Χοσέ Ναζάτσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χοσέ Ναζάτσι
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΧοσέ Ναζάτσι Γιάρζα
Ημερ. γέννησης24 Μαΐου 1901
Τόπος γέννησηςΜοντεβιδέο, Ουρουγουάη
Ημερ. θανάτου17 Ιουνίου 1968 (67 ετών)
Τόπος θανάτουΜοντεβιδέο, Ουρουγουάη
Ύψος1,82 μ.
ΘέσηΑμυντικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1916–1920Λίτο150(6)
1921–1922Ρόναλντ Μουρ
1922–1933Μπέλα Βίστα333(17)
1933–1938Νασιονάλ220(10)
Σύνολο603(33)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1923–1936 Ουρουγουάη41(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Χοσέ Ναζάτσι Γιάρζα (ισπανικά: José Nasazzi Yarza, 24 Μαΐου 1901 – 17 Ιουνίου 1968) ήταν Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως αμυντικός. Ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της γενιάς του και από τους καλύτερους αμυντικούς όλων των εποχών,[1] ήταν αρχηγός της εθνικής του όταν κέρδισε τον εναρκτήριο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1930 και ο μόνος αμυντικός που κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της διοργάνωσης.[2]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Μπέλα Βίστα, στο Μοντεβιδέο με γονείς έναν Ιταλό μετανάστη από μικρή πόλη το Εσίνο Λάριο[3] κοντά στο Μιλάνο και μητέρα από τη Χώρα των Βάσκων της Ισπανίας.

Ξεκίνησε την καριέρα του για 6 χρόνια στην εφηβεία στο Μίνας, όπου αγωνίστηκε με τα χρώματα μικρής ερασιτεχνικής ομάδας, στην οποία βρέθηκε με άλλους παίκτες που αργότερα θα θριάμβευαν στην πρωτεύουσα. Φόρεσε επίσης τη φανέλα της Λίτο και ίδρυσε το 1920 το σύλλογο της περιοχής του, το Κλαμπ Ατλέτικο Μπέλα Βίστα (Club Atlético Bella Vista) αλλά αντιμετώπισε την άρνηση του σωματείου του, και έτσι έμεινε εκτός δράσης για ένα χρόνο χωρίς να παίζει, ενώ στη συνέχεια αγωνίστηκε με την ερασιτεχνική ομάδα Ρόναλντ Μουρ.[4] Στη Μπέλα Βίστα το 1922 πέτυχε άνοδο στην πρώτη κατηγορία, επιτυγχάνοντας εξαιρετικές παρουσίες στην υψηλότερη κατηγορία, με κυριότερο το πρωτάθλημα του 1924 και το πρωτάθλημα σειράς Β του τουρνουά Laudo Serrato. Στη Νασιονάλ έκανε το ντεμπούτο του το 1933 και κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ουρουγουάης του 1933 και του 1934. Επιπλέον, αν και παίκτης της Μπέλα Βίστα, συμμετείχε στην ευρωπαϊκή περιοδεία που πραγματοποίησε η Νασιονάλ το 1925, που θεωρείται η πιο επιτυχημένη στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η περιοδεία οδηγεί το σύλλογο στην Ισπανία, τις Κάτω Χώρες, την Τσεχοσλοβακία, τη Γαλλία, την Αυστρία, και την Πορτογαλία. Ο Ναζάτσι αγωνίστηκε συνολικά σε 15 συναντήσεις, σημειώνοντας 10 γκολ, επειδή σε πολλά παιχνίδια έπαιξε ως προωθημένος επιθετικός, λαμβάνοντας υπόψη τη διαφορά επιπέδου. Σε συνολικά 38 παιχνίδια, η Νασιονάλ κερδίζει 26 και έχασε 5.[5]

Ήταν δυνατός αμυντικός, γρήγορος, με εξαιρετική τοποθέτηση, άψογος στο υψηλό και το χαμηλό παιχνίδι. Συνήθως αγωνιζόταν ως δεξιός πλάγιος αλλά ήταν δυνητικά και κεντρικός. Ξεχώριζε για τη σπουδαία προσωπικότητά του, για την έμφυτη ικανότητα διοίκησης, για το θάρρος του, για τη μεγάλη υπευθυνότητά του. Είχε ηγετικές ικανότητες γι'αυτό και του δόθηκε το προσωνύμιο "ο μεγάλος στρατηγός".[6]

Κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 και του 1928, ήδη αρχηγός της ομάδας με την εθνική της Ουρουγουάης από την πρώτη διοργάνωση, την πρώτη μεγάλη ομάδα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, καθώς και στο Πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής το 1923, το 1924 και το 1926.[7][8] Μαζί με κορυφαίους συμπαίκτες όπως ο Έκτορ Σκαρόνε και Χοσέ Λεάντρο Αντράντε ήταν πρωταγωνιστής και τροπαιούχος στο Πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1930. Σε ατομικό επίπεδο, επιλέχθηκε ως καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης [9][10] και δύο φορές (1923 και 1935) στο Πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής (ο προκάτοχος του Κόπα Αμέρικα).[11] Κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, οι μόνοι σοβαροί αντίπαλοι της Ουρουγουάης ήταν οι γείτονές τους, η Αργεντινή, όπως είχε συμβεί και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928. Αφού νίκησαν το Περού και τη Ρουμανία στον πρώτο γύρο, η Ουρουγουάη νίκησε τη Γιουγκοσλαβία 6–1 στους ημιτελικούς για να φτάσει στον τελικό εναντίον της Αργεντινής. Την ημέρα του τελικού, η ένταση ήταν αισθητή σε όλο το Μοντεβιδέο. Χιλιάδες Αργεντινοί ξεχύθηκαν πέρα ​​από τα σύνορα για να δουν την αγαπημένη τους πατρίδα να προσπαθεί να κερδίσει το τρόπαιο σε αντίπαλο έδαφος. Ένα κοινό 93.000 οπαδών θα μαζευτεί στο Εστάδιο Σεντενάριο για να παρακολουθήσει τον τελικό, ο οποίος εξακολουθεί να παραμένει ως ένα από τα μεγαλύτερα πλήθη στην ιστορία των τελικών. Παρόλο που η ομάδα του ήταν 2–1 πίσω στο ημίχρονο, ο Ναζάτσι συγκέντρωσε τους συμπαίκτες του στο δεύτερο ημίχρονο, οδηγώντας τους στη νίκη με 4–2 και αναδείχθηκε ο πρώτος αρχηγός που σήκωσε το τρόπαιο Ζυλ Ριμέ.[12][13] Αν και η Ουρουγουάη αρνήθηκε να υπερασπιστεί τον τίτλο της το 1934, ο Ναζάτσι κέρδισε ξανά το Πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής (το 1935),[14] πριν αποσυρθεί το 1936 με 41 διεθνείς εμφανίσεις.[15]

Θεωρούμενος ως ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της χώρας του[16] είναι ο πιο επιτυχημένος σε επίπεδο εθνικών ομάδων όλων των εποχών μαζί τον Σκαρόνε. Οι δύο νίκες με το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1924 και το 1928, αναγνωρίστηκαν ως διοργανώσεις ισάξιες με το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA.[17][18][19] Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής σταδιοδρομίας του ακολούθησε σύντομη καριέρα προπονητή στην εθνική ομάδα της πατρίδας του για τρία χρόνια (1942–1945). Η Μπέλα Βίστα έδωσε το όνομά του στο στάδιό της. Το περιοδικό World Soccer τον συμπεριέλαβε στους 100 καλύτερους ποδοσφαιριστές του 20ού αιώνα.[20]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπέλα Βίστα

  • Πρωτάθλημα Ουρουγουάης : 1922

Νασιονάλ

  • Πρωτάθλημα Ουρουγουάης (2) : 1933 , 1937

Ουρουγουάη

  • Παγκόσμιο Κύπελλο : 1930
  • Χρυσό μετάλλιο στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες (2) : 1924 , 1928
  • Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής (μετέπειτα Κόπα Αμέρικα - 4) : 1923 , 1924 , 1926 , 1935

Ατομικές διακρίσεις

  • Καλύτερος παίκτης στο Νοτιοαμερικανικό Πρωτάθλημα (2) : 1923 , 1935
  • Καλύτερος παίκτης στο Παγκόσμιο Κύπελλο : 1930
  • IFFHS : Οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές της Νότιας Αμερικής του 20ού αιώνα : 26ος
  • World Soccer περιοδικό : Οι 100 μεγαλύτεροι ποδοσφαιριστές του 20ού αιώνα

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «The World Cup's 100 most iconic stars: from 70-61 with Laudrup, Puskas and Hagi». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2020. 
  2. ↑ «Nasazzi, el primer balón de oro». Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2021. 
  3. ↑ «L'omaggio di Esino Lario (Lecco) a José Nasazzi, campione del mondo con la "Celeste" nel 1930». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2020. 
  4. ↑ «José Nasazzi, le grand capitaine». Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2020. 
  5. ↑ «JOSÉ NASAZZI». Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2021. 
  6. ↑ «Tag Archives: jose nasazzi». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2020. 
  7. ↑ «Gods in sky blue – the 1930 Uruguayans». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2020. 
  8. ↑ «El mejor equipo de la historia». Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2020. 
  9. ↑ «World Cup Best Players (Golden Ball)». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2020. 
  10. ↑ «FULL INTERNATIONALS OF URUGUAY (1902-1940) - Part 10». Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2021. 
  11. ↑ «Copa America best players». Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2020. 
  12. ↑ «50 Best Moments in World Cup History». Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022. 
  13. ↑ «Jose Nazazzi». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2020. 
  14. ↑ «FULL INTERNATIONALS OF URUGUAY (1902-1940) - Part 11». Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2021. 
  15. ↑ «Uruguay - Record International Players». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2020. 
  16. ↑ «FIFA World Cup countdown: Top 10 Uruguayan footballers of all time». Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2020. 
  17. ↑ «InfoPlus» (PDF). FIFA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2018. 
  18. ↑ «Uruguay: dos Mundiales, cuatro estrellas». EL PAIS. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2018. 
  19. ↑ «FASTER, HIGHER, STRONGER: HOW URUGUAY LIFTED THE FIRST THREE GLOBAL FOOTBALL TOURNAMENTS». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  20. ↑ «World Soccer player of the Century». Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία
Προκάτοχος
 Πολυτιμότερος παίκτης Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου
1930 		Διάδοχος
Τζουζέπε Μεάτσα
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χοσέ_Ναζάτσι&oldid=9838589"