Μετάβαση στο περιεχόμενο

Υποβρύχιο κλάσης Pisani

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Προφίλ υποβρυχίου της κλάσης Pisani.
Επισκόπηση κλάσης
Κατασκευαστές:Cantiere Navale Triestino, Τριέστη
Χειριστές:Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina)
Εύρος:1926–1929
Σε υπηρεσία:1929–1947
Ολοκληρώθηκαν:τέσσερα
Χάθηκαν:κανένα
Γενικά χαρακτηριστικά
Τύπος: υποβρύχιο
Εκτόπισμα: 866 LT (880 t) στην επιφάνεια
1040 LT (1057 t) σε κατάδυση
Μήκος: 68,2 m
Πλάτος: 6,09 m
Βύθισμα: 4,93 m
Ταχύτητα: 15 kn στην επιφάνεια
8,2 kn σε κατάδυση
Εμβέλεια: 5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn στην επιφάνεια
70 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn σε κατάδυση
Πλήρωμα: 48 αξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός:τορπιλοσωλήνες των 533 mm
1 πυροβόλο των 102 mm
2 πολυβόλα των 13,2 mm

Τα τέσσερα υποβρύχια της κλάσης Pisani ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Ένα από αυτά, το Vettore Pisani πραγματοποίησε τον Αύγουστο του 1937, εν μέσω του Ισπανικού Εμφυλίου, περιπολία στα ανοικτά της Καταλονίας κατά τη διάρκεια της οποίας επιχείρησε ανεπιτυχώς να τορπιλίσει ένα πλοίο.[1] Η παρουσία του ιταλικού σκάφους σε ισπανικά νερά έγινε στο πλαίσιο της ευρύτερης υποστήριξης που παρείχε η Φασιστική Ιταλία στην πλευρά των Εθνικιστών.

Τα υποβρύχια της κλάσης Pisani σχεδιάστηκαν παράλληλα με τα σκάφη της κλάσης Mameli. Ήταν μεγαλύτερων διαστάσεων συγκριτικά με τα Mameli, γεγονός που τους επέτρεπε να φέρουν μεγαλύτερη ποσότητα καυσίμου και κατά συνέπεια να έχουν μεγαλύτερη ακτίνα δράσης. Είχαν εκτόπισμα 866 LT (880 t) στην επιφάνεια και 1040 LT (1057 t) σε κατάδυση. Το μήκος ήταν 68,2 m, το πλάτος 6,09 m και το βύθισμα 4,93 m.[2] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως και 90 m.[3] Το πλήρωμα αποτελούνταν από 48 αξιωματικούς και ναύτες.[2]

Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο κινητήρες ντίζελ ισχύος 1500 bhp ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 550 hp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης έφθανε τους 15 kn στην επιφάνεια και τους 8,2 kn σε κατάδυση.[3] Η ακτίνα δράσης ανέρχονταν σε 5000 ναυτικά μίλια στην επιφάνεια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn[2] και σε 70 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn όταν ήταν σε κατάδυση.[3]

Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερις τορπιλοσωλήνες διαμέτρου 533 mm στην πλώρη και άλλους δύο στην πρύμνη για τους οποίους έφεραν εννέα τορπίλες. Επίσης υπήρχε ένα πυροβόλο των 102 mm, χάρη στο οποίο μπορούσαν να πληγούν στόχοι όταν το υποβρύχιο ήταν στην επιφάνεια, καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm που παρείχαν αντιαεροπορική προστασία.[2]

Πλοίο Ναυπηγείο[2] Έναρξη ναυπήγησης[4] Καθέλκυση[4] Ολοκλήρωση[4] Κατάληξη[4]
Giovanni Bausan Cantiere Navale Triestino, Τριέστη 27 Ιανουαρίου 1926 24 Μαρτίου 1927 15 Σεπτεμβρίου 1929 Παροπλίστηκε στις 16 Απριλίου 1942.
Marcantonio Colonna 3 Δεκεμβρίου 1925 26 Δεκεμβρίου 1927 10 Ιουλίου 1929 Διαλύθηκε για σκραπ το 1943.
Des Geneys 1η Φεβρουαρίου 1926 14 Νοεμβρίου 1928 31 Οκτωβρίου 1929 Παροπλίστηκε στις 16 Απριλίου 1942.
Vettor Pisani 18 Νοεμβρίου 1925 24 Νοεμβρίου 1927 16 Ιουνίου 1929 Παροπλίστηκε στις 23 Μαρτίου 1947.
  1. Frank, p. 96
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Chesneau, p. 307
  3. 3,0 3,1 3,2 Bagnasco, p. 141
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Fraccaroli, p. 127

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]