Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τσεν Γινκέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τσεν Γινκέ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση16  Ιουνίου 1890[1]
Τσανγκσά
Θάνατος7  Οκτωβρίου 1969[1]
Κουανγκτσόου
Τόπος ταφήςTomb of Chen Yinke
Χώρα πολιτογράφησηςΛαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚινεζικά[1]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Φουντάν
Πανεπιστήμιο Χούμπολτ
Πανεπιστήμιο Ζυρίχης
Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλωσσολόγος
ιστορικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Πεκίνου
Πανεπιστήμιο Τσινγκχουά[2]
Πανεπιστήμιο Σαν Γιατ-σεν[3]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚουομιντάνγκ
Οικογένεια
ΓονείςChen Sanli και Yu Mingshi
ΑδέλφιαChen Shizeng
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Εθνικής Επιτροπής της Πολιτικής Συμβουλευτικής Διάσκεψης του Κινεζικού Λαού
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τσεν Γινκέ, ή Τσεν Γινκ[4] (3 Ιουλίου 1890 - 7 Οκτωβρίου 1969), ήταν Κινέζος ιστορικός, γλωσσολόγος, οριενταλιστής, πολιτικός και συγγραφέας. Ήταν υπότροφος της Ακαδημίας Σίνικα, θεωρείται ένας από τους πιο πρωτότυπους και δημιουργικούς ιστορικούς της Κίνας του 20ού αιώνα. Αντιπροσωπευτικά έργα του είναι τα Προσχέδια δοκιμίων για την προέλευση των θεσμών των Σούι και των Τανγκ (隋唐制度淵源略論稿), Σχέδιο περιγράμματος της πολιτικής ιστορίας των Τανγκ (唐代政治史述論稿), και Μια εναλλακτική βιογραφία του Λιου Ρούσι (柳如是別傳).[5]

Ο Τσεν, μαζί με τους Λου Σιμιάν, Τσεν Γιουάν και Τσιέν Μου, ήταν γνωστός ως οι «Τέσσερις μεγαλύτεροι ιστορικοί» της σύγχρονης Κίνας (現代四大史學家). Ο Τσεν γνώριζε πολλές γλώσσες- ήταν καλός γνώστης των Σανσκριτικών και του Πάλι και κατείχε διάφορες άλλες γλώσσες, όπως τα Μογγολικά, τα Μαντσού, τα Περσικά, τα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Γερμανικά, τα Λατινικά, τα Ελληνικά και τα Ιαπωνικά.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νεανική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τσεν Γινκέ γεννήθηκε στην Τσανγκσά της Χουνάν το 1890 και η πατρική του κατοικία ήταν η Γινίνγκ της Τζιανγκσί (σημερινή επαρχία Ξιουσούι της Τζιουτζιάνγκ). Ο πατέρας του Γινκέ, ο Τσεν Σανλί, ήταν διάσημος ποιητής, ένας από τους "Τέσσερις Κύριους" της μεταρρύθμισης των Εκατό Ημερών. Ο παππούς του ήταν ο Τσεν Μπαοζέν, κυβερνήτης της Χουνάν μεταξύ 1895 και 1898.

Ως παιδί, ο Τσεν Γινκέ φοίτησε σε ιδιωτικό σχολείο στη Ναντζίνγκ και κάποτε ήταν μαθητής του Γουάνγκ Μποχάνγκ, που ήταν σινολόγος. Η οικογένειά του είχε μια διακεκριμένη παράδοση στην κλασική παιδεία, οπότε εκτέθηκε από νεαρή ηλικία στους κινεζικούς κλασικούς, στην ιστορία και στη φιλοσοφία. Το 1902 πήγε στην Ιαπωνία με τον μεγαλύτερο αδελφό του Τσεν Χένγκε για να σπουδάσει στο Ινστιτούτο Κομπούν Γκακούιν (Kobun Gakuin) στο Τόκιο, όπου είχαν εγγραφεί και άλλοι Κινέζοι φοιτητές όπως ο Λου Ξουν. Το 1905 αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Κίνα λόγω της Nόσου μπέρι-μπέρι[6][7] και σπούδασε στο δημόσιο σχολείο Φουντάν της Σαγκάης.

Το 1910 έλαβε υποτροφία για σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και στο Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών του Παρισιού. Το 1914 επέστρεψε στην Κίνα εξαιτίας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Το χειμώνα του 1918 πήρε άλλη μια επίσημη υποτροφία από το Πανεπιστήμιο Τζιανγκσί για να σπουδάσει και πάλι στο εξωτερικό. Σπούδασε σανσκριτικά και παλί στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ υπό την καθοδήγηση του Τσαρλς Ρόκγουελ Λάνμαν. Στο Χάρβαρντ γνώρισε για πρώτη φορά τον Γου Μι, ο οποίος σπούδαζε τότε λογοτεχνία με τον Ίρβινγκ Μπάμπιτ. Έγιναν φίλοι για όλη τους τη ζωή.

Το 1921 πήγε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου για να σπουδάσει ανατολικές γλώσσες υπό τη διεύθυνση του Χάινριχ Λύντερς, γλώσσες της Κεντρικής Ασίας υπό την καθοδήγηση του Φ. Β. Κ. Μύλλερ και μογγολικά υπό τον Έριχ Χάενις[8]. Κατάφερε να μάθει μογγολικά, θιβετιανά, μαντσού, ιαπωνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, περσικά, τουρκικά, τανγκούτ, λατινικά και ελληνικά. Αξιοσημείωτη υπήρξε η γνώση του για τη σανσκριτική γλώσσα και για τη γλώσσα Πάλι. Ο Ξιά Ζένγκιου του είπε κάποτε: «Είναι καλό για σένα που μπορείς και διαβάζεις βιβλία σε ξένες γλώσσες. Εγώ ξέρω μόνο κινέζικα και έτσι δεν έχω πια να διαβάσω αφού τελειώσω όλα τα κινέζικα βιβλία».

Περίοδος Τσίνγκουα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 1925, επέστρεψε και πάλι στην Κίνα, ενώ ο Γου Μι ήταν επικεφαλής του Ινστιτούτου Σπουδών Γκουοξούε της Σχολής Τσινγκουά. Αποδέχτηκε την πρόσκληση να γίνει επόπτης στο Ινστιτούτο Σπουδών Γκουοξούε, μαζί με τους Γουανγκ Γκουογουέι, Λιάνγκ Κιτσάο και Ζάο Γιουανρέν. Το 1928 η Σχολή Τσινγκουά αναδιαρθρώθηκε σε Πανεπιστήμιο Τσινγκουά. Ο Τσεν απασχολήθηκε ως καθηγητής στο Τμήμα Κινέζικης Γλώσσας και Λογοτεχνίας και στο Τμήμα Ιστορίας, ενώ παράλληλα εργάστηκε ως έκτακτος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Το καλοκαίρι του 1928 ο Τσεν παντρεύτηκε την Τανγκ Γιουν (唐筼), εγγονή του Τανγκ Τζινγκσόνγκ, πρώην κυβερνήτη της Δημοκρατίας της Φορμόζας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έδωσε κυρίως διαλέξεις σχετικά με τη μετάφραση βουδιστικών κειμένων, ιστορικά έγγραφα της δυναστείας Τζιν, της Βόρειας και Νότιας δυναστείας, της δυναστείας Σούι, της δυναστείας Τανγκ και της Μογγολίας. Έγινε επίσης επικουρικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ακαδημίας Σίνικα, ερευνητής και διευθυντής του Τμήματος 1 του Ινστιτούτου Ιστορίας και Φιλολογίας , μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Μουσείου των Ανακτόρων, μέλος της Επιτροπής των εγγράφων της δυναστείας Τσινγκ. Μεταξύ των πολλών φοιτητών αυτής της περιόδου που έκαναν επιστημονική σταδιοδρομία ήταν οι Ζου Γιλιανγκ και Γιανγκ Λιεν-σενγκ.

