Φακαόφο
| Γεωγραφία | |
|---|---|
| Χώρα | |
| Μεγαλύτερη πόλη | Φάλε |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Φακαόφο, παλαιότερα γνωστό ως Νήσος Μπόουντιτς, είναι ατόλλη στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό που βρίσκεται στην ομάδα Τοκελάου. Η πραγματική έκταση είναι μόνο περίπου 3 τ.χλμ, αποτελούμενο από νησίδες σε ένα κοραλλιογενή ύφαλο γύρω από μια κεντρική λιμνοθάλασσα 45 τ.χλμ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2006 483 άτομα κατοικούν επισήμως στο Φακαόφο (ωστόσο μόλις 370 ήταν παρόντες κατά την απογραφή το βράδυ). Σήμερα το 70% των κατοίκων ανήκουν στην Εκκλησιαστική Εκκλησία και το 22% στην Καθολική Εκκλησία.[1]
Γεωγραφία και κυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο κύριος οικισμός του νησιού είναι το Φάλε στη Νησίδα Φάλε, προς τη δυτική πλευρά της ατόλλης. Δύο χιλιόμετρα δυτικά του βρίσκεται το σχετικά μεγάλο νησί Φένουα Φάλα, όπου ιδρύθηκε ένας δεύτερος οικισμός το 1960. Άλλες νησίδες της ομάδας περιλαμβάνουν τα Τεαφούα, Νουκουματάου, Νουκουλάκια, Φένουα Λόα, Σαουματαφάνγκα, Μότου Ακέα, Ματάνγκι, Λάλο και Μουλιφένουα.
Το Συμβούλιο των Γερόντων του Φακαόφο αποτελείται από πολίτες ηλικίας άνω των 60.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το νησί εντοπίστηκε από το φαλαινοθηρικό πλοίο Στρατηγός Τζάκσον το 1835, ο οποίος επέστρεψε το 1839.
Το νησί πήρε το όνομά Μπόουντιτς (από τον Ναθάνιελ Μπόουντιτς). Το νησί αυτό επισκέφθηκε το Αμερικάνικο πλοίο USS Πίκοκ (1813), το οποίο ήταν μέρος του πρώτου Αμερικανικού ταξιδιού ανακαλύψεων – της Αποστολής Διερεύνησης των Ηνωμένων Πολιτειών (επίσης γνωστό ως "the Ex" ή "Αποστολή του Γουίλκς") το 1838-1842, με επικεφαλής τον Υποπλοίαρχο Τσαρλς Γουίλκς του Πολεμικού Ναυτικού του ΗΠΑ.[2] Ο Ναθάνιελ Μπόουντιτς (1773-1838) ήταν αξιοσημείωτος αμερικανός περιηγητής, που έγραψε μια διάσημη δίτομη εγκυκλοπαίδεια ναυσιπλοΐας και ιστιοπλοΐας που χρησιμοποιείται ακόμα και δημοσιεύεται ακόμη και σήμερα από την Υπηρεσία Χαρτογράφησης του Τοπογραφικού Κέντρου Άμυνας. Στο "Είκοσι Χρόνια Πριν από το Κατάρτι",[3] ο Τσαρλς Έρσκιν έγραφε ότι "Οι άνθρωποι που βρέθηκαν σε αυτό το νησί δεν είχαν καμία γνώση της φωτιάς, η οποία, πιστεύω ότι είναι το μόνο παράδειγμα του είδους του που έχει καταγραφεί." (Το βιβλίο αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με ένα άλλο βιβλίο με παρόμοιο τίτλο με τον Ρίτσαρντ Χένρι Ντέινα τον νεότερο, το οποίο λέει για τις κρυφές συναλλαγές στις ακτές της Καλιφόρνια, στις αρχές του 19ου αιώνα.)
Σε ένα χωριό του νησιού υπάρχει ένα μνημείο με πλάκες κοραλιών, προσωποποιώντας τον Τούι Τοκελάου, ο οποίος λατρευόταν κάποτε ως θεός στα νησιά.
Μεταξύ του 1856 και του 1979, οι ΗΠΑ ισχυρίζονταν ότι κατείχαν την κυριαρχία πάνω από τα νησιά και τις υπόλοιπες ατόλλες του Τοκελάου. Το 1979, οι ΗΠΑ παραδέχτηκαν ότι το Τοκελάου ήταν υπό τη κυριαρχία της Νέας Ζηλανδίας, και η συνθήκη της Τοκεχέγκα καθιέρωσε θαλάσσια όρια μεταξύ του Τοκελάου και της Αμερικανικής Σαμόας.
Κατάλογος νησιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μουλιφένουα
- Βίνι
- Μότου Πέλου
- Αβαόνο
- Ταλαπέκα
- Τε Λάφου
- Ολοκαλάγκα
- Πάλεα
- Μανουμέα
- Όφουνα
- Καβιβάβε
- Χεκετάι
- Μουτουλόα
- Μότου Ακέα
- Μότου Ιτί
- Νιούε
- Φουγκαλέι
- Μανουάφε
- Οτάφι Λότο
- Οτάφι Λόα
- Καϊβάι
- Νουκουχεχέκε
- Νουκαμαχάγκα Λάχι
- Νουκαμαχάγκα Ίτι
- Τένκι
- Παγκάι
- Ματακιτόγκα
- Βαϊάχα
- Φαλατουτάχι
- Λάπα
- Χουγκάλου
- Λογκοτάουα
- Ταφολαέλο
- Οτάνο
- Ακεγκαμούτου
- Τε Λότο
- Καπιομότου
- Ο Μέτου
- Χάκεα Μαχάγκα
- Πουκάβα
- Χακέα
- Τε Κάου Αφούα ο Χούμου
- Νουκουλάκια
- Τε Παπαλόα
- Παταλίγκα
- Νουκουματάου
- Φάλε
- Τε Αφούα Τάου Λούα
- Φένουα Φάλα
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «2006 Census Tabular Report» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2008.
- ↑ Stanton, William (1975). The Great United States Exploring Expedition. Berkeley: University of California Press. σελίδες 236. ISBN 0520025571.
- ↑ Erskine, Charles (1896). Twenty Years Before The Mast. Philadelphia, PA, USA: George W. Jacobs & Co.