Υβριδικός πόλεμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δια-τμηματική άσκηση μονάδων του πολεμικού ναυτικού της Ταϊβάν σε αντι-υβριδικές απειλές

Ο όρος υβριδικός πόλεμος πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 2000 και αναφέρεται σε ένα νέο, προσαρμοσμένο στα δεδομένα της εποχής, πόλεμο. Γενικά, θα μπορούσε να οριστεί ως ο πόλεμος που διεξάγεται με τη χρήση συμβατικών και μη συμβατικών μεθόδων και τακτικής. Μέρος των επιχειρήσεων του πολέμου αυτού μπορεί να είναι ο κυβερνοπόλεμος, η τρομοκρατία, ο ανταρτοπόλεμος, οι ψυχολογικές επιχειρήσεις, η παραπληροφόρηση, και, εν τέλει, οποιαδήποτε μέθοδος ή τακτική μπορεί να βοηθήσει στην επίτευξη της νίκης. [1]
Άλλα ονόματα που χρησιμοποιούνται είναι: μη γραμμικός πόλεμος (non-linear war) ή μη παραδοσιακός πόλεμος (non-traditional war).

Σύμφωνα με τον πρώτο που χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο, τον αντισυνταγματάρχη Πεζοναυτών, ε.α., Φρανκ Χόφμαν (Frank Hoffman)[2] «...η θολότητα των τρόπων πολέμου, η θολότητα για το ποιος πολεμάει, και ποιες τεχνολογίες ασκούνται, παράγει ένα ευρύ φάσμα ποικιλίας και πολυπλοκότητας, το οποίο ονομάζουμε υβριδικό πόλεμο» [3] και «οι υβριδικοί πόλεμοι ενσωματώνουν ένα φάσμα διαφορετικών μέσων πολέμου, περιλαμβάνοντας συμβατικές ικανότητες, ακανόνιστες τακτικές και σχηματισμούς, τρομοκρατικές ενέργειες, αδιάκριτη βία και εξαναγκασμό».

Πόλεμοι αυτού του είδους έχουν χαρακτηριστεί, οι μάχες της Χεζμπολάχ με το στρατό του Ισραήλ στο Λίβανο το 2006, η σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς στην επίθεση στη λωρίδα της Γάζας, η επέμβαση της Ρωσίας στη Γεωργία το 2008 και η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014. [4]

Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τη ρωσική στρατιωτική ηγεσία, ο όρος υβριδικός πόλεμος δημιουργήθηκε από τους δυτικούς στην προσπάθειά τους να περιγράψουν και να ερμηνεύσουν τις ρωσικές στρατιωτικές ενέργειες, και δεν ανταποκρίνεται σε καμμιά στρατιωτική πραγματικότητα. Με την άποψη αυτή συντάσσονται και κάποιοι δυτικοί αναλυτές που τονίζουν ότι η έννοια του υβριδικού πολέμου δεν υπάρχει στη ρωσική στρατιωτική σκέψη και τακτική, οπότε και είναι πιθανό να δημιουργηθούν λάθη και παρανοήσεις των στρατιωτικών επιχειρήσεων.[5]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. https://kedisa.gr/poios-einai-o-sygxronos-ybridikos-polemos/
  2. Hoffman, Frank (2007). Conflict in the 21st Century: The Rise of Hybrid Wars. Arlington, Virginia: Potomac Institute for Policy Studies. 
  3. Hoffman G. Frank (2007), Conflict in the 21st Century : The rise of Hybrid Wars, Virginia, Potomac. Institute for Policy Studies, σ. 14
  4. http://www.elisme.gr/en/2020-05-16-15-30-51/item/42-1281[νεκρός σύνδεσμος]
  5. http://www.journal.forces.gc.ca/Vol17/no3/PDF/CMJ173Ep6.pdf "Troublingly, the debate over Gerasimov and hybrid war suffers from conceptual difficulties that may lead to faulty models of Russian forces and misunderstanding of Russian actions. Specifically, the concept of hybrid war is a Western concept not present in Russian military thought, and therefore, does not adequately capture Russian perspectives and practices."