Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χαλοουίν

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Χάλοουϊν)
Κολοκύθα που συνηθίζεται να φτιάχνεται για τη γιορτή του Χάλλογουιν.

Το Χάλλογουιν (αγγλικά: Halloween, συντομογραφία του "All Hallows Eve"), Χαλλογουίν, Χάλλοουιν ή και Χαλλοουίν γιορτάζεται τη νύχτα της 31 Οκτωβρίου στις χώρες του αγγλοσαξωνικού κόσμου κυρίως.[1] Η γιορτή αυτή τηρείται σε πολλές χώρες την παραμονή της Ημέρας των Αγίων Πάντων, που είναι η 1η Νοεμβρίου.[2] Η Ημέρα των Πάντων γενικότερα τιμά τους αγίους, αλλά και τους νεκρούς προγόνους των ανθρώπων.[3][4].

Στη λαϊκή κουλτούρα, το Χάλλογουιν έχει γίνει μια γιορτή τρόμου και συνδέεται με το μακάβριο και το υπερφυσικό. Μια θεωρία υποστηρίζει ότι πολλές παραδόσεις του Χάλλογουιν επηρεάστηκαν από τις κελτικές γιορτές συγκομιδής, ιδιαίτερα το γαελικό φεστιβάλ Σόουιν (ιρλ. Samhain), το οποίο πιστεύεται ότι έχει παγανιστικές ρίζες.[5][6][7][8] Ορισμένες θεωρίες προχωρούν παραπέρα και υποδηλώνουν ότι το Samhain μπορεί να είχε εκχριστιανιστεί ως Ημέρα των Αγίων Πάντων, μαζί με την παραμονή του, από την πρώιμη Εκκλησία.[9] Τέλος, άλλοι ακαδημαϊκοί λένε ότι το Χάλλογουιν ξεκίνησε ανεξάρτητα ως χριστιανική γιορτή, ως η αγρυπνία της Ημέρας των Αγίων Πάντων.[10][11][12][13]

Σπίτι κατάλληλα διακοσμημένο για το Χάλλογουιν

Αν και για αιώνες ο εορτασμός του Χάλλογουιν ήταν περιορισμένος μόνο στην Ιρλανδία και τη Σκωτία, τον 19ο αιώνα Ιρλανδοί και Σκωτσέζοι μετανάστες μετέφεραν τον εορτασμό του Χάλλογουιν στην Βόρεια Αμερική,[14][15] ενώ από τα τέλη του 20ού αιώνα και τις αρχές του 21ου αιώνα λόγω της αμερικανικής επιρροής ο εορτασμός του Χάλλογουιν έχει επεκταθεί και σε χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με τον αγγλοσαξωνικό κόσμο.[16][17]. Δημοφιλείς δραστηριότητες κατά τη διάρκεια του Χάλλογουιν περιλαμβάνουν το «κέρασμα ή φάρσα», τα πάρτυ μασκέ, το σκάλισμα κολοκυθών ή γογγυλιών σε jack-o'-lanterns (φαναράκια Τζακ), το άναμμα υπαιθρίων πυρών, φάρσες, επίσκεψη σε στοιχειωμένα αξιοθέατα, αφήγηση τρομακτικών ιστοριών και παρακολούθηση ταινιών τρόμου ή με θέμα το Χάλλογουιν.[18] Για κάποιους ανθρώπους, το Χάλογουιν έχει θρησκευτική σημασία. Μεταξύ άλλων, κάποιοι συμμετέχουν σε λειτουργίες και ανάβουν κεριά στα μνήματα των συγγενών τους,[19][20][21] αν και για άλλους, το Χάλογουιν αποτελεί μια εορτή χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο.[22][23][24] Κάποιοι Χριστιανοί απέχουν από την κατανάλωση κρέατος εκείνη την ημέρα, καθώς αποτελεί την παραμονή της Ημέρας των Αγίων Πάντων.[25][26][27][28]

