Φυσιολατρία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ως φυσιολατρία εννοείται η διασύνδεση με τη φύση και αφορά στην έκταση στην οποία τα άτομα συμπεριλαμβάνουν τη φύση ως μέρος της ταυτότητάς τους[1]. Περιλαμβάνει την κατανόηση της φύσης και όλων των χαρακτηριστικών της, ευχάριστων ή δυσάρεστων[2]. Τα χαρακτηριστικά της διασύνδεσης με τη φύση είναι παρόμοια με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας: η διασύνδεση με τη φύση παραμένει σταθερή με την πάροδο του χρόνου και σε διάφορες καταστάσεις[3].

Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Schultz, P. W. (2002). "Inclusion with nature: The psychology of human-nature relations". In P. W. Schmuck & W. P. Schultz (Eds.), Psychology of sustainable development. (pp. 62-78). Norwell, MA: Kluwer Academic.
  2. Nisbet, E. K., Zelenski, J. A., & Murphy, S. A. (2009). "The nature relatedness scale: Linking individuals' connection with nature to environmental concern and behaviour". Environment and Behaviour, 41, 715-740.
  3. Nisbet, E. K., Zelenski, J. M., & Murphy, S. A. (2010). "Happiness is in our nature: Exploring nature relatedness as a contributor to subjective well-being". Journal of Happiness Studies, 12, 303-322. doi:10.1007/s10902-010-9197-7.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]