Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τσουνέκο Οκαζάκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τσουνέκο Οκαζάκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
岡崎恒子 (Ιαπωνικά)
Γέννηση7  Ιουνίου 1933
Ναγκόγια
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Ναγκόγια
Aichi Prefectural Asahigaoka Senior High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβιολόγος
γενετίστρια
μοριακός βιολόγος
καθηγήτρια πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Ναγκόγια
Fujita Health University
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςL'Oréal-UNESCO Πρόγραμμα για τις γυναίκες στην επιστήμη (2000)[1]
Πρόσωπο Πολιτιστικής Αξίας (2015)[2]
Τάγμα του Πολιτισμού (2021)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Τσουνέκο Οκαζάκι (ιαπωνικά:岡崎 恒子, Okazaki Tsuneko, γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1933) είναι Ιαπωνίδα πρωτοπόρος της μοριακής βιολογίας, γνωστή για το έργο της στην αντιγραφή του DNA και συγκεκριμένα για την ανακάλυψη των θραυσμάτων Οκαζάκι, μαζί με τον αείμνηστο σύζυγό της Ρέιτζι[3]. Η Δρ Τσουνέκο Οκαζάκι συνέχισε να ασχολείται με την ακαδημαϊκή κοινότητα, συμβάλλοντας σε περαιτέρω εξελίξεις στην έρευνα του DNA.

Πρώιμη ζωή και σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τσουνέκο Οκαζάκι γεννήθηκε στη Ναγκόγια, πρωτεύουσα του νομού Αϊτσί της Ιαπωνίας, το 1933.[4][5] και αποφοίτησε από το λύκειο Ασαχιγκαόκα του νομού Αϊτσί. Κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών της χρόνων, σπούδασε βιολογία στη Σχολή Επιστημών του Πανεπιστημίου της Ναγκόγια[6]. αποφοίτησε με διδακτορικό δίπλωμα από τη Σχολή Επιστημών του Πανεπιστημίου της Ναγκόγια το 1956[7], έτος κατά το οποίο γνώρισε και τον σύζυγό της, Ρέιτζι Οκαζάκι. Παντρεύτηκαν την ίδια χρονιά και αμέσως μετά, ένωσαν τις ερευνητικές τους εργασίες και τα εργαστήριά τους[6].

Εργασίες που οδήγησαν στην ανακάλυψη των θραυσμάτων Οκαζάκι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διάγραμμα της αντιγραφής του DNA με τα θραύσματα Οκαζάκι.

Η αρχική έρευνα των Τσουνέκο και Ρέιτζι Οκαζάκι αφορούσε τη μελέτη της σύνθεσης του DNA και των ειδικών χαρακτηριστικών των νουκλεοτιδίων σε αυγά βατράχων και αχινών[6]. η εργασία αυτή οδήγησε στην ανακάλυψη της ραμνόζης της διφωσφορικής θυμιδίνης ραμνόζης, ενός νουκλεοτιδίου που συνδέεται με σάκχαρα, γεγονός που τους άνοιξε στη συνέχεια τις πόρτες για να εργαστούν στις Η.Π.Α. Εργάστηκαν στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στα εργαστήρια του Τζ. Στρόμινγκερ και Άρθουρ Κόρνμπεργκ, αντίστοιχα, όπου υπήρχε πολύ μεγαλύτερη διαθεσιμότητα πόρων για την προώθηση της έρευνάς τους[6]. Χρόνια αργότερα, μετά από πολλές έρευνες που έγιναν τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ιαπωνία, το 1968, η Τσουνέκο και ο Ρέιτζι δημοσίευσαν τα πρωτοποριακά ευρήματά τους για τα θραύσματα Οκαζάκι στο PNAS[8]. Μετά τον πρόωρο θάνατο του Ρέιτζι Οκαζάκι από λευχαιμία που προκλήθηκε από τη Χιροσίμα το 1975, η Τσουνέκο συνέχισε την έρευνά της και προχώρησε στην απόδειξη της δομής του RNA εκκινητή που σχετίζεται με τα θραύσματα Οκαζάκι[9].

