Το Παλάτι του Πούτιν. Η ιστορία της μεγαλύτερης δωροδοκίας στον κόσμο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Παλάτι του Πούτιν. Η ιστορία της μεγαλύτερης δωροδοκίας στον κόσμο
ΣκηνοθεσίαΑλεξέι Ναβάλνι
ΠαραγωγήΊδρυμα κατά της Διαφθοράς
ΣενάριοΑλεξέι Ναβάλνι
ΠρωταγωνιστέςΑλεξέι Ναβάλνι και Γκεόργκι Αλμπούροφ
ΑφήγησηΑλεξέι Ναβάλνι
Εταιρεία παραγωγήςΊδρυμα κατά της διαφθοράς
Πρώτη προβολή19  Ιανουαρίου 2021[1]
Διάρκεια1 ώρα, 53 λεπτά
ΠροέλευσηΡωσία
Γλώσσαρωσική με αγγλικούς υπότιτλους
δεδομένα (π • σ • ε )

''Το Παλάτι του Πούτιν. Η ιστορία της μεγαλύτερης δωροδοκίας στον κόσμο'' (ρωσ. Дворец для Путина. История самой большой взятки, αγγλ. Putin's Palace. History of World's Largest Bribe) είναι ένα ρωσικό ντοκιμαντέρ. Προβλήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021 από το Ίδρυμα κατά της Διαφθοράς (FNK), το οποίο ανήκει στον Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος είναι ο βασικός πολιτικός αντίπαλος του Βλαντιμίρ Πούτιν.[2][3][4]

Στην ταινία παρουσιάζεται η κατοικία που είναι κοινώς γνωστή ως "το Παλάτι του Πούτιν". Ο αφηγητής ισχυρίζεται ότι κατασκευάστηκε για τον πρόεδρο Πούτιν και περιγράφει ένα σχέδιο διαφθοράς, το οποίο φέρεται να κατευθύνεται από τον Πούτιν για την κατασκευή του παλατιού. Ο αφηγητής εκτιμά ότι η κατοικία, που βρίσκεται κοντά στην πόλη Γκελεντζίκ στο Κρασνοντάρ, στα παράλια της θάλασσας του Αζόφ, κόστισε πάνω από 100 δισεκατομμύρια ρούβλια (περίπου 1.35 δισεκατομμύρια δολλάρια), και γι' αυτό θεωρεί ότι είναι "η μεγαλύτερη δωροδοκία στην ιστορία του κόσμου".[5][6]

Ο Πούτιν αρνήθηκε ότι αυτός ή η οικογένειά του κατέχει αυτό το παλάτι και απέρριψε την έρευνα. Ο ολιγάρχης Αρκάντι Ρόζενμπεργκ, ο οποίος διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Πούτιν, ισχυρίστηκε ότι αυτός είναι ο ιδιοκτήτης του παλατιού.[7][8]

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλεξέι Ναβάλνι, ο αφηγητής και σεναριογράφος, ξεκινά την ταινία με μια πρόσκληση στον ρωσικό λαό να συμμετάσχει στις διαμαρτηρίες για την απελευθέρωσή του. Ο Ναβάλνι τέθηκε υπό κράτηση αφού έφτασε στη Ρωσία μετά τη θεραπεία και αποκατάσταση από την απόπειρα δολοφονίας του το 2020 με νευρικό παράγοντα νοβιτσόκ.[4][9] Ο Ναβάλνι συνεχίζει να περιγράφει τον τρόπο δημιουργίας της ταινίας, λέγοντας ότι μέσα από το ντοκιμαντέρ αυτό προσπάθησε να σκιαγραφήσει το ψυχολογικό προφίλ του Βλαντιμίρ Πούτιν.[3]

