Υποψήφιος πάπας
Με τον όρο υποψήφιος πάπας, πιο ευρέως γνωστό με τον ιταλικό όρο papabile[1], νοείται αυτός ο υποψήφιος ο οποίος είναι απαραίτητο να είναι καθολικός, άνδρας και ιστορικά σχεδόν πάντα καρδινάλιος, ο οποίος θεωρείται πιο πιθανός να εκλεγεί στον παπικό θρόνο.
Σε πολλές περιπτώσεις, καρδινάλιοι οι οποίοι θεωρήθηκαν ως papabile πράγματι εκλέχθηκαν στο αξίωμα του πάπα. Ανάμεσα τους ο πάπας Πίος ΙΒ' (Ευγένιος Πατσέλι) το 1939, ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ (Ιωάννης Μπατίστα Μοντίνι) το 1963, ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ (Ιωσήφ Ράτζινγκερ) το 2005, ο Πάπας Φραγκίσκος το 2013 και ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ (Ρόβέρτος Φραγκίσκος Πρεβόστ) το 2025.
Άλλες φορές, το κολλέγιο των καρδιναλίων έχει εκλέξει υποψήφιους οι οποίοι δεν θεωρήθηκαν ως υποψήφιοι από τους περισσότερους σχολιαστές του Βατικανού. Μερικοί από αυτούς είναι ο Πάπας Ιωάννης ΚΓ΄ (Άγγελος Ροντσάλι) το 1958, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Α΄ (Αλβίνος Λουτσιάνι) τον Άυγουστο του 1978, και ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ (Κάρολος Ιωσήφ Βοϊτίουα) τον Οκτώβριο του 1978.
Η λίστα των υποψήφιων αλλάζει όσο οι καρδινάλιοι υποψήφιοι μεγαλώνουν στην ηλικία. Ως παράδειγμα, ο αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου, Κάρολος Μαρία Μαρτίνι, θεωρήθηκε papabile μέχρι που παραιτήθηκε από την επισκοπή του όταν έγινε 75 το 2002.[2]
Ορολογία της ιταλικής λέξης papabile
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο όρος papabile χρησιμοποιείται τουλάχιστον από τον 15ο αίωνα. Ο όρος μάλιστα βρίσκεται και σε ένα αγγλικό-λατινικό λεξικό της εποχής.[3]
Στα ιταλικά, o όρος papabile χρησιμοποιείται και σε πλαίσια εκτός εκκλησίας, ως περιγραφή αυτών τών υποψηφίων οι οποίοι είναι πιο πιθανό να εκλεγούν ή να διοριστούν σε κάποια συγκεκριμένη θέση. [4]
Υποψήφιοι που εκλέχθηκαν στο αξίωμα του πάπα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Πάπας Πίος Η΄ (Φραγκίσκος Καστιλιόνι) θεωρήθηκε υποψήφιος και στο κονκλάβιο του 1823 καθώς και του 1829.[5][6] Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Πάπας Πίος Ζ΄ αναφερόταν στον Καστιλιόνι ως «Πάπα Πίο Η'».[7][8] Στο κονκλάβιο του 1823, ο καρδινάλιος Αννιμπάλε ντέλα Γκένγκα (ο οποίος εκλέχθηκε Πάπας Λέων ΙΓ΄ στο ίδιο κονκλάβιο δήλωσε ότι κάποια μέρα ο Καστιλίονι θα γινόταν «Πάπας Πίος Η'». Ο Καστιλιόνι στο ίδιο κονκλάβιο ήταν πολύ κοντά στο να νικήσει τις εκλογές, ωστόσο έχασε αρκετή υποστήριξη λόγω της φιλίας του με τον Ερκόλε Κονσάλβι, τότε καρδινάλιος γραμματέας του Παπικού κράτους για τον Πάπα Πίο Ζ'.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ "papabile" (US) and «papabile». papabile. Oxford University Press. http://www.lexico.com/definition/papabile.
- ↑ Allen Jr., John L. (13 Μαρτίου 2013). «Papabile of the Day: The Men Who Could Be Pope». National Catholic Reporter (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ Herrtage, Sidney John Hervon (1882). Catholicon Anglicum: An English-Latin Wordbook, Dated 1483 (στα Αγγλικά). By E. Pickard Hall, M.A. and J.H. Stacy. σελ. 268. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Papabile». Enciclopedia Treccani. Fondazione Treccani. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2013.
- ↑ Valérie Pirie. «The Triple Crown: An Account of the Papal Conclaves – Leo XII (De la Genga)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Valérie Pirie. «The Triple Crown: An Account of the Papal Conclaves – Pius VIII (Castiglione)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2014. [Αναξιόπιστη πηγή ;]
- ↑ Valérie Pirie. «The Triple Crown: An Account of the Papal Conclaves – Leo XII (De la Genga)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Valérie Pirie. «The Triple Crown: An Account of the Papal Conclaves – Pius VIII (Castiglione)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2014. [Αναξιόπιστη πηγή ;]
- ↑ Valérie Pirie. «The Triple Crown: An Account of the Papal Conclaves – Pius VIII (Castiglione)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2014. [Αναξιόπιστη πηγή ;]