Φέρες Έβρου

Φέρες
	Άποψη των Φερών.
	Φέρες
	Χάρτης
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
Περιφερειακή ενότητα	Έβρου
Δήμος	Αλεξανδρούπολης
Δημοτική ενότητα	Φερών
Δημοτική κοινότητα	Φερών
Γεωγραφία και στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Θράκη
Νομός	Έβρου
Υψόμετρο	30 μ.
Πληθυσμός	5.457 (2011)
Άλλα
Παλαιά ονομασία	Βήρα, Φέραι
Ταχ. κωδ.	68500

Συντεταγμένες: 40°52′N 26°10′E / 40.867°N 26.167°E / 40.867; 26.167

Οι Φέρες (παλαιότερα Βήρα ή Φέραι) είναι κωμόπολη της περιφερειακής ενότητας Έβρου, έδρα της ομώνυμης δημοτικής ενότητας του δήμου Αλεξανδρούπολης. Έχει πραγματικό πληθυσμό 5.457 κατοίκους (2011).

Οι Φέρες βρίσκονται βορειοανατολικά της Αλεξανδρούπολης σε απόσταση 28 χιλιομέτρων και σε απόσταση 6 χιλιομέτρων δυτικά του ποταμού Έβρου.^[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη ιδρύθηκε γύρω από την οχυρωμένη μονή της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας, την οποία ίδρυσε ο Ισαάκιος Κομνηνός και στην οποία έχει ταφεί και ο ίδιος (12ος αιώνας). Την περίοδο αυτή η περιοχή ονομαζόταν Βήρος , που σημαίνει τόπος κοντά σε βάλτους ή νερά. Η πόλη που δημιουργήθηκε γύρω από τη μονή πήρε το όνομα Βήρα. Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους (13ος αιώνας), η Βήρα παραχωρείται ως φέουδο στον Γοδεφρείδο Βιλλεαρδουίνο. Την εποχή που αυτοκράτορας του Βυζαντίου αναλαμβάνει ο Ιωάννης Καντακουζηνός (14ος αιώνας), οι κάτοικοι της πόλης επαναστατούν εναντίον του, με τον Καντακουζηνό να πολιορκεί την πόλη. Κατά τον Τούρκο περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή, την ίδια περίοδο, η πόλη θα καταληφθεί από τους Οθωμανούς, από τον γιο του Σουλτάνου Ορχάν, Σουλεϊμάν. Αυτός θα γκρεμίσει τα τείχη και θα μετατρέψει το καθολικό της μονής σε τζαμί. Αντίθετα ο ιστορικός και γεωγράφος Χατζή Κάλφα αναφέρει πως η πόλη κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς από τον στρατηγό Λαλά Σαχίν Πασά, δώδεκα περίπου χρόνια μετά την πτώση της Αδριανουπόλεως. H πόλη θα αναφέρεται συχνά ως Φέρα ή Φέρετζικ, ενώ τον 15ο αιώνα αναφέρεται και ως Φέραι. Η πόλη θα επανέλθει οριστικά στο Ελληνικό κράτος το {1919), μαζί με όλη την υπόλοιπη Δυτική Θράκη. Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης to 1923 και την ανταλλαγή των πληθυσμών, στις Φέρρες κατοίκησαν πολλοί πρόσφυγες από την Μικρά Ασία.^[2]