭubiyya, sometimes spelled Aysha or al-Qurtubiyya, was a tenth-century poet who was the daughter of Ibn Hazm. Most of her work was written in Arabic. Wikipedia Born: Córdoba, Spain

Died: 1009, Córdoba, Spain Παραπομπές

Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα Siddiqui. "Aisha" Αρχειοθετήθηκε 6 January 2015 στο Wayback Machine.. Random House Webster's Unabridged Dictionary. Esposito Spellberg 1994 Brockelmann 1947 Abbott 1942 Aleem, Shamim (2007). Prophet Muhammad(s) and His Family: A Sociological Perspective. AuthorHouse. σελ. 130. ISBN 9781434323576. Islamyat: a core text for students Sayeed, Asma (6 Αυγούστου 2013). Women and the Transmission of Religious Knowledge in Islam. Cambridge University Press. σελίδες 27–9. ISBN 9781107031586. Watt 1960 Spellberg 1994

   Armstrong 1992