Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χούμπερτ βαν Άικ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χούμπερτ βαν Άικ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Hubert van Eyck (Ολλανδικά)
Γέννησηπερ. 1366
Maeseyck, Φλάνδρα, σημερινό Βέλγιο
Θάνατος18 Σεπτεμβρίου 1426
Γάνδη, Φλάνδρα
ΕθνικότηταΦλαμανδός
Χώρα πολιτογράφησηςΝότιες Κάτω Χώρες
ΙδιότηταΖωγράφος της πρώιμης Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης
ΑδέλφιαΓιαν βαν Άικ (νεότερος αδερφός)
Lambert van Eyck[1]
Margaretha van Eyck
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χούμπερτ βαν Άικ (Hubert van Eyck, Hubrecht van Eyck ή Hubertus Eeyck, περ. 1366 - 18 Σεπτεμβρίου 1426) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος της πρώιμης φλαμανδικής σχολής, γνωστός για το περίφημο έργο για Αγία Τράπεζα που φιλοτέχνησε από κοινού με τον αδελφό του, Γιαν βαν Άικ, για τον Καθεδρικό ναό της Γάνδης, ένα από τα σημαντικότερα έργα τέχνης του 15ου αιώνα και της φλαμανδικής τέχνης γενικότερα.[2]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
«Η Λατρεία του Μυστικού Αμνού» (1425-1532), λάδι σε ξύλο, Καθεδρικός ναός της Γάνδης, Βέλγιο
«Οι Τρεις Μαρίες στον Τάφο του Κυρίου» (1425-1435), λάδι σε ξύλο, Μουσείο Μπόιμανς - φαν Μπένινγκεν, Ρότερνταμ, Ολλανδία

Γεννήθηκε περίπου το 1366 στο Maeseyck (σημερινό Μαασέικ, Βέλγιο).[3] Το ίδιο το όνομα Χούμπερτ, που δεν ήταν σύνηθες στη Γάνδη, ίσως και να υποδεικνύει την ξενική του καταγωγή.[3] Η ταφόπλακά του σήμερα φυλάσσεται στο Επιγραμματικό Μουσείο του Αββαείου του Αγίου Μπάβο.[3] Μια επιγραφή χαραγμένη σε πλάκα χαλκού που σήμερα έχει χαθεί, αλλά κάποτε βρισκόταν κολλημένη στην πέτρα, ανέφερε τις 18 Σεπτεμβρίου 1426 ως ημερομηνία θανάτου.[3]

Η σημαντικότερη απόδειξη της ύπαρξής του που έφτασε μέχρι τις ημέρες μας είναι το τετράστιχο που αναγράφεται στην κορνίζα της «Λατρείας του Μυστικού Αμνού», του πιο φημισμένου έργου των αδερφών βαν Άικ, που δημιουργήθηκε για την Αγία Τράπεζα του Καθεδρικού ναού της Γάνδης.[3] Το τετράστιχο τοποθετήθηκε εκεί κατά την εγκατάσταση του έργου αυτού στη θέση του, στις 6 Μαΐου 1432.[3] Αναφέρει πως το πολύπτυχο ξεκίνησε ο Hubertus Eyck και, μετά το θάνατο του τελευταίου, ολοκληρώθηκε από τον αδερφό του, Γιαν, κατόπιν χρηματοδότησης του Jodocus Vyd, και της συζύγου του, Elisabeth Borluut.[3] Το τετράστιχο ανακαλύφθηκε το 1823 κατά τη διάρκεια εργασιών καθαρισμού.[3]

Το ρετάμπλ, του οποίου η εικονογραφία αποτελείται από 24 σκηνές,[2] σηματοδότησε μια «νέα αντίληψη της τέχνης», στην οποία η εξιδανίκευση της μεσαιωνικής παράδοσης παραχωρεί τη θέση της στην ακριβή παρατήρηση της φύσης.[4]

  1. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500013023. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2022.
  2. 2,0 2,1 Stukenbrock, Christiane & Töpper, Barbara (2011), σσ. 310-313.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 «Eyck, Hubert van» Αρχειοθετήθηκε 2012-02-26 στο Wayback Machine., βιογραφία του καλλιτέχνη στον ιστότοπο Terminartors.com.
  4. Gombrich, E.H. (1995), σσ. 236-239.
  • (Αγγλικά) Gombrich, E.H. (1995). «The Story of Art», Phaidon Press Limited, ISBN 9780714833552.
  • (Γαλλικά) Stukenbrock, Christiane & Töpper, Barbara (2011). «1000 Chefs-d'oeuvre de la Peinture», Πότσδαμ: h.f.ullmann, ISBN 9783833161124

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]