Πρόσθετες ερευνητικές συνεισφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τσουνέκο συνεχίζει να συμμετέχει σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα μέχρι σήμερα, διερευνώντας κυρίως διάφορες πτυχές του DNA. Διετέλεσε προϊσταμένη εργαστηρίων, επικεφαλής ακαδημαϊκός επόπτης φοιτητών και σημαντική πνευματική συνεισφορά. Συγκεκριμένα, η συνεισφορά της αφορούσε την έρευνα που έγινε για την αποκάλυψη του hGCMa ως ειδικού για τον πλακούντα ρυθμιστή μεταγραφής, που πιθανώς εμπλέκεται στην έκφραση πολλαπλών ειδικών για τον πλακούντα γονιδίων. Συνέβαλε στην έρευνα σχετικά με την ανθρώπινη πρωτεΐνη κεντρομερούς Β, η οποία προκαλεί τη μεταφραστική τοποθέτηση νουκλεοσωμάτων σε α-δορυφορικές αλληλουχίες[10]. Εργάστηκε για την κατανόηση της γονιδιωματικής ρύθμισης του HLA-G και πώς η παρουσία ενός γονιδιακού σιγαστήρα LINE1 μπορεί να εξηγήσει την περιορισμένη έκφραση του HLA-G.[11] Συνέβαλε επίσης στην έρευνα σε ποντίκια με χαρακτηριστικά του συνδρόμου down, προκειμένου να κατανοηθούν τα χαρακτηριστικά γονότυπου-φαινότυπου του συνδρόμου down στον άνθρωπο.[12]

Επαγγελματική ενασχόληση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τσουνέκο ήταν αναπληρώτρια καθηγήτρια μοριακής βιολογίας στη Σχολή Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Ναγκόγια από το 1967 έως το 1983. Κατείχε αυτή τη θέση έως ότου έγινε επικεφαλής καθηγήτρια από το 1983 έως το 1997. Το 1997, μετακινήθηκε στο Ινστιτούτο Ολοκληρωμένης Ιατρικής Επιστήμης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Υγείας Φουτζίτα, όπου διετέλεσε καθηγήτρια για πέντε χρόνια και στη συνέχεια έγινε επισκέπτρια καθηγήτρια μέχρι το 2008[13]. Επιπλέον, καθ' όλη τη διάρκεια των ετών 2004 έως 2007, η κύρια εργασία της ήταν στο γραφείο της Στοκχόλμης, όπου ήταν διευθύντρια της Ιαπωνικής Εταιρείας για την Προώθηση της Επιστήμης. Ήταν επίσης διευθύνουσα σύμβουλος/πρόεδρος και διευθύντρια της εταιρείας Chromo Research Inc. από το 2008 έως το 2015[6].

Το 1963, αφού επέστρεψε από τη διεξαγωγή ερευνών στα πανεπιστήμια Ουάσινγκτον και Στάνφορντ μαζί με τον σύζυγό της, η Τσουνέκο απέκτησε το πρώτο της παιδί. Στη συνέχεια απέκτησε το δεύτερο παιδί της το 1973. Λόγω της έλλειψης βρεφονηπιακών σταθμών στην Ιαπωνία εκείνη την εποχή, η Τσουνέκο δυσκολευόταν να βρει βοήθεια για τη φροντίδα των παιδιών της, καθώς εργαζόταν με πλήρη απασχόληση στην έρευνά της. Συμμετείχε σε μια εκστρατεία πολιτών όπου διαδήλωνε για μεγαλύτερη διαθεσιμότητα υποστήριξης για τη φροντίδα των παιδιών.[14] Ο Ρέιτζι Οκαζάκι πέθανε το 1975, αλλά η Τσουνέκο συνέχισε να εργάζεται για να ολοκληρώσει την έρευνα πάνω στην οποία εργάζονταν.

Τιμές αναγνώρισης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η Τσουνέκο τιμήθηκε με το Βραβείο Πολιτισμού Τσουνίτσι,[15] τα Βραβεία L'Oréal-UNESCO για τις Γυναίκες στην Επιστήμη το 2000[16].
  • Της απονεμήθηκε επίσης το Μετάλλιο με Μωβ Κορδέλα το 2000, το Τάγμα του Ιερού Θησαυρού, [και] Χρυσές Ακτίνες με Κορδέλα Λαιμού το 2008[17]].
  • Το 2015, το Πανεπιστήμιο της Ναγκόγια δημιούργησε το Βραβείο Τσουνέκο και Ρέιτζι Οκαζάκι, "προς τιμήν του πνεύματος και της κληρονομιάς των καθηγητών Οκαζάκι"[18].
  • Το 2015, εξελέγη ως Πρόσωπο Πολιτιστικής Αξίας[19].
  • Το 2021, της απονεμήθηκε το παράσημο του Τάγματος Πολιτισμού[20].
  • Vasudevan, D. M.· S, Sreekumari (30 Σεπτεμβρίου 2019). Textbook of Biochemistry for Medical Students. Jaypee Brothers Medical Publishers. ISBN 978-93-89034-98-1. 
  • Plopper, George· Ivankovic, Diana Bebek (3 Φεβρουαρίου 2020). Principles of Cell Biology. Jones & Bartlett Learning. ISBN 978-1-284-14984-5. 
  • Donaldson, Kobe (21 Αυγούστου 2019). Genetics and Physiology of Microbes. Scientific e-Resources. ISBN 978-1-83947-191-9. 
  • Maini, Abhineet· Nagarkar, Avaneesh. The Manuscripts of Inheritance: Cellular Physiology. The Maini Research Foundation. 
  • Koch, Willy Gibson & Clem (7 Νοεμβρίου 2019). Biotechnology and Genetic Engineering. Scientific e-Resources. ISBN 978-1-83947-178-0. 


