Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τρίτη και 13 (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τρίτη και 13
Εξώφυλλο DVD, όπου απεικονίζεται η κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΟρέστης Λάσκος
ΠαραγωγήΔημήτρης Σαρρής
Κώστας Ψαρράς
Γιώργος Λαζαρίδης
ΣενάριοΓιώργος Λαζαρίδης
Βασισμένο σε"Τρίτη και 13" (θεατρικό έργο) του Γεωργίου Ρούσσου
ΠρωταγωνιστέςΝίκος Σταυρίδης
Γιάννης Γκιωνάκης
Μπεάτα Ασημακοπούλου
Άρης Μαλλιαγρός
Πόπη Λάζου Χριστίνα Αποστόλου, Παναγιώτης Καραβουσιάνος, Καίτη Λαμπροπούλου, Άγγελος Μαυρόπουλος, Γιάννης Φέρμης, Υβόνη Βλαδίμηρου, Κάκια Κοντοπούλου
ΜουσικήΑπόστολος Καλδάρας
ΤραγούδιΠάνος Γαβαλάς
Ρία Κούρτη
Άννα Μαριάννα
ΦωτογραφίαΜάκης Ανδρεόπουλος
ΜοντάζΛευτέρης Σιάσκας
ΣκηνογραφίαΝίκος Νικολαΐδης
Εταιρεία παραγωγήςΑφοί Ρουσόπουλοι
Πρώτη προβολή1963
Κυκλοφορία1963
Διάρκεια95 λεπτά
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΓλώσσαΕλληνικά

Το Τρίτη και 13 είναι ελληνική ασπρόμαυρη κωμική ταινία, του 1963, σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου. Το σενάριο γράφτηκε από τον Γιώργο Λαζαρίδη, το οποίο βασίστηκε σε έργο του Γεωργίου Ρούσσου.[1] Πρωταγωνιστούν οι Νίκος Σταυρίδης, Γιάννης Γκιωνάκης και Μπεάτα Ασημακοπούλου.[2] Τη μουσική της ταινίας την έγραψε ο Απόστολος Καλδάρας.

Η πλοκή της ταινίας επικεντρώνεται σε έναν προληπτικό εργολάβο, τον Κοσμά (που υποδύεται ο Νίκος Σταυρίδης), ο οποίος θα συναντήσει έναν παλιό του συμμαθητή, τον Σωτήρη (που υποδύεται ο Γιάννης Γκιωνάκης), με τον τελευταίο να του φέρνει γούρι και χαρακτηρίζοντας τον γουρλή, να μην τον αφήνει στιγμή από τις δουλειές του κι από το σπίτι του. Αυτό, τελικά, θα προκαλέσει προβλήματα στη σχέση του με τη σύζυγό του, Πόπη (που υποδύεται η Μπεάτα Ασημακοπούλου). [2][1]

Η ταινία ξεκινά με τον Σωτήρη (Γιάννης Γκιωνάκης), έναν άστεγο και πάμφτωχο άνθρωπο, ο οποίος επάνω στην ανάγκη του, γυρίζει από σπίτι σε σπίτι, παλιών φίλων και συμμαθητών, για να ζητήσει κάποια χείρα βοηθείας. Το τελευταίο σπίτι που επισκέπτεται είναι του Κοσμά (Νίκος Σταυρίδης), ενός εργολάβου, του οποίου το μεγάλο του ελάττωμα και χαρακτηριστικό είναι οι πάρα πολλές προλήψεις. Στην αρχή της ταινίας, όλο κάτι του "γρουσούζικο" συμβαίνει κι όλα κάποια δουλειά του χαλάει. Κάποια στιγμή, παίζοντας χαρτιά με φίλους και τη γυναίκα του, εμφανίζεται ξανά στο σπίτι του, ο Σωτήρης, και παρά την άρνησή του να τον βοηθήσει στην αρχή, κατόπιν θα τους κερδίσει όλους στα χαρτιά και θα θεωρήσει τον Σωτήρη "μεγάλο γουρλή".

