Υπουργός Υγείας (Ηνωμένο Βασίλειο)
Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας του Ηνωμένου Βασιλείου
Secretary of State for Health and Social Care | |
---|---|
Κάτοχος Ουές Στρίτινγκ από 5 Ιουλίου 2024 | |
Προσφώνηση | - κ. Υπουργέ - Αξιότιμε |
Έδρα | Ουεστμίνστερ |
Προτείνων | Πρωθυπουργός |
Διορισμός από | Μονάρχης |
Διάρκεια θητείας | Στην ευχαρίστηση του Μονάρχη |
Δημιουργία | 8 Ιανουαρίου 2018
στην παρούσα μορφή |
Πρώτος κάτοχος | Μπέντζαμιν Χολ |
Μισθός | 159.038 λίρες ετησίως |
Ιστοσελίδα | [https://www.gov.uk/government/ministers/secretary-of-state-for-health-and-social-care |
Ο Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας, αναφερόμενος επίσης απλώς ως Υπουργός Υγείας, είναι ένα Υπουργός (Ηνωμένο Βασίλειο) στην Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, υπεύθυνος για το έργο του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας.[1] Ο κάτοχος του αξιώματος αποτελεί μέλος του Υπουργικό Συμβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το συγκεκριμένο αξίωμα μπορεί να εντοπίσει τις ρίζες του από τον δέκατο ένατο αιώνα ενώ έχει υπάρξει μέλος του υπουργικού συμβουλίου από το 1968. Για 30 χρόνια, από το 1988 έως το 2018, το αξίωμα έφερε τον τίτλο "Υπουργός Υγείας", κατόπιν η Πρωθυπουργός Τερέζα Μέι πρόσθεσε και την "κοινωνική φροντίδα" στην ονομασία του κατά τον ανασχηματισμό του βρετανικού υπουργικού συμβουλίου το 2018.[2]
Ο κάτοχος του αξιώματος εργάζεται παράλληλα με τους άλλους υφυπουργούς υγείας και κοινωνικής μέριμνας. Επιπλέον, ο υπουργός ελέγχεται από την Επιτροπή Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας.[3]
Την θέση αυτή κατέχει επί του παρόντος ο Γουές Στρίτινγκ από τις 5 Ιουλίου 2024.
Υποχρεώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αντίστοιχα με αυτό που είναι γενικά γνωστό ως Υπουργός Υγείας σε πολλές άλλες χώρες, η αρμοδιότητα του συγκεκριμένου υπουργού υγείας περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
- Εποπτεία της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας της Αγγλίας, συμπεριλαμβανομένων:
- Περίθαλψη
- Επιδόσεις
- Δημοσιονομική εξυγίανση
- Οικονομική διαχείριση[4]
- Θέματα που αφορούν την κοινωνική πολιτική της Αγγλίας (αν και η ευθύνη μοιράζεται με το Υπουργείο Στέγασης, Κοινοτήτων και Τοπικής Αυτοδιοίκησης όσον αφορά την κοινωνική φροντίδα των ενηλίκων και το Υπουργείο Παιδείας όσον αφορά την κοινωνική φροντίδα των παιδιών).
- Θέματα που αφορούν την εθνική δημόσια υγεία της Αγγλίας
- Σχέσεις με διεθνείς συμπράξεις υγείας (ΠΟΥ)
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα πρώτα Συμβούλια Υγείας δημιουργήθηκαν με εντολές του Μυστικού Συμβουλίου με ημερομηνία 21 Ιουνίου, 14 Νοεμβρίου και 21 Νοεμβρίου 1831. Το 1848, δημιουργήθηκε ένα Γενικό Συμβούλιο Υγείας με λαϊκά μέλη ως επικεφαλής του[5] και με τον πρώτο επίτροπο δασών ως πρόεδρό της. Το 1854, το Συμβούλιο αυτό ανασχηματίστηκε και ο πρόεδρος διορίστηκε ξεχωριστά. Ωστόσο, το συμβούλιο καταργήθηκε το 1858 και η λειτουργεία του να εποπτεύει τα τοπικά συμβούλια μεταφέρθηκε σε ένα νέο γραφείο στο Υπουργείο Εσωτερικών. Από το 1871, η λειτουργία αυτή μεταφέρθηκε στο νέο Συμβούλιο Τοπικής Αυτοδιοίκησης. [<span title="This claim needs references to reliable sources. (March 2023)">απαιτείται αναφορά</span>]
Το Υφυπουργείο Υγείας δημιουργήθηκε από το Νόμο του Υφυπουργείου Υγείας του 1919 ως ανασυγκρότηση του Συμβουλίου Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι τοπικές κυβερνητικές λειτουργίες μεταφέρθηκαν τελικά στον υφυπουργό Στέγασης και τοπικής αυτοδιοίκησης, αφήνοντας το Υπουργείο Υγείας υπεύθυνο για την Υγεία αποκλειστικά.