  1. «Laureates of the L’Oréal-UNESCO For Women in Science International Award - Fondation l'Oréal». Ανακτήθηκε στις 12  Μαρτίου 2025.
  2. www.mext.go.jp/b_menu/houdou/27/11/attach/1363163.htm.
  3. Willingham, Emily Jane (2010). The Complete Idiot's Guide to College Biology. Penguin. ISBN 978-1-59257-848-1. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2011.
  4. (στην ιαπωνική)«『岡崎フラグメントと私』岡崎 恒子 | サイエンティスト・ライブラリー | JT生命誌研究館». サイエンティスト・ライブラリー | JT生命誌研究館. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2016.
  5. «Gender, Race, and Class in Occupied Japan: Two Lives and the Double Helix».
  6. 1 2 3 4 5 «Days weaving the lagging strand synthesis of DNA - A personal recollection of the discovery of Okazaki fragments and studies on discontinuous replication mechanism». Proceedings of the Japan Academy. Series B, Physical and Biological Sciences 93 (5): 322–338. May 2017. doi:10.2183/pjab.93.020. PMID 28496054. Bibcode: 2017PJAB...93..322O.
  7. Shmaefsky, Brian (2006). Biotechnology 101Απαιτείται δωρεάν εγγραφή. Greenwood Publishing Group. ISBN 9780313335280.
  8. «Mechanism of DNA chain growth. I. Possible discontinuity and unusual secondary structure of newly synthesized chains». Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 59 (2): 598–605. February 1968. doi:10.1073/pnas.59.2.598. PMID 4967086. Bibcode: 1968PNAS...59..598O.
  9. «Tsuneko & Reiji Okazaki Award - Okazaki Fragment». www.itbm.nagoya-u.ac.jp. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2018.
  10. «Cell to cell transfer of the chromatin-packaged human beta-globin gene cluster». Nucleic Acids Research 38 (5): e33. March 2010. doi:10.1093/nar/gkp1168. PMID 20007595.
  11. «LINE1 family member is negative regulator of HLA-G expression». Nucleic Acids Research 40 (21): 10742–52. November 2012. doi:10.1093/nar/gks874. PMID 23002136.
  12. «A novel mouse model for Down syndrome that harbor a single copy of human artificial chromosome (HAC) carrying a limited number of genes from human chromosome 21». Transgenic Research 23 (2): 317–29. April 2014. doi:10.1007/s11248-013-9772-x. PMID 24293126.
  13. Dijkstra, Johannes M.; Nagatsu, Toshiharu (2024). «The Life and Science of Professor Tsuneko Okazaki, and her time at Fujita Health University». Fujita Medical Journal advpub (1): 2023–014. doi:10.20407/fmj.2023-014. PMID 38332776. PMC 10847632. https://www.jstage.jst.go.jp/article/fmj/advpub/0/advpub_2023-014/_article.
  14. «My Life & Okazaki Fragments | Features | Nagoya University Academic Research & Industry-Academia-Government Collaboration». Nagoya University Academic Research & Industry-Academia-Government Collaboration (στα Ιαπωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2018.
  15. «中日文化賞:第31回-第40回受賞者». 中日新聞. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2009.
  16. (2015-04-05) DNA researcher Okazaki wins int'l award for female scientists., the Free Library, Retrieved 2017-10-31.
  17. «My Life & Okazaki Fragments | Features | Nagoya University Academic Research & Industry-Academia-Government Collaboration». Nagoya University Academic Research & Industry-Academia-Government Collaboration (στα Ιαπωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2018.
  18. «Tsuneko & Reiji Okazaki Award». www.itbm.nagoya-u.ac.jp. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2017.
  19. «T.O.L.講義:2015度の文化功労者に選ばれた、名古屋大学名誉教授 岡崎恒子先生による特別講義を実施しました!». isen.ac.jp. archive.is. 13 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2017.
  20. «長嶋茂雄さんら9人文化勲章 功労者に加山雄三さんら». Jiji.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2021.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]