Φρανσουά-Ωγκύστ Μπιάρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρανσουά-Ωγκύστ Μπιάρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		François-Auguste Biard (Γαλλικά)
Γέννηση29  Ιουνίου 1799 ή 27  Ιουνίου 1801
Λυών
Θάνατος20  Ιουνίου 1889[1][2][3]
Φονταινεμπλώ
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
ΣπουδέςÉcole nationale supérieure des beaux-arts de Lyon[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
Αξιοσημείωτο έργοΔιακήρυξη της κατάργησης της δουλείας στις γαλλικές αποικίες, 27 Απριλίου 1848
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛέονι ντ'Ωνέ
ΤέκναMarie Double
Georges Biard d’Aunet
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής[7]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Φρανσουά-Ωγκύστ Μπιάρ (γαλλικά: François-Auguste Biard), 1799 - 1882, ήταν Γάλλος ζωγράφος, γνωστός για τα περιπετειώδη ταξίδια του και τα έργα που απεικονίζουν τις εμπειρίες του.[8]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φρανσουά-Ωγκύστ Μπιάρ γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου 1799 στη Λυών με όνομα Φρανσουά-Τερέζ Μπιάρ. Αν και αρχικά προορίζονταν να ενταχθεί στον κλήρο, πέρασε τον περισσότερο χρόνο του μαθαίνοντας να ζωγραφίζει, ξεκινώντας από ένα εργοστάσιο ταπετσαρίας στη Λυών. Τελικά, μπόρεσε να παρακολουθήσει τη Σχολή Καλών Τεχνών της Λυών, όπου μαθήτευσε κοντά στον ζωγράφο ιστορικών έργων Πιέρ Ρεβουάλ μέχρι το 1818 και στη συνέχεια κοντά στον Φλερί Φρανσουά Ρισάρ. Ωστόσο, οι σπουδές του δεν ήταν συστηματικές και πολλά έμαθε μόνος του, έτσι συχνά αναφέρεται ως «αυτοδίδακτος».[9]

Ταξίδεψε στην Ιταλία, την Ελλάδα και τη Μέση Ανατολή. Η πρώτη του υποβολή έργου στο Σαλόν του 1824 έγινε δεκτή. Την ίδια χρονιά, η Αρχιεπισκοπή παρήγγειλε τέσσερις πίνακες σε πρώην μαθητές του Ρεβουάλ, συμπεριλαμβανομένου του Μπιάρ. Το 1827 ταξίδεψε ξανά, επισκεπτόμενος τη Μάλτα, την Κύπρο και την Αίγυπτο. Κατά την Ιουλιανή μοναρχία είχε την υποστήριξη της κυβέρνησης, η οποία απέκτησε αρκετά από τα έργα του. Το 1838 παρασημοφορήθηκε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.[10]

Το 1839, συμμετείχε σε επιστημονική αποστολή, που έφθασε στη Σπιτσβέργη και τη Σουηδική Λαπωνία. Μαζί του ήταν η αρραβωνιαστικιά του, η συγγραφέας Λεονί ντ'Ωνέ, η οποία δημοσίευσε μια αφήγηση του ταξιδιού το 1854, με τίτλο Ταξίδι μιας γυναίκας στη Σπιτσβέργη. Τα σκίτσα του χρησίμευσαν ως έμπνευση για τέσσερις μεγάλους πίνακες για το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.[11]

Το 1840 παντρεύτηκε τη Λεονί, η οποία τρία χρόνια αργότερα έγινε ερωμένη του Βικτώρ Ουγκώ. Το 1845, συνελήφθησαν για μοιχεία σε ξενοδοχείο, αλλά ο Ουγκώ αφέθηκε ελεύθερος αφού επικαλέστηκε το απαραβίαστό του ως βουλευτής. Η Λεονί εξέτισε ποινή δύο μηνών στη φυλακή Σαιν-Λαζάρ και τέθηκε υπό κράτηση σε μοναστήρι. Ο γάμος ακυρώθηκε το 1855.

Η Διακήρυξη της κατάργησης της δουλείας στις γαλλικές αποικίες, 27 Απριλίου 1848 (1848-1849), Βερσαλλίες

Γύρω στο 1858, πέρασε δύο χρόνια στη Βραζιλία, όπου εργάστηκε στην αυλή του αυτοκράτορα Πέτρου Β΄. Χρησιμοποιώντας το Ρίο ντε Τζανέιρο ως βάση, έκανε πολλές εκδρομές στην ύπαιθρο και στον Αμαζόνιο, όπου ήταν ένας από τους πρώτους ζωγράφους που απεικόνισε τους αυτόχθονες πληθυσμούς. [12]Του προσφέρθηκε θέση διδασκαλίας στην Αυτοκρατορική Ακαδημία Καλών Τεχνών, αλλά αρνήθηκε. Πριν επιστρέψει στη Γαλλία, παρέκαμψε τη Βόρεια Αμερική όπου απεικόνισε τοπία. Γνωστοί είναι μερικοί πίνακές του με σκηνές που απεικονίζουν τη σκλαβιά. Το 1862, η αφήγηση του για τα ταξίδια του στη Βραζιλία, με 180 γκραβούρες, δημοσιεύτηκε με τον τίτλο Δύο χρόνια στη Βραζιλία.

Ο Μπιάρ φιλοτέχνησε επίσης προσωπογραφίες, καθώς και πίνακες με γραφικές καθημερινές σκηνές με πολύ χιούμορ, σε ύφος πολύ διαφορετικό από τα ταξιδιωτικά έργα του. Οι πίνακές του ήταν δημοφιλείς στο κοινό και εξέθετε συχνά στα Σαλόν, αν και μερικές φορές δεχόταν κριτική για την εισαγωγή κωμικών στοιχείων σε κατά τα άλλα σοβαρούς πίνακες.[13]

Πέθανε στις 20 Ιουνίου 1882 στο Σαμουά-συρ-Σεν, κοντά στο Παρίσι.

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12497779w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ «François-Auguste Biard». (Ολλανδικά) RKDartists. 8052.
  3. ↑ «François Auguste Biard». (Αγγλικά) Biard, François Auguste. 16  Δεκεμβρίου 2017.
  4. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/8052. Ανακτήθηκε στις 7  Ιουλίου 2020.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12497779w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ www.bbm.usp.br/node/85. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25  Σεπτεμβρίου 2017.
  7. ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. www2.culture.gouv.fr/public/mistral/leonore_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=COTE&VALUE_1=LH%2F232%2F45.
  8. ↑ . «babelio.com/auteur/Francois-Auguste-Biard/533945». 
  9. ↑ Jean Lacambre and Isabelle Julia, Les Années romantiques. La peinture française de 1815 à 1850, Catalog for the Exposition Itinérante, Paris, 1995
  10. ↑ . «en.wikisource.org/wiki/Men_of_the_Time,_eleventh_edition/Biard,_Auguste_Francois». 
  11. ↑ . «19thc-artworldwide.org/autumn21/nerlich-reviews-francois-auguste-biard-peintre-voyageur-and-the-life-of-others». 
  12. ↑ . «artrenewal.org/artists/francois-auguste-biard». 
  13. ↑ . «parismusees.paris.fr/fr/actualite/mais-qui-est-francois-auguste-biard». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φρανσουά-Ωγκύστ_Μπιάρ&oldid=9315179"