Από εκείνη τη στιγμή αλλάζει όλη του η τύχη: στα χαρτιά συνεχίζει και κερδίζει, χαμένες δουλειές ξαναβρίσκουν τον δρόμο τους, μέχρι και μία ελκυστική οικογενειακή φίλη του κάνει τα γλύκα μάτια. Όλα αυτά τα θεωρεί απόρροια της τύχης που έφερε στο σπίτι του, ο Σωτήρης, και πλέον τον παίρνει συνέχεια μαζί του, όπου κι αν πάει: στη δουλειά ή και στο σπίτι. Η σχέση, λοιπόν, που αναπτύσσει με τον Σωτήρη, αρχίζει και μπαίνει εμπόδιο στη σχέση του με τη γυναίκα του, Πόπη (Μπεάτα Ασημακοπούλου), η οποία έχει αρχίσει να θυμώνει και προσπαθεί να σκεφτεί κάτι, ώστε να τον ξεφορτωθεί, τον Σωτήρη. Κι έτσι σκέφτεται να κάνει φλερτ στον Σωτήρη, μήπως και ο Κοσμάς ζηλέψει.

Στη συνέχεια, στο σπίτι του Κοσμά έρχεται ο Βάγγος με τη θεία του, και υποστηρίζουν ότι ο Σωτήρης, είχε κάνει παιδί μαζί της και τους παράτησε. Παράλληλα, η ταπεινή συμπεριφορά του Σωτήρη αλλάζει και γίνεται άπληστος, ενώ μαθαίνει κιόλας από φίλη του Κοσμά, ότι τόσο καιρό τον χρησιμοποιούσε σαν γούρι. Η ταινία τελειώνει με την Πόπη να διαμαρτύρεται ότι ο Σωτήρης της κάνει φλερτ, με τον Κοσμά να εξαγριώνεται. Ωστόσο, εκεί αποκαλύπτεται η αλήθεια, ότι ο Σωτήρης είναι ένας τεμπέλης απατεώνας, ο οποίος επισκέπτεται με διάφορες προφάσεις παλιούς συμμαθητές για να τους εκμεταλλευτεί. Στην τελευταία σκηνή της ταινίας ο Βάγγος και η θεία του επιστρέφουν με τον μικρό γιο του Σωτήρη και εκλιπαρούν για βοήθεια. Τελικά, ο Κοσμάς και η Πόπη που τόσο ήθελαν ένα παιδάκι, τον κρατάνε, αφού πρώτον διαβεβαίωσαν τον Κοσμά, πόσο τύχη μπορεί να φέρει στη ζωή του ένα μωρό.


Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 30 Σεπτεμβρίου 1963 στις κινηματογραφικές αίθουσες Άστορ, Γρανάδα, Ριβόλι, Ρεξ και Σελέκτ στην Αθήνα, ενώ συγχρόνως ξεκίνησε να προβάλλεται στους κινηματογράφους Ολύμπιον του Πειραιά, Αττικόν της Πάτρας, Ολύμπιον των Χανίων, Λίντο του Βόλου και Απόλλων της Λαμίας. [3]

Σε νεότερες κριτικές λαμβάνει μέτριες ως θετικές, αλλά επαινείται ο ρόλος του Νίκου Σταυρίδη και του Γιάννη Γκιωνάκη.[2] Το iMDB, του έχει 6.3/10 βαθμολογία,[4] ενώ το Cine.gr, του έχει 7.28/10 βαθμολογία.[5]

  1. 1,0 1,1 «ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ 13». Ταινιοθήκη της Ελλάδας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2017. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Τρίτη και 13». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2017. 
  3. «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 29 Σεπτεμβρίου 1963. σελ. 3η. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2023. 
  4. «Triti kai 13». iMDB. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2017. 
  5. «Τρίτη και 13». Cine.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]