Χριστιανικές ρίζες και ιστορικά έθιμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Χάλλογουιν θεωρείται ότι έχει επηρεαστεί από χριστιανικές πεποιθήσεις και πρακτικές.[29][11] Η αγγλική λέξη Halloween προέρχεται από το “All Hallows’ Eve”, δηλαδή την παραμονή πριν από τις χριστιανικές εορτές της Ημέρας όλων των Αγίων (All Hallows’ Day / All Saints’ Day) την 1η Νοεμβρίου και της Ημέρας όλων των Ψυχών (All Souls’ Day) στις 2 Νοεμβρίου.[30] Μετά τους διωγμούς των Χριστιανών στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, «υπήρχαν περισσότεροι μάρτυρες παρά ημέρες στο έτος, και έτσι μία ημέρα ορίστηκε προς τιμήν όλων, και ονομάστηκε Ημέρα όλων των Αγίων».[31] Από την εποχή της πρώιμης Εκκλησίας,[32] οι μεγάλες εορτές του Χριστιανισμού (όπως τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και η Πεντηκοστή) είχαν αγρυπνίες που άρχιζαν το προηγούμενο βράδυ, όπως συνέβαινε και με την εορτή των Αγίων Πάντων.[33] Αυτές οι τρεις ημέρες είναι συλλογικά γνωστές ως Allhallowtide, μια περίοδος κατά την οποία οι δυτικοί Χριστιανοί τιμούν όλους τους Αγίους και προσεύχονται για τις ψυχές που πρόσφατα έχουν φύγει από τη ζωή και δεν έχουν ακόμη φτάσει στον Παράδεισο. Τιμητικές τελετές για όλους τους αγίους και μάρτυρες τελούνταν από διάφορες εκκλησίες σε διαφορετικές ημερομηνίες, κυρίως την άνοιξη.[34] Στη ρωμαϊκή Έδεσσα του 4ου αιώνα γιορταζόταν στις 13 Μαΐου, και την ίδια ημερομηνία το 609, ο Πάπας Βονιφάτιος Δ΄ αφιέρωσε εκ νέου το Πάνθεον της Ρώμης «στην Αγία Μαρία και σε όλους τους μάρτυρες».[35] Αυτή ήταν η ημερομηνία των Λεμουρίων, μιας αρχαίας ρωμαϊκής εορτής των νεκρών.[36]

Υπάρχουν ενδείξεις ότι ήδη από το 800, εκκλησίες στην Ιρλανδία[37] και τη Νορθουμβρία τελούσαν εορτή τιμής όλων των Αγίων την 1η Νοεμβρίου.[38] Το 835, η Φραγκική Αυτοκρατορία υιοθέτησε επίσημα την 1η Νοεμβρίου ως ημερομηνία της Ημέρας όλων των Αγίων.[38] Αυτό ενδέχεται να προωθήθηκε από τον Αλκουίνο της Νορθουμβρίας, μέλος της αυλής του Καρλομάγνου,[39] ή από Ιρλανδούς κληρικούς και λόγιους που επίσης συμμετείχαν στην αυλή των Φράγκων.[40] Μερικοί προτείνουν ότι η ημερομηνία προέκυψε λόγω κελτικής επιρροής· άλλοι ότι ήταν γερμανική ιδέα,[38] αν και λέγεται ότι τόσο οι γερμανόφωνοι όσο και οι κελτόφωνοι λαοί τιμούσαν τους νεκρούς στην αρχή του χειμώνα.[41] Πιθανόν να θεωρούσαν αυτή την περίοδο ως πιο κατάλληλη, καθώς είναι εποχή «θανάτου» στη φύση.[38][41] Έχει επίσης προταθεί ότι η αλλαγή έγινε για πρακτικούς λόγους: η Ρώμη δεν μπορούσε το καλοκαίρι να φιλοξενήσει τον μεγάλο αριθμό προσκυνητών που συρρέαν εκεί, καθώς και λόγω ανησυχιών για τον ρωμαϊκό πυρετό, ο οποίος προκαλούσε θανάτους κατά τα αποπνικτικά καλοκαίρια της πόλης.[42][29]

Την παραμονή της Ημέρας όλων των Αγίων, σε ορισμένα μέρη του κόσμου οι Χριστιανοί επισκέπτονται νεκροταφεία για να προσευχηθούν και να τοποθετήσουν λουλούδια και κεριά στους τάφους των αγαπημένων τους.[43]

