Το έγκλημα του λόρδου Άρθουρ Σάβιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το έγκλημα του λόρδου Άρθουρ Σάβιλ
Εξώφυλλο της έκδοσης του 1891
ΣυγγραφέαςΌσκαρ Ουάιλντ
ΤίτλοςLord Arthur Savile's Crime
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1887
LC ClassOL14877863W
Δημοσιεύθηκε στοΤο έγκλημα του λόρδου Άρθουρ Σάβιλ και άλλες ιστορίες

Το έγκλημα του λόρδου Άρθουρ Σάβιλ (τίτλος στα αγγλικά: Lord Arthur Savile's Crime) με υπότιτλο Μια μελέτη για το καθήκον [1]είναι νουβέλα του Ιρλανδού ποιητή, μυθιστοριογράφου και θεατρικού συγγραφέα Όσκαρ Ουάιλντ. [2]

Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Μάιο του 1887 στο λογοτεχνικό περιοδικό The Court and Society Review. Το 1891, μαζί με άλλες ιστορίες, εκδόθηκε στη συλλογή Το έγκλημα του λόρδου Άρθουρ Σάβιλ και άλλες ιστορίες.

Το έργο είναι μια σάτιρα της αγγλικής αριστοκρατίας της βικτωριανής εποχής.

Η έμπνευση του συγγραφέα για την ιστορία προήλθε από τη φιλία του με τον Έντουαρντ Χέρον-Άλλεν, ο οποίος είχε μεγάλο ενδιαφέρον και δημοσίευε για την αστρολογία και τη χειρομαντεία και είχε σχεδιάσει ακόμη και το ωροσκόπιο του μεγαλύτερου γιου του Ουάιλντ λίγο μετά τη γέννησή του.

Η λαίδη Γουίντερμιρ που εμφανίζεται σ' αυτήν την ιστορία φέρει τον ίδιο τίτλο με έναν από τους κύριους χαρακτήρες στο θεατρικό έργο Η βεντάλια της λαίδης Γουίντερμιρ, ωστόσο δεν φαίνεται να είναι το ίδιο πρόσωπο.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε μια κοινωνική εκδήλωση της λαίδης Γουίντερμιρ, ο νεαρός λόρδος Άρθουρ Σάβιλ γνωρίζει τον χειρομάντη κ. Σέπτιμους Πότζερς, ο οποίος διαβάζει την παλάμη του και του λέει ότι το πεπρωμένο του είναι να γίνει δολοφόνος. Ο λόρδος Άρθουρ πρόκειται σύντομα να παντρευτεί, αλλά αποφασίζει ότι δεν έχει δικαίωμα να το κάνει μέχρι να διαπράξει τον φόνο.[3]

Το πρώτο του θύμα απόπειρας δολοφονίας είναι η ηλικιωμένη θεία του Κλημεντίνη, η οποία υποφέρει από στομαχικά προβλήματα. Ο λόρδος Άρθουρ της δίνει ένα χάπι με δηλητήριο, λέγοντάς της ότι είναι το απόλυτο φάρμακο και να το πάρει μόνο όταν έχει μια νέα κρίση. Διαβάζοντας ένα τηλεγράφημα στη Βενετία λίγο καιρό αργότερα, πληροφορείται ότι η θεία του πέθανε και επιστρέφει θριαμβευτικά στο Λονδίνο όπου μαθαίνει ότι του έχει κληροδοτήσει κάποια περιουσία. Τακτοποιώντας τα υπάρχοντα της θείας, η μνηστή του Σίμπιλ Μέρτον βρίσκει το δηλητηριασμένο χάπι, ανέγγιχτο. Έτσι η θεία του λόρδου Άρθουρ πέθανε από φυσικά αίτια και εκείνος βρίσκεται στην ανάγκη ενός νέου θύματος.

Αναγκάζεται να καταστρώσει ένα νέο σχέδιο και απευθύνεται σε έναν γνωστό του αναρχικό, αποκτά μια βόμβα καμουφλαρισμένη σε ρολόι και τη στέλνει ανώνυμα σε έναν μακρινό θείο του, τον κοσμήτορα του Τσίτσεστερ. Δυστυχώς το μηχάνημα αποδεικνύεται ελαττωματικό, και ο κοσμήτορας και η οικογένειά του περνούν ευχάριστα απογεύματα παίζοντας με μικρές, ακίνδυνες εκρήξεις με το ρολόι.[2]

Σε απόγνωση πλέον, ο λόρδος Άρθουρ πιστεύει ότι τα σχέδια γάμου του είναι καταδικασμένα, αλλά αργά ένα βράδυ στην όχθη του Τάμεση συναντά τον ίδιο τον χειρομάντη που είχε πει τη μοίρα του και τον σπρώχνει στο ποτάμι από την κορυφή του στηθαίου. Λίγες μέρες αργότερα η αστυνομία βρίσκει το πτώμα στο νερό και ανακοινώνει την αυτοκτονία, αφού τέτοιο ήταν το αποτέλεσμα της έρευνας, του θύματός του. Τώρα σίγουρος για την επιτυχία του, ο λόρδος Άρθουρ μπορεί επιτέλους να παντρευτεί!

Λίγα χρόνια αργότερα, σε μια επίσκεψή της στο παντρεμένο πλέον ζευγάρι, η λαίδη Γουίντερμιρ εκμυστηρεύεται στη Σίμπιλ ότι ο κύριος Πότζερς ήταν ένας άπληστος απατεώνας, ότι η ίδια δεν πιστεύει πια στην χειρομαντεία αλλά στην τηλεπάθεια και εκπλήσσεται όταν ακούει ότι ο λόρδος Άρθουρ παίρνει ακόμη το θέμα στα σοβαρά.[4]

Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το έγκλημα του λόρδου Άρθουρ Σάβιλ, μετάφραση: Στάθης Σπηλιωτόπουλος εκδόσεις Γκοβόστης, 1946
  • Το έγκλημα του λόρδου Άρθουρ Σάβιλ, μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής, εκδόσεις Ποικίλη Στοά, 2018.[5]

Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το 1922 διασκευάστηκε σε ταινία του βωβού κινηματογράφου σε σκηνοθεσία Ρενέ Ερβίλ.
  • Στο διήγημα βασίστηκε το δεύτερο μέρος της τριμερούς ταινίας του Ζυλιέν Ντυβιβιέ Flesh and Fantasy (1943).[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]