Φένακες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην αρχαία ελληνική μυθολογία και θρησκεία, με την ονομασία Φένακες ήταν γνωστοί κάποιοι δαίμονες, τους οποίους επικαλούνταν και ζητούσαν τη βοήθειά τους οι αρχαίοι Αθηναίοι όσες φορές επιθυμούσαν να εξαπατήσουν κάποιον άνθρωπο. Το όνομά τους ετυμολογείται από τη λέξη φενάκη = περούκα και μεταφορικά απάτη, ψευτιά: στον ενικό φέναξ = απατεώνας.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδοτ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969