Εξάπλωση στη Βόρεια Αμερική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Lesley Bannatyne και η Cindy Ott γράφουν ότι οι Αγγλικανοί άποικοι στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες και οι Καθολικοί άποικοι στο Μέριλαντ «αναγνώρισαν την παραμονή των Αγίων Πάντων στα εκκλησιαστικά τους ημερολόγια», αν και οι Πουριτανοί της Νέας Αγγλίας αντιτάχθηκαν σθεναρά στην εορτή, μαζί με άλλες παραδοσιακές γιορτές της καθιερωμένης Εκκλησίας, συμπεριλαμβανομένων των Χριστουγέννων. Τα ημερολόγια των τελών του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα δεν δίνουν καμία ένδειξη ότι το Halloween γιορταζόταν ευρέως στη Βόρεια Αμερική.[44]

Μόνο μετά τη μαζική μετανάστευση Ιρλανδών και Σκωτσέζων τον 19ο αιώνα, το Χάλογουιν έγινε μια σημαντική γιορτή στην Αμερική. Οι περισσότερες αμερικανικές παραδόσεις του Χάλογουιν κληρονομήθηκαν από τους Ιρλανδούς και τους Σκωτσέζους, αν και στις περιοχές των Κατζούν, μια νυχτερινή λειτουργία τελούνταν στα νεκροταφεία τη νύχτα του Χάλογουιν. Κεριά που είχαν ευλογηθεί τοποθετούνταν στους τάφους και οι οικογένειες μερικές φορές περνούσαν όλη τη νύχτα δίπλα στον τάφο. Αρχικά περιοριζόταν σε αυτές τις κοινότητες μεταναστών, σταδιακά αφομοιώθηκε στην κοινωνία και γιορταζόταν από ακτή σε ακτή από ανθρώπους όλων των κοινωνικών, φυλετικών και θρησκευτικών υποβάθρων στις αρχές του 20ού αιώνα. Στη συνέχεια, μέσω της αμερικανικής επιρροής, αυτές οι παραδόσεις του Χάλογουιν εξαπλώθηκαν σε πολλές άλλες χώρες στα τέλη του 20ού και στις αρχές του 21ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένης της ηπειρωτικής Ευρώπης και ορισμένων περιοχών της Άπω Ανατολής .[45]

Στο Halloween, οι αυλές, οι δημόσιοι χώροι και ορισμένα σπίτια μπορεί να είναι διακοσμημένα με παραδοσιακά μακάβρια σύμβολα, όπως σκελετούς, φαντάσματα, ιστούς αράχνης, επιτύμβιες στήλες και μάγισσες .

Εποχιακά είδη διακόσμησης για το Halloween

Η ανάπτυξη αντικειμένων και συμβόλων που σχετίζονται με το Halloween διαμορφώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Τα φανάρια παραδοσιακά κουβαλούν οι guisers την παραμονή των Αγίων Πάντων για να τρομάξουν τα κακά πνεύματα. Υπάρχει ένα δημοφιλές ιρλανδικό χριστιανικό παραμύθι που συνδέεται με ένα φανάρι, το οποίο στη λαογραφία λέγεται ότι αντιπροσωπεύει μια « ψυχή στην οποία έχει απαγορευτεί η είσοδος τόσο στον παράδεισο όσο και στην κόλαση »

Στο δρόμο της επιστροφής μετά από ένα βράδυ μεθυσιού, ο Τζακ συναντά τον Διάβολο και τον ξεγελάει ώστε να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο. Ο Τζακ, σκεπτόμενος γρήγορα, χαράζει το σημείο του σταυρού στον φλοιό, παγιδεύοντας έτσι τον Διάβολο. Ο Τζακ κάνει μια συμφωνία ότι ο Σατανάς δεν θα μπορέσει ποτέ να διεκδικήσει την ψυχή του. Μετά από μια ζωή αμαρτίας, ποτού και ψεύδους, στον Τζακ απαγορεύεται η είσοδος στον παράδεισο όταν πεθαίνει. Τηρώντας την υπόσχεσή του, ο Διάβολος αρνείται να αφήσει τον Τζακ να μπει στην κόλαση και του πετάει ένα αναμμένο κάρβουνο κατευθείαν από τις φωτιές της κόλασης. Ήταν μια κρύα νύχτα, οπότε ο Τζακ τοποθετεί το κάρβουνο σε ένα κούφιο γογγύλι για να το εμποδίσει να σβήσει, από τότε που ο Τζακ και το φανάρι του περιπλανιούνται ψάχνοντας ένα μέρος για να αναπαυθούν. [46]