Μετά το ξέσπασμα του Δεύτερου Σινοϊαπωνικού Πολέμου, ο Τσεν εντάχθηκε στο Νοτιοδυτικό Εθνικό Συνεργαζόμενο Πανεπιστήμιο στο Κουνμίνγκ του Γιουνάν, όπου δίδαξε την ιστορία της δυναστείας Τζιν, της Νότιας και της Βόρειας Δυναστείας, την ιστορία της δυναστείας Σούι και της δυναστείας Τανγκ, καθώς και την ποίηση των Γιουάν Ζεν και Μπάι Τζουγί.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1939, το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης του προσέφερε μια θέση καθηγητή στην κινεζική ιστορία. Έφυγε για το Χονγκ Κονγκ τον Σεπτέμβριο του 1940 με προορισμό το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει στο Κουνμίνγκ λόγω των συνεχιζόμενων μαχών. Το 1941 έγινε προσκεκλημένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ για να διδάξει ιστορία της δυναστείας Σούι και της δυναστείας Τανγκ. Δεδομένου ότι η ιαπωνική κατοχή στο Χονγκ Κονγκ άρχισε στα τέλη του 1941, διεξήγαγε ιστορική έρευνα στην πατρίδα του, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη συγγραφή του βιβλίου A Brief Introduction to the Political History of Tang Dynasty (Σύντομη εισαγωγή στην πολιτική ιστορία της δυναστείας Τανγκ). Τον Ιούλιο του 1942, ο Τσεν κατέφυγε στο Γκουιλίν για να διδάξει στο Πανεπιστήμιο Γκουανγκσί, ενώ αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1943, μετακόμισε στο Τσενγκντού για να διδάξει στο Πανεπιστήμιο Γεντσίνγκ. Το 1946 προσλήφθηκε για δεύτερη φορά από το Πανεπιστήμιο Τσινγκουά.

Στο Πανεπιστήμιο Λινγκνάν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Λινγκνάν της Γκουανγκζού στα τέλη του 1948. Ως αποτέλεσμα μιας πανεθνικής εκστρατείας αναδιάρθρωσης των πανεπιστημίων και των κολεγίων, το Πανεπιστήμιο Λινγκνάν συγχωνεύθηκε στο Πανεπιστήμιο Ζονγκσάν το 1952. Ο Τσεν Γινκέ δίδαξε μαθήματα για την ιστορία της δυναστείας Τζιν και των νότιων και βόρειων δυναστειών, την ιστορία της δυναστείας Τανγκ και το γιουεφού της δυναστείας Τανγκ. Το 1953 άρχισε να γράφει τη Βιογραφία του Λιου Ρούσι, μια σε βάθος έρευνα για την ποίηση και τις δραστηριότητες του Λιου Ρούσι, μιας διάσημης πόρνης στα τέλη της δυναστείας Μινγκ και στις αρχές της δυναστείας Τσινγκ. Ολοκλήρωσε αυτό το τελευταίο μεγάλο έργο το 1964, έχοντας πλέον τυφλωθεί εντελώς. Έγινε αντιπρόεδρος του Κεντρικού Ινστιτούτου Έρευνας Πολιτισμού και Ιστορίας τον Ιούλιο του 1960.

Κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τάφος του Τσεν Γινκέ και της συζύγου του στο όρος Λου

Ο Τσεν διώχθηκε κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης λόγω της προηγούμενης σχέσης του με τον μη ευνοούμενο Τάο Ζου. Οι μισθοί του ίδιου και της συζύγου του είχαν παγώσει από την Κόκκινη Φρουρά. Αρκετές φορές αναγκάστηκε να γράψει δηλώσεις για να αποσαφηνίσει τις πολιτικές του θέσεις: «Ποτέ στη ζωή μου δεν έκανα κάτι επιζήμιο για τον κινεζικό λαό. Είμαι εκπαιδευτικός εδώ και 40 χρόνια, ασχολούμαι μόνο με τη διδασκαλία και τη συγγραφή, αλλά τίποτα πρακτικό (για το Κουόμιντανγκ)". Πολλές από τις συλλογές βιβλίων και τα χειρόγραφά του εκλάπησαν[9].

