Φα (νότα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η νότα φα σε διαφορετικά τονικά ύψη, στο κλειδί του σολ και το κλειδί του φα

Το Φα είναι η τέταρτη κατά σειρά ανόδου από το μεσαίο ντο (C4) μουσική νότα. Οι θεμελιώδεις εναρμόνιες νότες του είναι το μι δίεση (ΜΙ♯)[1] και το σολ με διπλή ύφεση (ΣΟΛ𝄫).[2]

Όταν υπολογίζεται σε σχέση με το Λα των 440 Hz πάνω από το μεσαίο ντο, η συχνότητα του μεσαίου φα (F4) ισούται με περίπου 349,228 Hz.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Griffiths 2004, σελ. 617.
  2. Zundel 1848, σελ. 24.
  3. «Musical Scale». inst.eecs.berkeley.edu. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2023. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]