Στην Ιρλανδία, τη Σκωτία και τη Βόρεια Αγγλία, το γογγύλι παραδοσιακά σκαλιζόταν κατά τη διάρκεια του Halloween, αλλά οι μετανάστες στη Βόρεια Αμερική χρησιμοποιούσαν την ντόπια κολοκύθα, η οποία είναι πολύ πιο μαλακή και πολύ μεγαλύτερη, καθιστώντας την ευκολότερη στο σκάλισμα από ένα γογγύλι. Η αμερικανική παράδοση του σκαλίσματος κολοκυθών καταγράφεται το 1837 και αρχικά συνδεόταν με την εποχή της συγκομιδής γενικά, χωρίς να συνδεθεί συγκεκριμένα με το Halloween μέχρι τα μέσα έως τα τέλη του 19ου αιώνα.[47]

Η σύγχρονη εικονογραφία του Halloween προέρχεται από πολλές πηγές, όπως η χριστιανική εσχατολογία, τα εθνικά έθιμα, τα έργα γοτθικής και τρόμου λογοτεχνίας (όπως τα μυθιστορήματα Φρανκενστάιν ή ο Δράκουλας ) και κλασικές ταινίες τρόμου όπως ο Φρανκενστάιν (1931) και η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών (1968).Η εικονογραφία του κρανίου, χρησιμεύει ως «υπενθύμιση του θανάτου και της παροδικότητας της ανθρώπινης ζωής» και κατά συνέπεια υπάρχουν συμβολισμοί memento mori .Τα κρανία είναι επομένως συνηθισμένα στο Halloween, τα οποία αγγίζουν αυτό το θέμα. Παραδοσιακά, οι πίσω τοίχοι των εκκλησιών είναι «διακοσμημένοι με μια απεικόνιση της Τελικής Κρίσης, με άνοιγμα τάφων και ανάσταση νεκρών, με έναν παράδεισο γεμάτο αγγέλους και μια κόλαση γεμάτη δαίμονες», ένα μοτίβο που έχει διαποτίσει την τήρηση αυτού του τριημέρου. [48] Στοιχεία της φθινοπωρινής περιόδου, όπως κολοκύθες, φλούδες καλαμποκιού και σκιάχτρα, είναι επίσης διαδεδομένα. Τα σπίτια είναι συχνά διακοσμημένα με τέτοιου είδους σύμβολα γύρω από το Halloween. Οι εικόνες του Halloween περιλαμβάνουν θέματα θανάτου, κακού και μυθικών τεράτων. Οι μαύρες γάτες, οι οποίες έχουν συνδεθεί από καιρό με μάγισσες, είναι επίσης ένα κοινό σύμβολο του Halloween. Το μαύρο, το πορτοκαλί και μερικές φορές το μοβ είναι τα παραδοσιακά χρώματα του Halloween. [49]

Καραμελωμένα μήλα, ένα τυπικό γλύκισμα της γιορτής του Halloween

Την παραμονή των Αγίων Πάντων, πολλά δυτικά χριστιανικά δόγματα ενθαρρύνουν την αποχή από το κρέας, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση μιας ποικιλίας χορτοφαγικών τροφών που συνδέονται με αυτήν την ημέρα.

Επειδή στο Βόρειο Ημισφαίριο το Χάλογουιν έρχεται μετά την ετήσια συγκομιδή μήλων, τα καραμελωμένα μήλα είναι συνηθισμένες λιχουδιές του Χάλογουιν που παρασκευάζονται κυλώντας ολόκληρα μήλα σε ένα κολλώδες σιρόπι ζάχαρης ή καραμέλα, και μερικές φορές ακολουθείται από κύλισή τους σε ξηρούς καρπούς.[50]

Κάποτε, τα μήλα αυτά δίνονταν συνήθως σε παιδιά που έβγαιναν για το έθιμο «trick or treat»(φάρσα ή κέρασμα).

Ένα έθιμο που επιμένει στη σύγχρονη Ιρλανδία είναι το ψήσιμο (ή πιο συχνά στις μέρες μας, η αγορά) ενός barmbrack, το οποίο είναι ένα ελαφρύ κέικ φρούτων, μέσα στο οποίο τοποθετείται ένα απλό δαχτυλίδι, ένα νόμισμα και άλλα φυλαχτά πριν το ψήσιμο. Έχει επίσης ειπωθεί ότι όσοι αποκτήσουν ένα δαχτυλίδι θα βρουν την αληθινή τους αγάπη την επόμενη χρονιά. Αυτό έχει ομοιότητες με το έθιμο της Βασιλόπιτας.