Πέθανε στην Γκουανγκζού στις 7 Οκτωβρίου 1969 από καρδιακή ανεπάρκεια και αιφνίδια απόφραξη του εντέρου. 11 ημέρες αργότερα δημοσιεύτηκε η νεκρολογία του από την εφημερίδα Southern Daily. Οι οστέινες στάχτες του Τσεν και της συζύγου του φυλάσσονταν αρχικά στο Επαναστατικό Νεκροταφείο Γινχέ, αλλά μεταφέρθηκαν στον Βοτανικό Κήπο Λουσάν το 2003. Τώρα είναι θαμμένοι κοντά στον "Τάφο των Τριών Γερόντων" ("Χου Σιανσού", Ρεν-Τσανγκ Τσινγκ και Τσεν Φενγκουάι)[10].

Ερευνητική ιδεολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μνημείο του Γουάνγκ Γκουοβέι, κείμενο γραμμένο από τον Τσεν Γινκέ που περιλαμβάνει "σκέψεις ελευθερίας, πνεύματα ανεξαρτησίας"

Στη δεκαετία του 1920, ο Τσεν Γινκέ επέμεινε ότι η έρευνα πρέπει να επικεντρωθεί στις «σκέψεις της ελευθερίας, στα πνεύματα της ανεξαρτησίας». Το 1953, διορίστηκε επικεφαλής του δεύτερου τμήματος του Ινστιτούτου Ιστορικών Μελετών της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών. Στην «απάντησή του προς την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών» της 1ης Δεκεμβρίου, ζήτησε να ικανοποιηθούν δύο αιτήματα. Το πρώτο ήταν να «απαλλαγεί το Ινστιτούτο Κινεζικής Ιστορίας του Μεσαίωνα από τα μαρξιστικά δόγματα και από την υποχρέωση να συμμετέχει σε πολιτικά συνέδρια»- το δεύτερο ήταν να χρησιμοποιηθεί ως ασπίδα μια επιστολή έγκρισης από τον Μάο Τσετούνγκ ή τον Λιου Σαοτσί. Εξήγησε ότι «ο Μάο, η ανώτατη πολιτική αρχή, και ο Λιου, ο ανώτατος κομματικός ηγέτης, θα έπρεπε να συμφωνήσουν μαζί μου στο θέμα, διαφορετικά η ακαδημαϊκή έρευνα θα ήταν εκτός θέματος.»[6] Τελικά, δεν ανέλαβε τη θέση, συνεχίζοντας να εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Ζονγκσάν. Το περιστατικό ήρθε στο φως της δημοσιότητας μόλις τη δεκαετία του 1980.

Κατάλογος έργων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 《寒柳堂集》
  • 《金明館叢稿初編》(Κείμενα για τον Τζιν Μινγκ Γκουάν, τόμος 1)
  • 《金明館叢稿二編》(Κείμενα για τον Τζιν Μινγκ Γκουάν, τόμος 2)
  • 《陈寅恪魏晋南北朝史讲演录》、萬繩楠整理，黃山書社1987年版 (Διαλέξεις του Τσεν Γινκέ για την ιστορία των δυναστειών Γουέι, Τζιν, Νότου και Βορρά),
  • 《隋唐制度淵源略論稿》(Μια σύντομη εισαγωγή στην προέλευση των θεσμών των δυναστειών Σούι και Τανγκ)
  • 《唐代政治史述論稿》(Μια σύντομη εισαγωγή στην πολιτική ιστορία της δυναστείας των Τανγκ)
  • 《元白詩箋證稿》(Για τα ποιήματα των Γιουάν Ζεν και Μπάι Τζουγί), που αναφέρεται στους ποιητές Γιουάν Ζεν και Μπάι Τζουγί, διάσημους στην κινεζική ιστορία.
  • 《柳如是別傳》(Συμπληρωματική βιογραφία του Λιου Ρούσι)
  • 《詩集 附唐篔詩存》
  • 《書信集》
  • 《讀書札記一集》
  • 《讀書札記二集》
  • 《讀書札記三集》
  • 《講義及雜稿》
  • 《陳寅恪史學論文選集》，上海古籍出版社1992年版，收文五十二篇。
  • 《陳寅恪先生全集》，里仁書局1979年，收文九十四篇。(Τσεν Γινκέ Χιανσένγκ Κουάντζι, Ολόκληρη η συλλογή του Τσεν Γινκέ)
  • 《论再生缘》Λουν Ζαϊσενγκιουάν (Περί μετενσάρκωσης)
  • 《陈寅恪学术文化随笔》Τσεν Γινκέ Χουέσου Γουένχουα Σουίμπι (Δοκίμια για την Ακαδημία και τον Πολιτισμό του Τσεν Γινκέ)
  • 《陈寅恪文集》Τσεν Γινκέ Γουέντζι (Συλλογή του Τσεν Γιν Κε)
  • 《陈寅恪集》Τσεν Γινκέ Τζι (« Corpus του Τσεν Γινκέ»)

