Τσουκαρίτσα
| Τσουκαρίτσα | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Τσουκαρίτσα | ||
 | ||
| Χώρα | Σερβία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Βελιγράδι | |
| Έκταση | 157 km² | |
| Πληθυσμός | 175.793 (2022)[1] | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Η Τσουκαρίτσα (σερβικά : Чукарица) είναι ένας από τους 17 δήμους της πόλεις του Βελιγραδίου[2]. Ο Δήμος Τσουκαρίτσα καλύπτει έκταση 155 τετραγωνικών χλμ ή 60 τετραγωνικά μίλια ή 15.650 εκτάρια[2] με 160.000 κατοίκους[3]. Εκτός την ΄δια την Τσουκαρίτσα ο δήμος αποτελείται από άλλους 11 οικισμούς[2].
Θέση και σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Τσουκαρίτσα συνορεύει προς τα δυτικά με τον ποταμό Σάβα, προς τα βόρεια με την Σάσκι Βένατς, προς τα ανατολικά με την Ρακόβιτσα, προς τα νοτιοανατολικά με την Βόζντοβατς, με την Μπαράγιεβο στα νότια και την Ομπρένοβατς προς τα νοτιοδυτικά[2].
Βρίσκεται νοτιοδυτικά από το κέντρο του Βελιγραδίου. Αποτελείται από τα τεράστια ελώδη δάση της Μακίς, στην ανατολική όχθη του ποταμού Σάβα και το μεγαλύτερο νησί του ποταμού στο Βελιγράδι το Άντα Τσιγκαλίγια[2]. Αρκετές από τις σημαντικότερες οδούς της δυτικής Σερβίας αρχίζουν εδώ. Επίσης ο μεγαλύτερος και πιο σημαντικός σιδηροδρομικός σταθμός μεταφοράς και διαλογής στην περιοχή και τις κύριες εγκαταστάσεις ύδρευσης του Βελιγραδίου, συμπεριλαμβανομένου του εργοστάσιου νερού[2].
Η Τσουκαρίτσα ήταν η πρώτη περιοχή του Βελιγραδίου που ανέπτυξε τη βιομηχανία στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα και εξακολουθεί να είναι μία από τις πιο βιομηχανοποιημένες χώρες του Βελιγραδίου.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Δήμος Τσουκαρίτσα ιδρύθηκε για πρώτη φορά στις 30 Δεκεμβρίου 1911 με την απόσπαση της Τσουκαρίτσα από τον δήμο Ζαρκοβάτσκα[4]. Έως το 1911 ήταν ένα μικρό χωριό με 800 κατοίκους[2]. Μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο όταν καταργήθηκαν οι δήμοι του Βελιγραδίου και πόλη χωρίστηκε σε περιοχές η Τσουκαρίτσα ήταν μέρος της περιοχής VII την περίοδο 1945-1950[2]. Ο Δήμος επανιδρύθηκε το 1957 και το 1960 ενσωμάτωσε τις γειτονικές κοινότητες της Ούμκα και της Ρακόβιτσα, η Ρακοβίτσα έγινε και πάλι ξεχωριστός δήμος το 1974[2].
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δήμος έχει πληθυσμό 179.031 (απογραφή 2011). Αυτό κάνει την Τσουκαρίτσα τον δεύτερο πιο πυκνοκατοικημένο δήμο του Βελιγραδίου μετά το Νόβι Μπέογκραντ, αλλά είναι επίσης ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος σε απόλυτη αύξηση του πληθυσμού. Παρά το γεγονός ότι μεγάλο τμήμα του είναι αγροτική περιοχή, ο δήμος είναι πολύ πυκνοκατοικημένες.
Πληθυσμός του δήμου:
- 1961 - 53.060
- 1971 - 102.189
- 1981 - 132.123
- 1991 - 150.257
- 2002 - 168.508
- 2005 - 175.057
- 2011 - 179.031
Σύμφωνα με την απογραφή του 2002 η εθνοτική δομή του δήμου είναι: Σέρβοι 91,3%, Μαυροβούνιοι 1,4%, Ρομά 1,1%, Γιουγκοσλάβοι 1,1%, Σλαβομακεδόνες 0,5%, Κροάτες 0,5%[2].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 2022 Serbia Census.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 [PDF GRADSKA OPŠTINA ĈUKARICA] Αρχειοθετήθηκε 2016-03-15 στο Wayback Machine., στα σερβικά
- ↑ Opština Čukarica Beograd Αρχειοθετήθηκε 2013-11-22 στο Wayback Machine., στα σερβικά
- ↑ Zoran Gajić, Grad Beograd - Čukarica, στα σερβικά
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συντεταγμένες: 44°47′N 20°25′E / 44.783°N 20.417°E
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Čukarica της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |