Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φρίντριχ Νικολάι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρίντριχ Νικολάι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Christoph Friedrich Nicolai (Γερμανικά)
Γέννηση18  Μαρτίου 1733[1][2][3]
Βερολίνο[4][5]
Θάνατος8  Ιανουαρίου 1811[1]
Βερολίνο[6][5]
Τόπος ταφήςd:Q15118909
ΨευδώνυμοGabriel Wunderlich[7], Danyel Seuberlich[7], Simon Ratzeberger[7], Jeremias Reibedanz[7] και Coelius Serotinus[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία[8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓερμανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[9]
ΣπουδέςJoachimsthalsches Gymnasium
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
εκδότης
Αξιοσημείωτο έργοd:Q66252724
Οικογένεια
ΤέκναSamuel Friedrich Nicolai
ΓονείςChristoph Gottlieb Nicolai
ΑδέλφιαGottlob Samuel Nicolai
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Κρίστιαν Φρίντριχ Νικολάι (γερμανικά: Christoph Friedrich Nicolai‎‎, 18 Μαρτίου 1733 - 8 Ιανουαρίου 1811), ήταν Γερμανός συγγραφέας, δημοσιογράφος, κριτικός και εκδότης, σημαντικός εκπρόσωπος του Διαφωτισμού του Βερολίνου. Από το 1784 μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών στο Μόναχο, από το 1799 της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών στο Βερολίνο.[10]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φρίντριχ Νικολάι γεννήθηκε το 1733 στο Βερολίνο, όπου ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου. Έλαβε καλή εκπαίδευση και το 1749 τον έστειλαν στη Φρανκφούρτη (Όντερ) για να μάθει το εμπόριο βιβλίων. Ωστόσο, ήταν τέτοια η προθυμία του για γνώση και η επιμονή του για μελέτη, που χρησιμοποιούσε τον ελεύθερο χρόνο του, τα βράδια του και τις πρώτες πρωινές ώρες, μελετώντας μόνος του την ελληνική, τη λατινική και την αγγλική γλώσσα, μαθηματικά, φιλοσοφία και αγγλική λογοτεχνία. [11]

Το 1752 επέστρεψε στο Βερολίνο και ανέλαβε το βιβλιοπωλείο του πατέρα του. Το 1760 παντρεύτηκε με την Ελίζαμπεθ Σάαρσμιντ, κόρη βασιλικού προσωπικού γιατρού, με την οποία απέκτησαν οκτώ παιδιά. Ο Νικολάι ήταν Ελευθεροτέκτονας και μέλος της στοάς του Βερολίνου και από το 1783 μέλος των Ιλλουμινάτι.

Το 1781 έγινε μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών στο Μόναχο και το 1798 μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών του Βερολίνου. Το 1804 έγινε δεκτός ως αντεπιστέλλον μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών στην Αγία Πετρούπολη. Το 1799 έλαβε επίτιμο διδάκτορα Φιλοσοφίας από το πανεπιστήμιο του Χέλμστεντ. Πέθανε το 1811 στο Βερολίνο.

Ο Νικολάι πρόσφερε μια πρώιμη περιγραφή της οπτικής παραισθησιολογίας: Την άνοιξη του 1791, υπέφερε από μια διαταραχή για οκτώ εβδομάδες, με αποτέλεσμα να βλέπει φαντάσματα. Θεραπεύτηκε με βδέλλες (μια συνηθισμένη ιατρική μέθοδος εκείνη την εποχή) και μάλιστα ανέφερε τα καλά αποτελέσματα ενώπιον της Ακαδημίας Επιστημών του Βερολίνου. Στη συνέχεια, οι ψυχοσωματικές παραισθήσεις του διακωμωδήθηκαν από πολλούς συγγραφείς.[12]

Λογοτεχνική δραστηριότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φρίντριχ Νικολάι ανήκε στον κύκλο των Διαφωτιστών του Βερολίνου, απέκτησε εκτεταμένες γνώσεις στον τομέα των ανθρωπιστικών επιστημών και διατηρούσε ζωηρή αλληλογραφία με σημαντικά πρόσωπα της εποχής.

Από το 1752 που επέστρεψε στο Βερολίνο, άρχισε να συμμετέχει σε λογοτεχνικές διαμάχες υπερασπιζόμενος τον Τζον Μίλτον ενάντια στις επιθέσεις του κριτικού Γιόχαν Κρίστοφ Γκότσεντ. Το 1755 δημοσίευσε την ανώνυμη Επιστολή για την τρέχουσα κατάσταση των καλών επιστημών, [13]που απευθυνόταν τόσο στον Γκότσεντ όσο και εναντίον των Ελβετών αντιπάλων του θεωρητικών Μπόντμερ και Μπράιτινγκερ, υπερασπιζόμενος τον υποδειγματικό χαρακτήρα της αγγλικής λογοτεχνίας. Με τον ενθουσιασμό του κέρδισε τη φιλία του Γκότχολντ Εφραίμ Λέσινγκ και του Μόζες Μέντελσον. Σε συνεργασία με τον Μέντελσον, ίδρυσε το 1757 μια περιοδική έκδοση την οποία διηύθυνε μέχρι το 1760. Μαζί με τους Λέσινγκ και Μέντελσον, επιμελήθηκε το διάσημο περιοδικό βιβλιοκριτικής Επιστολές για τη σύγχρονη λογοτεχνία[14] μεταξύ 1767 και 1771. Από το 1765 έως το 1792 επιμελήθηκε ένα άλλο περιοδικό βιβλιοκριτικής Γενική Γερμανική Βιβλιοθήκη, [15]το οποίο σύντομα κέρδισε την ιδιότητα του σημαντικότερου οργάνου του Διαφωτισμού στη γερμανική γλώσσα. [16]