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Cao, Qiang· Xiao, Yun (23 Οκτωβρίου 2024). The History and Compilation of Zhang Zhongjing’s Wu Zang Lun: Five Viscera Theory. CRC Press. ISBN 978-1-040-12780-3. 
  • QIAN, Suoqiao (4 Φεβρουαρίου 2015). Cross-cultural Studies: China and the World: A Festschrift in Honor of Professor Zhang Longxi. BRILL. ISBN 978-90-04-28495-1. 
  • Xiang, Mao· Huai, Yu (21 Ιανουαρίου 2020). Plum Shadows and Plank Bridge: Two Memoirs About Courtesans. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-54686-7. 
  • Rong, Xinjiang (1 Ιουλίου 2013). Eighteen Lectures on Dunhuang. BRILL. ISBN 978-90-04-25233-2. 
  • Idema, Wilt L.· Li, Wai-yee (17 Μαρτίου 2020). Trauma and Transcendence in Early Qing Literature. BRILL. ISBN 978-1-68417-415-7. 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 145108120. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2019.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 5  Ιουλίου 2019.
  4. ↑ Chen's pronunciation of his own name (陈寅恪) would be rendered as 'Chén Yínquè' in the Pinyin romanization system, and many scholars have adopted this reading and spelling. However, the validity of reading 恪 as 'què' is disputed. The character 恪, meaning "respectful; reverent", is archaic and literary, so it is rarely read aloud. Nevertheless, historical rime books and the Kangxi Dictionary uniformly imply 'kè' as the reading that would follow from regular sound changes that have taken place as en:Middle Chinese evolved into modern Beijing Mandarin. When the national language was standardized, the Ministry of Education (ROC) designated 'kè' as the 'Guoyu' reading, as did the Ministry of Education (PRC) more recently for the 'Putonghua' standard. Though most dictionaries indicate only this reading, the Cihai (as recently as the 1999 edition), has given 'què' as an alternative 'old' reading for 恪. This is almost certainly an oblique acknowledgment of Chen's reading of this character. Phonologists have speculated that 'què' is a Mandarin approximation of the pronunciation of 恪 in Chen's childhood Hakka dialect.
  5. ↑ Boyd, Kelly (1999). Encyclopedia of Historians and Historical Writing. Taylor & Francis. ISBN 978-1-884964-33-6. 
  6. ↑ «Μπέρι-μπέρι». iatronet.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2024. 
  7. ↑ «Beriberi | Genetic and Rare Diseases Information Center (GARD) – an NCATS Program». web.archive.org. 11 Νοεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2024. 
  8. ↑ 殷, 祝胜 (1998). "陈寅恪的留学经历与西洋东方学". 社会科学战线 (3): 197–203.
  9. ↑ «陈寅恪家族百年兴衰史_网易新闻中心». 8 Απριλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 
  10. ↑ «文化读书_凤凰网». culture.ifeng.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τσεν_Γινκέ&oldid=10901015"