Χανς φον Πέχμαν
| Χανς φον Πέχμαν | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hans von Pechmann (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 1 Απριλίου 1850 Νυρεμβέργη |
| Θάνατος | 19 Απριλίου 1902 (52 ετών) Τύμπινγκεν |
| Αιτία θανάτου | δηλητηρίαση |
| Υπηκοότητα | Βασίλειο της Βαυαρίας |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Γκράιφσβαλντ |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | οργανική χημεία, Πολυαιθυλένιο και χημική ανάλυση |
| Ιδιότητα | χημικός και διδάσκων πανεπιστημίου |
| Διδακτορικός καθηγητής | Heinrich Limpricht |
| Φοιτητές του | William Hobson Mills Julius B. Cohen |
| δεδομένα () | |
Ο Χανς φον Πέχμαν (1 Απριλίου 1850 – 19 Απριλίου 1902) ήταν Γερμανός χημικός, γνωστός για την ανακάλυψη του διαζωμεθανίου το 1894,[1][2] επίσης γνωστός για τη λεγόμενη συμπύκνωση Pechmann[3][4] και τη σύνθεση πυραζολίου.[5] Επίσης, πρώτος παρασκεύασε στο εργαστήριο 1,2-δικετόνες (π.χ. διακετύλιο), ακετονοδικαρβοξυλικό οξύ, μεθυλογλυοξάλη και διφαινυλτρικετόνη, και επίσης καθιέρωσε τη συμμετρική δομή της ανθρακινόνης.
Πρόσθετα, ο Πέχμαν παρήγαγε το πρώτο παράδειγμα στερεού πολυαιθυλενίου, το 1898, μέσω της αποσύνθεσης του διαζωμεθανίου.
Γεννήθηκε στη Νυρεμβέργη και σπούδασε με τον Heinrich Limpricht στο Πανεπιστήμιο του Greifswald. Διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου μέχρι το 1895. Ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Tübingen από το 1895 μέχρι το θάνατό του. Αυτοκτόνησε παίρνοντας κυάνιο, σε ηλικία μόλις 52 ετών.[6]
Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Volhard's Anleitung zur Qualitativen chemischen Analyse . Chemisches Labolatorium des Staates, München 9th & 10th ed. 1901 Digital edition by the University and State Library Düsseldorf
- Anleitung zur quantitativen Analyse nach Cl. Zimmermann : zum Gebrauche im chemischen Laboratorium des Staates zu München . Chemisches Laboratorium des Staates, München 10th ed. 1901 Digital edition by the University and State Library Düsseldorf
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ H. von Pechmann (1894). «Ueber Diazomethan». Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 27 (2): 1888–1891. doi:. https://zenodo.org/record/1425744.
- ↑ H. von Pechmann (1895). «Ueber Diazomethan». Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 28 (1): 855–861. doi:. https://zenodo.org/record/1425790.
- ↑ H. von Pechmann, Carl Duisberg (1883). «Ueber die Verbindungen der Phenole mit Acetessigäther». Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 16 (1): 2119–2128. doi:. https://zenodo.org/record/1425297.
- ↑ H. von Pechmann (1884). «Neue Bildungsweise der Cumarine. Synthese des Daphnetins». Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 17 (1): 929–936. doi:. https://zenodo.org/record/1425329.
- ↑ H. von Pechmann (1898). «Pyrazol aus Acetylen und Diazomethan». Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 31 (3): 2950–2951. doi:. https://zenodo.org/record/1425922.
- ↑ Koenigs, Wilhelm (1903). «Hans von Pechmann». Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft 36 (4): 4417–4511. doi:. https://zenodo.org/record/1426084.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hans von Pechmann στο Wikimedia Commons
|