Τα μυθιστορήματά του έχουν ξεχαστεί σε μεγάλο βαθμό, αν και το Η ζωή και οι απόψεις του κ. Mάγιστρου Σεμπάλντους Νότχαρκερ (1773–1776), αξιοσημείωτο ως σάτιρα ενάντια στην κυριαρχία της λουθηρανικής ορθοδοξίας, και η σάτιρα στον Βέρθερο του Γκαίτε, Οι χαρές του νεαρού Βέρθερου (1775), χιουμοριστικό και με αίσιο τέλος, είχαν κάποια επιτυχία στην εποχή τους. Η αφήγηση γεγονότων στην αυλή του Φρειδερίκου Β΄ του Μεγάλου έχει κάποια ιστορική αξία. Μεταξύ 1788 και 1796, ο Νικολάι δημοσίευσε σε δώδεκα τόμους το ταξιδιωτικό μυθιστόρημα Περιγραφή ταξιδιού μέσω Γερμανίας και Ελβετίας, το οποίο περιέχει πολυάριθμες γεωγραφικές, οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές παρατηρήσεις αλλά μαρτυρεί και τον συντηρητισμό των απόψεών του στη μετέπειτα ζωή του.  [17]

Λογοτεχνική διαμάχη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δημοσιεύσεις του Νικολάι ήταν όλες υπό το πρόσημο του Διαφωτισμού, αντιτάχθηκε σε έναν Χριστιανισμό που έβλεπε τις νέες ιδέες ως παράλογες και απέρριψε τόσο τις μυστικιστικές ή πιετιστικές όσο και τις δογματικές εκδοχές, καθώς και το τάγμα των Ιησουιτών. Στη φιλοσοφία ήταν κοντά στη σκέψη του Λάιμπνιτς και του Βολφ, η υπερβατική φιλοσοφία του Καντ, όπως και ο αναδυόμενος ιδεαλισμός του Φίχτε έγιναν αντικείμενο κριτικής του. Τέλος, όσον αφορά τη λογοτεχνία, έδειξε απόλυτη ακατανοησία και ήρθε σε αντιπαράθεση με το νέο κίνημα Στουρμ ουντ ντρανγκ και την αναδυόμενη ρομαντική περίοδο. Έτσι, ανέπτυξε έντονη λογοτεχνική διαμάχη μεταξύ άλλων με τους Βίλαντ, Χέρντερ, Γκαίτε και Σίλερ.[18]

Επιλογή έργων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Topographicsh-historische Beschreibung von Berlin und Potsdam, 1769 (Τοπογραφική-ιστορική περιγραφή του Βερολίνου και του Πότσνταμ)
  • Charakteristische Anecdoten von Friedrich II, 1788-92 (Χαρακτηριστικά ανέκδοτα του Φρειδερίκου Β')
  • Leben und Meinungen des Magisters Sebaldus Nothauker, 1773-1776 (Η ζωή και οι απόψεις του κ. Mάγιστρου Σεμπάλντους Νόθαρκερ), .
  • Freuden des jungen Werther, 1775 (Οι χαρές του νεαρού Βέρθερου)
  • Kleiner feiner Almanach (1777-78) - ενάντια στη νεοεμφανιζόμενη τάση για τη λαϊκή ποίηση.
  • Geschichte eines dicken Mannes (1794) - με στόχο τους λογοτεχνικούς του αντιπάλους.
  • Beschreibung einer Reise durch Deutschland und die Schweiz, 1781 (Περιγραφή ταξιδιού μέσω Γερμανίας και Ελβετίας)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12174135z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Friedrich-Nicolai. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. kup19980000070296. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
  8. ↑ LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 12  Νοεμβρίου 2012. 53hlqrqp09zfvqr. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  9. ↑ CONOR.SI. 69837923.
  10. ↑ . «encyclopedia.com/science/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/nicolai-christoph-friedrich-1733-1811». 
  11. ↑ . «biblicalcyclopedia.com/N/nicolai-christoph-friederich». 
  12. ↑ . «theodora.com/encyclopedia/n/christoph_friedrich_nicolai». 
  13. ↑ Briefe über den jetzigen Zustand der schönen Wissenschaften
  14. ↑ Briefe, die neueste Literatur betreffend
  15. ↑ Allgemeine deutsche Bibliothek
  16. ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopedia_Britannica/Nicolai,_Christoph_Friedrich». 
  17. ↑ . «lux.collections.yale.edu/Christoph Friedrich Nicolai, 1733-1811». 
  18. ↑ . «britannica.com/biography/Friedrich-Nicolai». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φρίντριχ_Νικολάι&oldid=10822844"