Χανς Μπούργκμαϊρ ο πρεσβύτερος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χανς Μπούργκμαϊρ ο πρεσβύτερος
Γέννηση1473[1][2][3]
Άουγκσμπουργκ
Θάνατος1531[1][2][3]
Άουγκσμπουργκ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Ιδιότηταζωγράφος[2][4][5] και χαράκτης[5][4]
ΣύζυγοςΆννα Μπούργκμαϊρ (από 1498)
ΤέκναΧανς Μπούργκμαϊρ ο νεότερος[6]
ΓονείςΤόμαν Μπούργκμαϊρ
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία
Σημαντικά έργαBasilica San Pietro, Basilica San Giovanni in Laterano και Portrait of a man
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χανς Μπούργκμαϊρ ο πρεσβύτερος (γερμανικά: Hans Burgkmair der Ältere, 1473 – 1531) ήταν Γερμανός χαράκτης, ζωγράφος, προσωπογράφος και εικονογράφος, το έργο του οποίου εντάσσεται στο καλλιτεχνικό ρεύμα της Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης. Συχνά αναφέρεται ως ο πρώτος Γερμανός καλλιτέχνης που ενσωμάτωσε στο έργο του στοιχεία από την Ιταλική Αναγέννηση, αλλά και ως ο πρώτος χαράκτης που χρησιμοποίησε την τεχνική του κιαροσκούρο στις ξυλογραφίες του.[7]


Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκανε τα πρώτα του βήματα στο επάγγελμα υπό την εποπτεία του πατέρα του, Τόμαν Μπούργκμαϊρ, στη γενέτειρά του, το Άουγκσμπουργκ.[8] Το 1488 βρήκε θέση στο εργαστήριο του Μάρτιν Σόνγκαουερ στην Αλσατία προκειμένου να ολοκληρώσει τη μαθητεία του.[7][8][9] Επιστρέφοντας στο Άουγκσμπουργκ το 1490, ο Μπούργκμαϊρ εργάστηκε στο πλευρό του Έρχαρντ Ράτντολτ, σχεδιάζοντας έργα χαρακτικής.[8]

Το 1498 απέκτησε άδεια άσκησης επαγγέλματος στην πόλη και από το έτος αυτό εμφανίζεται στα αρχεία της συντεχνίας ζωγράφων με δικούς του μαθητές.[8][9] Δεν άργησε να λάβει τις πρώτες σημαντικές του παραγγελίες: τη διακόσμηση, από κοινού με άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες, την αίθουσα συγκέντρωσης των μοναχών του Δομινικανού μοναστηριού στο Άουγκσμπουργκ.[8] Το 1503 ο Μπούργκμαϊρ πραγματοποίησε εκπαιδευτικό ταξίδι στην περιοχή του Κάτω Ρήνου, συμπεριλαμβάνοντας την Κολωνία και πιθανώς τις Κάτω Χώρες.[8] Γενικά πιστεύεται πως ταξίδεψε επίσης και στη βόρεια Ιταλία, ίσως το 1507, δεδομένου ότι το προσωπικό του ύφος αποτελεί συνδυασμό της βορειογερμανικής παράδοσης και των μοτίβων της ιταλικής Αναγέννησης.[8] Καθώς ο Άλμπρεχτ Ντύρερ (1471 – 1528) καθιέρωνε παρόμοια νόρμα στη Νυρεμβέργη, ο Μπούργκμαϊρ πραγματοποιούσε το ίδιο στο Άουγκσμπουργκ.[7][10]

Τα πολύπτυχα του Μπούργκμαϊρ και άλλες θρησκευτικές του συνθέσεις συνέβαλαν στη διάδοση της αναγεννησιακής τέχνης στη Γερμανία.[8] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ο καλλιτέχνης παρήγαγε γύρω στα 700 έργα χαρακτικής, ενώ ανέπτυξε και καινούριες τεχνικές για το μέσο αυτό.[8] Υπήρξε, για παράδειγμα, ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν μεθόδους χρωματικής εκτύπωσης.[8] Όπως και ο Ντύρερ, ο Μπούργκμαϊρ έλαβε παραγγελίες από τον Αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό Α' (1459 – 1519) και διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στα φιλόδοξα εικαστικά έργα του μονάρχη, περιλαμβανομένης της εικονογράφησης των αυτοβιογραφικών βιβλίων «Theuerdanck» και «Weisskunig».[8][10] Επίσης φιλοτέχνησε το μεγαλύτερο μέρος της «Θριαμβικής Πομπής του Μαξιμιλιανού Α'», μια σειρά από 139 ξυλογραφίες, που σχεδιάστηκαν ως μια συνεχής ζωφόρος κατά την περίοδο από το 1508 έως το 1519.[7][8] Ο Μπούργκμαϊρ επίσης ανέλαβε παραγγελίες από έτερους σημαντικούς πάτρωνες των ημερών του, όπως ο Ελέκτωρ της Σαξονίας, Πρίγκιπας Γουλιέλμος Δ' της Βαυαρίας και η οικογένεια Φούγγερ.[8] Ο γιος του καλλιτέχνη, Χανς Μπούργκμαϊρ ο νεότερος (1500 – 1559), ακολούθησε τα επαγγελματικά βήματα του πατέρα και του παππού του.[7]



Άλλα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Η Παναγία με το κόκκινο φόρεμα» (1509), Germanisches Nationalmuseum, Νυρεμβέργη.
  • «Προσωπογραφία του Γιάκομπ Φούγγερ» (1510-12), Kupferstichkabinett Staatliche Museen, Βερολίνο.
  • «Σταύρωση με τη Παναγία, τη Μαρία Μαγδαληνή και τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή» (1519), Παλαιά Πινακοθήκη, Μόναχο.
  • «Η Αγία Οικογένεια με το Μικρό Ιωάννη τον Πρόδρομο» (περ. 1525), Staatliche Museen, Βερολίνο.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb122640616. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Σλοβακικά, Τσεχικά, Αγγλικά) Web umenia. www.webumenia.sk/autor/1414. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2018.
  3. 3,0 3,1 Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου. 17440. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/46402. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  5. 5,0 5,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/155990. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Μαρτίου 2019. 500022364. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «Hans Burgkmair ~ Biography», πληροφορίες για τον καλλιτέχνη στον ιστότοπο του Μουσείου Ουφίτσι της Φλωρεντίας.
  8. 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 8,10 8,11 8,12 «Hans Burgkmair: Biography and Works», πληροφορίες για τον καλλιτέχνη στον ιστότοπο του Μουσείου Τύσεν-Μπορνεμίσα της Μαδρίτης.
  9. 9,0 9,1 Stukenbrock, Christiane & Topper, Barbara (2011), σελ. 153.
  10. 10,0 10,1 «Burgkmair, Hans», πληροφορίες για τον καλλιτέχνη στον ιστότοπο Web Gallery of Art.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Γαλλικά) Stukenbrock, Christiane & Topper, Barbara (2011). «1000 Chefs-d'oeuvre de la Peinture», Πότσδαμ: h.f.ullmann, ISBN 9783833161124.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]