Από το 1968, συγχωνεύθηκε με το Υφυπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης υπό τον Υπουργό Κοινωνικών Υπηρεσιών, μέχρι την απόσχισή του και την επαναδημιουργία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης στις 25 Ιουλίου 1988.
Από την αποκέντρωση του Ηνωμένου Βασιλείου το 1999, η ευθύνη του κατόχου του αξιώματος για την Εθνική Υπηρεσία Υγείας περιορίζεται κυρίως στην Υπηρεσία Υγείας της Αγγλίας, με τους ομολόγους του κατόχου στη Σκωτία και την Ουαλία υπεύθυνους για την ΕΥΥ στην Σκωτία και Ουαλία. Πριν από την αποκέντρωση, οι υπουργοί της Σκωτίας και της Ουαλίας έφεραν τις αντίστοιχες ευθύνες, αλλά το Υπουργείο Υγείας κατείχε μεγαλύτερο ρόλο από ό, τι τώρα στον συντονισμό της πολιτικής υγείας σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία. Οι υπηρεσίες υγείας στην Βόρεια Ιρλανδία είχαν διαφορετικά συστήματα λειτουργείας από ότι στην υπόλοιπη Μεγάλη Βρετανία και επί του παρόντος τις ευθύνες του υπουργού υγείας φέρει η Εκτελεστική της Βόρειας Ιρλανδίας.
Σύμφωνα με τον Τζέρεμι Χαντ το υπουργείο λαμβάνει περισσότερες επιστολές από οποιοδήποτε άλλη κυβερνητική υπηρεσία και υπάρχουν 50 αντιπρόσωποι στην μονάδα αλληλογραφίας.[6]
Κατάλογος υπουργών υγείας (1968-σήμερα)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπουργός Υγείας και Κοινωνικών Υπηρεσιών (1968-1988)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αξιωματούχος | Θητεία | Κόμμα | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Ρίτσαρντ Κρόσμαν | 1 Νοεμβρίου 1968 | 19 Ιουνίου 1970 | Εργατικό | |||
Κιθ Τζόζεφ | 20 Ιουνίου 1970 | 4 Μαρτίου 1974 | Συντηρητικ'ο | |||
Μπάρμπαρα Καστλ | 5 Μαρτίου 1974 | 8 Απριλίου 1976 | Εργατικό | |||
Ντέιβιντ Έναλς | 8 Απριλίου 1976 | 4 Μαΐου 1979 | Εργατικό | |||
Πάτρικ Τζένκιν | 5 Μαΐου 1979 | 14 Σεπτεμβρίου 1981 | Συντηρητικό | |||
Νόρμαν Φάουλερ | 14 Σεπτεμβρίου 1981 | 13 Ιουνίου 1987 | Συντηρητικό | |||
Τζον Μουρ | 13 Ιουνίου 1987 | 25 Ιουλίου 1988 | Συντηρητικό | |||
Το αξίωμα διασπάστηκε σε Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης και Υπουργός Υγείας το 1988. |
Υπουργός Υγείας (1988-2018)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αξιωματούχος | Θητεία | Κόμμα | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Κένεθ Κλαρκ | 25 Ιουλίου 1988 | 2 Νοεμβρίου 1990 | Συντηρητικό | |||
Γουίλιαμ Γουόλντεγκρέιβ | 2 Νοεμβρίου 1990 | 10 Απριλίου 1992 | Συντηρητικό | |||
Βιρτζίνια Μποτμόλι | 10 Απριλίου 1992 | 5 Ιουλίου 1995 | Συντηρητικό | |||
Στίβεν Ντόρελ | 5 Ιουλίου 1995 | 2 Μαΐου 1997 | Συντηρητικό | |||
Φρανκ Ντόμπσον | 3 Μαΐου 1997 | 11 Οκτωβρίου 1999 | Εργατικό | |||