Τρόφιμα όπως τα κέικ συχνά διακοσμούνται με χρώματα του Χάλογουιν (συνήθως μαύρο, πορτοκαλί και μοβ) και με μοτίβα για πάρτι και εκδηλώσεις. Δημοφιλή θέματα περιλαμβάνουν κολοκύθες, αράχνες και μέρη του σώματος.

  1. ↑ Κουζούλογλου, Δήμητρα (11 Οκτωβρίου 2022). «Τι είναι το Halloween – Ιστορία και παραδόσεις». το βιβλίο μου. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2024.
  2. ↑ «Tudor Hallowtide». National Trust for Places of Historic Interest or Natural Beauty. 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Hallowtide covers the three days – 31 October (All-Hallows Eve or Hallowe'en), 1 November (All Saints) and 2 November (All Souls).
  3. ↑ Hughes, Rebekkah (29 October 2014). «Happy Hallowe'en Surrey!». The Stag (University of Surrey): σελ. 1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 November 2015. https://web.archive.org/web/20151119032631/http://www.ussu.co.uk/stagmedia/Documents/Issues/The%20Stag%20-%20Issue%2076%20(Small%20File%20Size).pdf. Ανακτήθηκε στις 31 October 2015. «Halloween or Hallowe'en, is the yearly celebration on October 31st that signifies the first day of Allhallowtide, being the time to remember the dead, including martyrs, saints and all faithful departed Christians.»
  4. ↑ Davis, Kenneth C. (29 Δεκεμβρίου 2009). Don't Know Much About Mythology: Everything You Need to Know About the Greatest Stories in Human History but Never Learned (στα Αγγλικά). HarperCollins. σελ. 231. ISBN 978-0-06-192575-7.
  5. ↑ Smith, Bonnie G. (2004). Women's History in Global Perspective. University of Illinois Press. σελ. 66. ISBN 978-0-252-02931-8. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2015. The pre-Christian observance obviously influenced the Christian celebration of All Hallows' Eve, just as the Taoist festival affected the newer Buddhist Ullambana festival. Although the Christian version of All Saints' and All Souls' Days came to emphasize prayers for the dead, visits to graves, and the role of the living assuring the safe passage to heaven of their departed loved ones, older notions never disappeared.
  6. ↑ Nicholas Rogers (2002). Halloween: From Pagan Ritual to Party Night. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-516896-9. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2011. Halloween and the Day of the Dead share a common origin in the Christian commemoration of the dead on All Saints' and All Souls' Day. But both are thought to embody strong pre-Christian beliefs. In the case of Halloween, the Celtic celebration of Samhain is critical to its pagan legacy, a claim that has been foregrounded in recent years by both new-age enthusiasts and the evangelical Right.
  7. ↑ Austrian information. 1965. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2011. The feasts of Hallowe'en, or All Hallows Eve and the devotions to the dead on All Saints' and All Souls' Day are both mixtures of old Celtic, Druid and other pagan customs intertwined with Christian practice.
  8. ↑ Merriam-Webster's Encyclopædia of World ReligionsΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Merriam-Webster. 1999. σελ. 408. ISBN 978-0-87779-044-0. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2011. Halloween, also called All Hallows' Eve, holy or hallowed evening observed on October 31, the eve of All Saints' Day. The Irish pre-Christian observances influenced the Christian festival of All Hallows' Eve, celebrated on the same date.
  9. ↑ Roberts, Brian K. (1987). The Making of the English Village: A Study in Historical Geography. Longman Scientific & Technical. ISBN 978-0-582-30143-6. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2015. Time out of time', when the barriers between this world and the next were down, the dead returned from the grave, and gods and strangers from the underworld walked abroad was a twice- yearly reality, on dates Christianised as All Hallows' Eve and All Hallows' Day.
