Χορστ Μπέμε (αξιωματικός των SS)

Χορστ Μπέμε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Horst Böhme (Γερμανικά)
Γέννηση	24  Αυγούστου 1909 Colmnitz
Θάνατος	10  Απριλίου 1945 Κούνιχσμπεργκ
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανική Αυτοκρατορία Δημοκρατία της Βαϊμάρης Ναζιστική Γερμανία
Πληροφορίες ασχολίας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Όμπερφυρερ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Σιδηρούς Σταυρός Β΄ Τάξης Σταυρός Πολεμικής Ανδραγαθίας
Σχετικά πολυμέσα

Ο Χορστ Μπέμε (Horst Böhme, Klingenberg Σαξονίας, Γερμανική Αυτοκρατορία, 24 Αυγούστου 1909 – Konigsberg, Ανατολική Πρωσσία, 10 Απριλίου 1945) ήταν Γερμανός αξιωματούχος των SS από το 1930 έως το 1945, κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής εποχής και καταζητούμενος για Εγκλήματα Πολέμου στη μεταπολεμική περίοδο. Υπηρέτησε στην υπηρεσία πληροφοριών (SD) και ήταν από τους βασικούς σχεδιαστές της λεγόμενης «Τελικής Λύσης του Εβραϊκού Ζητήματος». Ήταν υφιστάμενος του Ράινχαρντ Χάιντριχ, μετά το θάνατο του οποίου, έπειτα από τον τραυματισμό που υπέστη στην Επιχείρηση Ανθρωποειδές, ανέλαβε να οργανώσει σκληρά αντίποινα κατά του άμαχου πληθυσμού δύο Τσεχοσλοβακικών χωριών, οι κάτοικοι των οποίων, σύμφωνα με τον ίδιο το Χίτλερ ευθύνονταν για την υποστήριξη ή/και καταγωγή των δύο Τσέχων αλεξιπτωτιστών που ενέχονταν στη δολοφονία του Χάιντριχ. Ο Μπέμε (που βαρύνεται κυρίως με την υλοποίηση της σφαγής στο Λίντιτσε) είχε ενταχθεί στο Ναζιστικό Κόμμα από το 1930, ενώ παράλληλα έγινε μέλος των SS. Από το 1935 ήταν στενός συνεργάτης του Χάιντριχ, σύμφωνα με εντολή του οποίου, ο Μπέμε δολοφόνησε (στις 13 ή 14 Μαρτίου του 1938), πνίγοντάς τον, τον ακόλουθο της Γερμανικής Πρεσβείας στη Βιέννη, Γουίλχελμ Φρέιερ φον Κέτλερ (Wilhelm Freiherr von Ketteler). Μετά την κατοχή της Τσεχοσλοβακίας την άνοιξη του 1939, ο Μπέμε διορίστηκε επικεφαλής της Αστυνομίας Ασφάλειας (SiPo) για το αποκαλούμενο «Προτεκτοράτο της Βοημίας και της Μοραβίας» (1939-1945) με έδρα την Πράγα. Με αυτή την ιδιότητα, ήταν υπεύθυνος για την εξουσία διοίκησης σε όλα τα τμήματα της εκεί Γκεστάπο, συμβάλλοντας καθοριστικά στην αναστολή λειτουργίας των ιδρυμάτων 3βάθμιας εκπαίδευσης, στη σύλληψη και απέλαση περίπου 1.500 Τσέχων φοιτητών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και στο σχεδιασμό και συντονισμό της απέλασης ενός αριθμού περίπου 88.00 Εβραίων κατοίκων του Προτεκτοράτου, οι οποίοι προορίζονταν για εξόντωση. Τον Σεπτέμβριο του 1942 υπηρετούσε σαν ακόλουθος της αστυνομίας στο Βουκουρέστι. Από τον Ιανουάριο έως τον Αύγουστο του 1943 ηγήθηκε της ομάδας «Einsatzgruppe B», ενός στρατιωτικού σώματος (Ναζιστική Μονάδα Ειδικής Δράσης - «Τάγμα Θανάτου») το οποίο διέπραξε μαζικές δολοφονίες αμάχων στη Σοβιετική Ένωση. Από τον Σεπτέμβριο του 1943 έως τον Μάρτιο του 1944 εργάστηκε με την ίδια ιδιότητα για το «Einsatzgruppe C» πριν επιστρέψει στο «Einsatzgruppe B», τον Αύγουστο του 1944 (νυν συνταγματάρχης της αστυνομίας). Στις 9 Νοεμβρίου 1944 προάχθηκε σε SS-Obenfuhrer. Στην τελευταία φάση του πολέμου ήταν αστυνομικός διοικητής ασφαλείας στην Ανατολική Πρωσία. Τελευταία φορά θεάθηκε τον Απρίλιο 1945 να μάχεται κοντά στο Konigsberg, έκτοτε δε θεωρήθηκε αγνοούμενος, έως τις 12 Αυγούστου 1954, οπότε κηρύχθηκε επίσημα νεκρός από το Περιφερειακό Δικαστήριο του Κιέλου, με (πιθανή) ημερομηνία θανάτου τη 10η Απριλίου 1945. Εκτιμάται ότι είτε βρήκε το θάνατο από αντίπαλα πυρά και το σώμα του διαμελίστηκε εντελώς, ώστε δε στάθηκε δυνατό να βρεθεί και να αναγνωριστεί το πτώμα του, είτε αυτοκτόνησε για να αποφύγει τη σύλληψη και εν-συνεχεία το σώμα του διαλύθηκε από έκρηξη κάποιας βόμβας.