Άλαν Μίλμπερν | 11 Οκτωβρίου 1999 | 13 Ιουνίου 2003 | Εργατικό | |||
Τζον Ριντ | 13 Ιουνίου 2003 | 6 Μαΐου 2005 | Εργατικό | |||
Πατρίσια Χιούιτ | 6 Μαΐου 2005 | 28 Ιουνίου 2007 | Εργατικό | |||
Άλαν Τζόνσον | 28 Ιουνίου 2007 | 5 Ιουνίου 2009 | Εργατικό | |||
Άντι Μπέρναμ | 5 Ιουνίου 2009 | 11 Μαΐου 2010 | Εργατικό | |||
Άντριου Λάνσλεϊ | 11 Μαΐου 2010 | 4 Σεπτεμβρίου 2012 | Συντηρητικό | |||
Τζέρεμι Χαντ | 4 Σεπτεμβρίου 2012 | 8 Ιανουαρίου 2018 | Συντηρητικό |
Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας (2018-σήμερα)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αξιωματούχος | Θητεία | Κόμμα | |||
---|---|---|---|---|---|
Τζέρεμι Χαντ | 8 Ιανουαρίου 2018 | 9 Ιουλίου 2018 | Συντηρητικό | ||
Ματ Χάνκοκ | 9 Ιουλίου 2018 | 26 Ιουνίου 2021 | Συντηρητικό | ||
Σατζίντ Τζαβίντ | 26 Ιουνίου 2021 | 5 Ιουλίου 2022 | Συντηρητικό | ||
Στιβ Μπάρκλεϊ | 5 Ιουλίου 2022 | 6 Σεπτεμβρίου 2022 | Συντηρητικό | ||
Τερέζα Κόφι | 6 Σεπτεμβρίου 2022 | 25 Οκτωβρίου 2022 | Συντηρητικό | ||
Στιβ Μπάρκλεϊ | 25 Οκτωβρίου 2022 | 13 Νοεμβρίου 2023 | Συντηρητικό | ||
Βικτόρια Άτκινς | 13 Νοεμβρίου 2023 | 5 Ιουλίου 2024 | Συντηρητικό | ||
Γουές Στρίτινγκ | 5 Ιουλίου 2024 | Εν ενεργεία | Εργατικό |
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Υπουργός Παιδείας (Ηνωμένο Βασίλειο)
- Υπουργός Πολιτισμού (Ηνωμένο Βασίλειο)
- Υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Secretary of State for Health and Social Care». gov.uk. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Jeremy Hunt keeps Heath Secretary with added social care brief despite overseeing NHS 'winter crisis'». The Independent. 8 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
Jeremy Hunt has kept his job as Health Secretary, despite overseeing what is widely viewed as a winter crisis in the NHS. However, Theresa May has added social care to his responsibilities, to signal her determination to sort out one of the biggest issues facing the country.
- ↑ «Health Secretary answers questions on the Government's handling of the pandemic». UK PARLIAMENT. 4 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2022.
Matt Hancock MP, Secretary of State for Health and Social Care, answers questions from MPs on the Government's handling of the covid-19 pandemic.
- ↑ «Secretary of State for Health and Social Care - GOV.UK». gov.uk.
- ↑ «4 Dec 1848, 5 - The Observer at Newspapers.com». Newspapers.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Hunt, Jeremy (2022). Zero. London: Swift Press. σελ. 14. ISBN 9781800751224.