  10. ↑ O’Donnell, Hugh· Foley, Malcolm (18 Δεκεμβρίου 2008). Treat or Trick? Halloween in a Globalising World (στα Αγγλικά). Cambridge Scholars Publishing. σελίδες 91–92. ISBN 978-1-4438-0265-9. Hutton (1996, 363) identifies Rhys as a key figure who, along with another Oxbridge academic, James Frazer, romanticised the notion of Samhain and exaggerated its influence on Halloween. Hutton argues that Rhys had no substantiated documentary evidence for claiming that Halloween was the Celtic new year, but inferred it from contemporary folklore in Wales and Ireland. Moreover, he argues that Rhys: "thought that [he] was vindicated when he paid a subsequent visit to the Isle of Man and found its people sometimes called 31 October New Year's Night (Hog-unnaa) and practised customs which were usually associated with 31 December. In fact the flimsy nature of all this evidence ought to have been apparent from the start. The divinatory and purificatory rituals on 31 October could be explained by a connection to the most eerie of Christian feasts (All Saints) or by the fact that they ushered in the most dreaded of seasons. The many "Hog-unnaa" customs were also widely practised on the conventional New Year's Eve, and Rhys was uncomfortably aware that they might simply have been transferred, in recent years, from then Hallowe'en, to increase merriment and fundraising on the latter. He got round this problem by asserting that in his opinion (based upon no evidence at all) the transfer had been the other way round." ... Hutton points out that Rhy's unsubstantiated notions were further popularised by Frazer who used them to support an idea of his own, that Samhain, as well as being the origin of Halloween, had also been a pagan Celtic feast of the dead—a notion used to account for the element of ghosts, witches and other unworldly spirits commonly featured within Halloween. ... Halloween's preoccupation with the netherworld and with the supernatural owes more to the Christian festival of All Saints or All Souls, rather than vice versa.
  11. 1 2 Barr, Beth Allison (28 October 2016). «Guess what? Halloween is more Christian than Pagan» (στα αγγλικά). The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/news/acts-of-faith/wp/2016/10/28/guess-what-halloween-is-more-christian-than-pagan/. Ανακτήθηκε στις 15 October 2020. «It is the medieval Christian festivals of All Saints’ and All Souls’ that provide our firmest foundation for Halloween. From emphasizing dead souls (both good and evil), to decorating skeletons, lighting candles for processions, building bonfires to ward off evil spirits, organizing community feasts, and even encouraging carnival practices like costumes, the medieval and early modern traditions of “Hallowtide” fit well with our modern holiday. So what does this all mean? It means that when we celebrate Halloween, we are definitely participating in a tradition with deep historical roots. But, while those roots are firmly situated in the medieval Christian past, their historical connection to “paganism” is rather more tenuous.»
  12. ↑
    • Moser, Stefan (29 Οκτωβρίου 2010). «Kein 'Trick or Treat' bei Salzburgs Kelten» (στα Γερμανικά). Salzburger Nachrichten. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2017. Die Kelten haben gar nichts mit Halloween zu tun", entkräftet Stefan Moser, Direktor des Keltenmuseums Hallein, einen weit verbreiteten Mythos. Moser sieht die Ursprünge von Halloween insgesamt in einem christlichen Brauch, nicht in einem keltischen.
    • Döring, Alois; Bolinius, Erich (31 October 2006), Samhain – Halloween – Allerheiligen, FDP Emden
    • Hörandner, Editha (2005). Halloween in der Steiermark und anderswo (στα Γερμανικά). LIT Verlag Münster. σελίδες 8, 12, 30. ISBN 978-3-8258-8889-3. Der Wunsch nach einer Tradition, deren Anfänge sich in grauer Vorzeit verlieren, ist bei Dachleuten wie laien gleichmäßig verbreitet. ... Abgesehen von Irrtümern wie die Herleitung des Fests in ungebrochener Tradition ("seit 2000 Jahren") ist eine mangelnde vertrautheit mit der heimischen Folklore festzustellen. Allerheiligen war lange vor der Halloween invasion ein wichtiger Brauchtermin und ist das ncoh heute. ... So wie viele heimische Bräuche generell als fruchtbarkeitsbringend und dämonenaustreibend interpretiert werden, was trottz aller Aufklärungsarbeit nicht auszurotten ist, begegnet uns Halloween als ...heidnisches Fest. Aber es wird nicht als solches inszeniert.
