Υποκειμενικότητα
Η υποκειμενικότητα σε φιλοσοφικό πλαίσιο αναφέρεται στην έλλειψη της αντικειμενικής πραγματικότητας. Στην υποκειμενικότητα έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί από διαφορετικές πηγές καθώς δεν είναι συχνά το επίκεντρο του φιλοσοφικού λόγου.[1] Ωστόσο, σχετίζεται με ιδέες συνείδησης, επιλογής, προσωπικότητας, φιλοσοφίας, πραγματικότητας και αληθείας. Τρεις κοινοί ορισμοί περιλαμβάνουν:
Καταστάσεις που το άτομο διαθέτει συνειδητές εμπειρίες, όπως προοπτικές, συναισθήματα, πεποιθήσεις και επιθυμίες.[2]
Mια οντότητα που δύναται να πράξει το οτιδήποτε, πράγμα που σημαίνει ότι δρα ή ασκεί εξουσία σε κάποια άλλη οντότητα (ένα αντικείμενο).[3]
Πληροφορίες, ιδέες, καταστάσεις που προβάλλονται από συγκεκριμένη οπτική γωνία.[4]
Οι διάφοροι ορισμοί της υποκειμενικότητας χρησιμοποιούνται συχνά μαζί και εναλλακτικά.[1] Ο όρος χρησιμοποιείται συχνότερα ως συνώνυμο της μεροληψίας.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Bykova, Marina F. (February 2018). "On the Problem of Subjectivity: Editor's Introduction". Russian Studies in Philosophy. 56: 1-5 - via EBSCOhost.
- ↑ Solomon, Robert C. "Subjectivity," in Honderich, Ted. Oxford Companion to Philosophy (Oxford University Press, 2005), p.900.
- ↑ Allen, Amy (2002). «Power, Subjectivity, and Agency: Between Arendt and Foucault». International Journal of Philosophical Studies 10 (2): 131–49. doi:.
- ↑ 4,0 4,1 Gonzalez Rey, Fernando (June 2019). «Subjectivity in Debate: Some Psychology». Journal for the Theory of Social Behavior 49: 212–234.