Φίκος λυράτα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φίκος λυράτα (Ficus lyrata)
Φωτογραφία φίκου λυράτα, ως διακοσμητικό φυτό εσωτερικού χώρου.
Φωτογραφία φίκου λυράτα, ως διακοσμητικό φυτό εσωτερικού χώρου.
Συστηματική ταξινόμηση
Επικράτεια: Ευκαρυωτικά (Eukaryota)
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Υποβασίλειο: Χλωροβιοτά (Viridaeplantae)
Ανθυποβασίλειο: Τραχειόφυτα (Tracheophyta)
Υπερσυνομοταξία: Σπερματόφυτα (Spermatophyta)
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta)
Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida)
Υφομοταξία: Ροδίδες (Rosidae)
Υπερτάξη: Ροδοειδή (Rosanae)
Τάξη: Ροδώδη (Rosales)
Οικογένεια: Μορεοειδή (Moraceae)
Γένος: Συκή (Ficus)
Υπογένος: Urostigma
Είδος: Φίκος λυράτα (F. lyrata)
Διώνυμο
Φίκος λυράτα (Ficus lyrata)
Warb.
Συνώνυμα

Ficus pandurata Sander

O φίκος λυράτα (Ficus lyrata) είναι είδος πολυετούς δέντρου του γένους Συκής (Ficus) της οικογένειας των Μορεοειδών (Moraceae).[1]

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δεύτερο όνομα lyrata προέρχεται από την ελληνική λέξη λύρα. Το σχήμα των φύλλων του είναι μεταβλητό, με πλατιά κορυφή και στενή μέση, και μοιάζει με λύρα ή βιολί.

Μορφολογία φύλλου φίκου λυράτα.

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

O φίκος λυράτα είναι εγγενές δέντρο της Δυτικής Αφρικής, από το Καμερούν έως τη Σιέρα Λεόνε, όπου αναπτύσσεται στα πεδινά των τροπικών δασών.[2] Στο φυσικό του περιβάλλον, μπορεί να φτάσει τα 12–15 μέτρα ύψος, με εναέριες ρίζες.[3]

Τα φύλλα έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, δερματώδη και κάπως τραχεία υφή, εμφανείς φλέβες και κυματιστό περιθώριο. Το μήκος τους φτάνει έως τα 45 εκ. και το πλάτος 30 εκ., αν και συνήθως είναι μικρότερα. Ο καρπός είναι αχαίνιο, [2] χρώματος πράσινου και μοιάζει με σύκο, με διάμετρο 2,5–3 εκ.

Χρήσεις, Καλλιέργεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

O φίκος λυράτα είναι δημοφιλές διακοσμητικό δέντρο σε υποτροπικούς και τροπικούς κήπους. Στις εύκρατες περιοχές καλλιεργείται ως φυτό εσωτερικού χώρου, όπου συνήθως παραμένει μικρότερο, δεν ανθίζει ούτε καρποφορεί. Απαιτεί έμμεσο φυσικό φως και ανάλογα με τη φωτεινότητα του χώρου προσαρμόζει την ανάπτυξή του.[4] Είναι ανθεκτικό μέχρι τους 10°C, επομένως τα φυτά μπορούν να τοποθετηθούν και σε εξωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια των θερμών περιόδων. Θα πρέπει να προφυλάσσεται από τον κρύο αέρα γιατί μπορεί να χάσει τα φύλλα του.[4]

Προφυλάξεις

Όλα σχεδόν τα είδη φίκου θεωρούνται τοξικά για τους σκύλους και τις γάτες, προκαλώντας στοματικούς και γαστροοισοφαγικούς ερεθισμούς, επομένως ο φίκος λυράτα δεν συνιστάται για σπίτια με κατοικίδια που έχουν τη συνήθεια να μασάνε φυτά.[5]

Οφέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμένες πηγές αναφέρουν πως τα φύλλα χρησιμεύουν ως καθαριστές του αέρα. Βοηθά επίσης στην εξάλειψη της σκόνης και ελέγχει την υγρασία του χώρου, ενώ αποτρέπει προβλήματα υγείας όπως πονόλαιμο, βήχα και κρύωμα.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ITIS Standard Report Page. «Ficus lyrata». www.itis.gov (στα Αγγλικά). 
  2. 2,0 2,1 Καλλιέργεια (23 Νοεμβρίου 2018). «Φίκος Λυράτα (Ficus lyrata) - Περιγραφή και Χρήση». www.kalliergeia.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2019. 
  3. Γροντάς, Άγγελος. «Σπίτι και Κήπος. Φίκος Lyrata». www.valentine.gr. 
  4. 4,0 4,1 Φυτώρια Πάγκαλος (9 Νοεμβρίου 2018). «Φίκος λυράτα». greengardens.gr. 
  5. Κλεισούρα, Νίκη (24 Ιανουαρίου 2019). «Φίκος Lyrata: Όσα πρέπει να ξέρεις για την φροντίδα του πιο διάσημου φυτού στο Instagram». www.tlife.gr. 
  6. Gadgets Review (17 Αυγούστου 2018). «Ficus Lyrata: Premium indoor tree for home decor». gadgets-review.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2020. 

Πηγές. Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]