    • Döring, Dr. Volkskundler Alois (2011). «Süßes, Saures – olle Kamellen? Ist Halloween schon wieder out?» (στα Γερμανικά). Westdeutscher Rundfunk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2015. Dr. Alois Döring ist wissenschaftlicher Referent für Volkskunde beim LVR-Institut für Landeskunde und Regionalgeschichte Bonn. Er schrieb zahlreiche Bücher über Bräuche im Rheinland, darunter das Nachschlagewerk "Rheinische Bräuche durch das Jahr". Darin widerspricht Döring der These, Halloween sei ursprünglich ein keltisch-heidnisches Totenfest. Vielmehr stamme Halloween von den britischen Inseln, der Begriff leite sich ab von "All Hallows eve", Abend vor Allerheiligen. Irische Einwanderer hätten das Fest nach Amerika gebracht, so Döring, von wo aus es als "amerikanischer" Brauch nach Europa zurückkehrte.
  13. ↑ «All Hallows' Eve» (στα Αγγλικά). British Broadcasting Corporation. 20 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2020. However, there are supporters of the view that Hallowe'en, as the eve of All Saints' Day, originated entirely independently of Samhain and some question the existence of a specific pan-Celtic religious festival which took place on 31st October/1st November.
  14. ↑ Rogers, Nicholas. Halloween: From Pagan Ritual to Party Night. Oxford University Press, 2002. pp. 49–50. (ISBN 0-19-516896-8).
  15. ↑ Brunvand, Jan (editor). American Folklore: An Encyclopedia. Routledge, 2006. p.749
  16. ↑ Colavito, Jason. Knowing Fear: Science, Knowledge and the Development of the Horror Genre. McFarland, 2007. pp.151–152
  17. ↑ Rogers, Nicholas (2002). Halloween: From Pagan Ritual to Party Night, p. 164. New York: Oxford University Press. (ISBN 0-19-516896-8)
  18. ↑ Paul Fieldhouse (17 Απριλίου 2017). Food, Feasts, and Faith: An Encyclopedia of Food Culture in World Religions. ABC-CLIO. σελ. 256. ISBN 978-1-61069-412-4.
  19. ↑ Skog, Jason (2008). Teens in Finland. Capstone. σελ. 31. ISBN 978-0-7565-3405-9. Most funerals are Lutheran, and nearly 98 percent of all funerals take place in a church. It is customary to take pictures of funerals or even videotape them. To Finns, death is a part of the cycle of life, and a funeral is another special occasion worth remembering. In fact, during All Hallow's Eve and Christmas Eve, cemeteries are known as valomeri, or seas of light. Finns visit cemeteries and light candles in remembrance of the deceased.
  20. ↑ «All Hallows Eve Service» (PDF). Duke University. 31 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2014. About All Hallows Eve: Tonight is the eve of All Saints Day, the festival in the Church that recalls the faith and witness of the men and women who have come before us. The service celebrates our continuing communion with them, and memorializes the recently deceased. The early church followed the Jewish custom that a new day began at sundown; thus, feasts and festivals in the church were observed beginning the night before.
  21. ↑ «The Christian Observances of Halloween». National Republic 15: 33. 5 May 2009. «Among the European nations the beautiful custom of lighting candles for the dead was always a part of the "All Hallow's Eve" festival.».
  22. ↑ Hynes, Mary Ellen (1993). Companion to the Calendar. Liturgy Training Publications. σελ. 160. ISBN 978-1-56854-011-5. In most of Europe, Halloween is strictly a religious event. Sometimes in North America the church's traditions are lost or confused.
  23. ↑ Kernan, Joe (30 Οκτωβρίου 2013). «Not so spooky after all: The roots of Halloween are tamer than you think». Cranston Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2015. By the early 20th century, Halloween, like Christmas, was commercialized. Pre-made costumes, decorations and special candy all became available. The Christian origins of the holiday were downplayed.
  24. ↑ Braden, Donna R.· Village, Henry Ford Museum and Greenfield (1988). Leisure and entertainment in AmericaΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Henry Ford Museum & Greenfield Village. ISBN 978-0-933728-32-5. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2014. Halloween, a holiday with religious origins but increasingly secularized as celebrated in America, came to assume major proportions as a children's festivity.
  25. ↑ Santino, p. 85
  26. ↑ All Hallows' Eve (Diana Swift), Anglican Journal
  27. ↑ Mahon, Bríd (1991). Land of Milk and Honey: The Story of Traditional Irish Food & Drink (στα Αγγλικά). Poolbeg Press. σελ. 138. ISBN 978-1-85371-142-8. The vigil of the feast is Halloween, the night when charms and incantations were powerful, when people looked into the future, and when feasting and merriment were ordained. Up to recent time this was a day of abstinence, when according to church ruling no flesh meat was allowed. Colcannon, apple cake and barm brack, as well as apples and nuts were part of the festive fare.
  28. ↑ Fieldhouse, Paul (17 Απριλίου 2017). Food, Feasts, and Faith: An Encyclopedia of Food Culture in World Religions (στα Αγγλικά). ABC-CLIO. σελ. 254. ISBN 978-1-61069-412-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2017. In Ireland, dishes based on potatoes and other vegetables were associated with Halloween, as meat was forbidden during the Catholic vigil and fast leading up to All Saint's Day.
  29. 1 2 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα Hopwood2019.
  30. ↑ Rogers, Nicholas. Halloween: From Pagan Ritual to Party Night. Oxford University Press, 2002. pp. 22, 27. (ISBN 0-19-516896-8).
  31. ↑ Frances Stewart Mossier (1901). Hallowe'en: The Myrtle, Volume 56. A.L. Freeman. σελ. 175.
  32. ↑ New Proclamation Commentary on Feasts, Holy Days, and Other Celebrations (Bill Doggett, Gordon W. Lathrop), Fortress Press, p. 92
  33. ↑ Benham, William (1887). The Dictionary of Religion: An Encyclopedia of Christian and Other Religious Doctrines, Denominations, Sects, Heresies, Ecclesiastical Terms, History, Biography, Etc (στα English). Cassell. σελ. 1085. Vigils were kept at least till midnight before the feasts of martyrs, and those of Easter Eve and Christmas Eve were prolonged till cock-crow.CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  34. ↑ Holy Women, Holy Men: Celebrating the Saints. Church Publishing, Inc. 2010. σελ. 662. ISBN 978-0-89869-678-3.
  35. ↑ Saunders, William. «All Saints and All Souls». Catholic Education Resource Center. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2016.
  36. ↑ Melton, J Gordon (editor). Religious Celebrations: An Encyclopedia of Holidays, Festivals, Solemn Observances, and Spiritual Commemorations, Volume 1. ABC-CLIO, 2011. p.22
  37. ↑ Farmer, David. The Oxford Dictionary of Saints (Fifth Edition, Revised). Oxford University Press, 2011. p. 14
  38. 1 2 3 4 Hutton, p. 364
  39. ↑ New Catholic Encyclopedia (Second έκδοση). Thomson/Gale. 2003. σελίδες 242–243. ISBN 0-7876-4004-2.
  40. ↑ Dales, Douglas (2013). Alcuin II: Theology and Thought. James Clarke and Co. pp. 34, 39–40 (ISBN 9780227900871)
  41. 1 2 MacCulloch, John Arnott (1911). The Religion of the Ancient Celts. Chapter 10: The Cult of the Dead Αρχειοθετήθηκε 29 October 2015 στο Wayback Machine..
  42. ↑ Burns, Paul (editor). Butler's Saint for the Day. Liturgical Press, 2007. p. 516
  43. ↑ The World Review – Volume 4, University of Minnesota, p. 255
  44. ↑ «Halloween spread to North America - Training Post | Olmsted County, MN». www.olmstedcounty.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2025.
  45. ↑ «Is Halloween celebrated in Asia?». Asia Media Centre | Helping New Zealand media cover Asia (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2025.
  46. ↑ «The History of Halloween - Playtimes Celebrate» (στα αγγλικά). Playtimes. 2022-09-22. https://www.playtimes.com.hk/the-history-of-halloween/. Ανακτήθηκε στις 2025-11-02.
  47. ↑ «THE DAY WE CELEBRATE; Thanksgiving Treated Gastronomically and Socially. MODEL MENU AND HOW TO PREPARE IT The Real Hospitality of This Feast Day -- What to Do After Dinner -- Games, Readings, and Songs. (Published 1895)» (στα αγγλικά). 1895-11-24. https://www.nytimes.com/1895/11/24/archives/the-day-we-celebrate-thanksgiving-treated-gastronomically-and.html. Ανακτήθηκε στις 2025-11-02.
  48. ↑ «Significant Scots - John Mayne». electricscotland.com. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2025.
  49. ↑ MARKETING, UTPHYSICIANS (27 Οκτωβρίου 2022). «Different colors on Halloween hold special meaning». UT Physicians (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2025.
  50. ↑ Ratchford, Marisa (26 Οκτωβρίου 2017). «Halloween History: How the Candy Apple Came To Be a Fall Favorite | The Daily Nexus». The Daily Nexus | The University of California, Santa Barbara's independent, student-run newspaper. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2025.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Halloween στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χαλοουίν&oldid=11351006"