Η ταινία επικεντρώνεται κυρίως στο παλάτι αυτό καθεαυτό, παραθέτοντας έγγραφα σχετικά με την κατασκευή του. Τα έγγραφα αυτά περιέχουν αναλυτικές λίστες αγορασμένων επίπλων και δείγματα των σχεδίων δαπέδων του κτηρίου, τα οποία παραδόθηκαν στο Ίδρυμα κατά της Διαφθοράς από έναν υπεργολάβο που ασχολήθηκε με την κατασκευή του.[10] Σύμφωνα με ισχυρισμούς του Ναβάλνι, όλα τα οχήματα που εισέρχονται στο συγκρότημα υπόκεινται σε επιθεωρήσεις σε διάφορα σημεία ελέγχου και απαγορεύεται αυστηρά στους εργαζόμενους να μεταφέρουν κινητά τηλέφωνα με κάμερα.[11]

Εκτός από το κτήριο, στην προστατευμένη περιοχή υπάρχει ένα υπόγειο παλάτι πάγου, δύο ελικοδρόμια, ένα δενδροκομείο και ένα θερμοκήπιο 2.500 τ.μ., μία εκκλησία, ένα αμφιθέατρο, ένα τεϊποτείο, και μια γέφυρα 80 μ. η οποία διασχίζει μια χαράδρα. Λόγω της θέσης του σε μια απότομη όχθη, σκάφτηκε ένα ειδικό τούνελ για να παρέχει πρόσβαση στην κοντινή παραλία, η οποία περιέχει μια αίθουσα γευσιγνωσίας με θέα στη Μαύρη Θάλασσα. Η συνολική έκταση του συγκροτήματος είναι 170 στρέμματα, ενώ περιμετρικά, η περιοχή η οποία περιβάλλει το παλάτι, έκτασης 17.000 στρεμμάτων, χαρακτηρίζεται ως κλειστή περιοχή υπό τη δικαιοδοσία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB). Επιπλέον, απαγορεύονται όλες οι αλιευτικές δραστηριότητες σε ακτίνα δύο χιλιομέτρων από την κατοικία, και ο εναέριος χώρος είναι κλειστός πάνω από το παλάτι.[11]

Στον χάρτη απεικονίζεται η θάλασσα του Αζόφ (πάνω δεξιά), όπου κατασκευάστηκε το παλάτι του Πούτιν. Το Κρασνοντάρ βρίσκεται στο δυτικό άκρο της χώρας, στην Ευρωπαϊκή Ρωσία.

Η ταινία εμφανίζει επίσης τρισδιάστατες περιγραφές του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου του παλατιού που έγιναν χρησιμοποιώντας την κάτοψη, τις διαρροές φωτογραφιών, και την έρευνα που έγινε σχετικά με τις εταιρείες κατασκευής των επίπλων. Η ταινία συνεχίζεται στο να επικεντρώνεται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα μέσα στο συγκρότημα, όπως σε ένα πολυτελές οινοποιείο, σε αμπελώνες, και σε εκτροφείο στρειδιών, κάτι το οποίο δείχνει να υπάρχει ασυνέπεια μεταξύ των εκτιμώμενων αξιών τους και των αναφερόμενων παραγωγών και εσόδων.[12]

Η ταινία ολοκληρώνεται με το να αναφέρει πώς οι (μεταβαλλόμενες) ιδιοκτησίες αποκρύπτουν ένα διασυνδεδεμένο δίκτυο διαχειριστών καθώς και «δωρητών» που παρείχαν χρήματα για την κατασκευή του. Το δίκτυο περιλαμβάνει πρώην συνεργάτες (π.χ. Βλαντίμιρ Κόλμπιν, γιος ενός παιδικού φίλου του Πούτιν) ή συγγενείς του Πούτιν (π.χ. Μιχαήλ Σελόμοφ της JSC Accept), αλλά και κρατικές εταιρείες όπως η Transneft μέσω σκιερών υπηρεσιών μίσθωσης. Τεράστια ποσά διοχετεύτηκαν στο συγκρότημα σε αυτό που ο Ναβάλνι αποκαλεί η "μεγαλύτερη δωροδοκία" και το "διεφθαρμένο ταμείο'' του Πούτιν.[12]

Αποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε λιγότερο από μία μέρα μετά την προβολή της ταινίας, ο αριθμός των θεάσεων στο Youtube έφτασε τα 20 εκατομμύρια,[13] και μετά από δέκα μέρες ξεπέρασε τις 100 εκ. θεάσεις.[2] Σε σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης που διεξήγαγε το Κέντρο Λεβάντα από τις 28 Ιανουαρίου έως τις 2 Φεβρουαρίου 2021, το 26% των Ρώσων ανέφερε ότι παρακολούθησε την ταινία. Από αυτούς, το 3% είπε ότι η στάση του απέναντι στον Πούτιν βελτιώθηκε, το 17% είπε ότι επιδεινώθηκε και το 77% είπε ότι δεν άλλαξε. Από όλους τους ερωτηθέντες, στην ερώτηση αν πίστευαν ότι ο Πούτιν είναι ένοχος για την κατάχρηση εξουσίας, το 17% είπε ότι είναι αναμφίβολα ένοχος, το 25% είπε ότι είναι πιθανώς τόσο ένοχος όσο και άλλοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, το 24% είπε ότι ακόμη και αν είναι αλήθεια, η χώρα άρχισε να ζει καλύτερα υπό την προεδρία του, και το 29% πιστεύει ότι δεν υπάρχει κατάχρηση εξουσίας. Η σφυγμομέτρηση έδειξε επίσης ένα χάσμα γενεών, με τους νεότερους ερωτηθέντες να είναι πιο πιθανό να έχουν παρακολουθήσει την ταινία και να πιστεύουν ότι ο Πούτιν είναι ένοχος.[14][15]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Στίβεν Τσεν, Chad Hurley, Jawed Karim: (πολλαπλές γλώσσες) YouTube.
  2. ↑ 2,0 2,1 Newsroom. «Σαρώνει το βίντεο Ναβάλνι για το «Παλάτι Πούτιν» στο YouTube | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Troianovski, Anton (2021-01-19). «Navalny, From Jail, Issues Report Describing an Opulent Putin ‘Palace’» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2021/01/19/world/europe/navalny-putin.html. Ανακτήθηκε στις 2021-03-24. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «'Putin's palace': Builders' story of luxury, mould and fake walls» (στα αγγλικά). BBC News. 2021-02-12. https://www.bbc.com/news/world-europe-56007943. Ανακτήθηκε στις 2021-03-24. 
  5. ↑ «Putin's palace Navalny's Anti-Corruption Foundation investigates the Russian president's billion-dollar residence on the Black Sea». meduza.io. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  6. ↑ «Alexei Navalny: Millions watch jailed critic's 'Putin palace' film» (στα αγγλικά). BBC News. 2021-01-20. https://www.bbc.com/news/world-europe-55732296. Ανακτήθηκε στις 2021-03-24. 
  7. ↑ Moscow, Reuters in (30 Ιανουαρίου 2021). «Putin's former judo partner says he owns palace linked to Russian leader». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  8. ↑ «Russian billionaire Arkady Rotenberg says 'Putin Palace' is his» (στα αγγλικά). BBC News. 2021-01-30. https://www.bbc.com/news/world-europe-55872249. Ανακτήθηκε στις 2021-03-24. 
  9. ↑ «Alexei Navalny: How his team found Novichok bottle evidence in Tomsk» (στα αγγλικά). BBC News. 2020-09-23. https://www.bbc.com/news/world-europe-54246004. Ανακτήθηκε στις 2021-03-24. 
  10. ↑ hermes (24 Ιανουαρίου 2021). «Kremlin critic alleges Putin is owner of opulent Black Sea palace». The Straits Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Навальный опубликовал расследование о "дворце Путина". Главное» (στα ru). BBC News Русская служба. https://www.bbc.com/russian/news-55726122. Ανακτήθηκε στις 2021-03-24. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «How Navalny Uncovered Putin's $1.3 Billion Palace». Time. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  13. ↑ ««Подумайте перед тем, как переводить деньги таким жуликам». Песков — о расследовании ФБК про «дворец Путина»». meduza.io. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  14. ↑ «The film "Palace for Putin"» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  15. ↑ Times, The Moscow (8 Φεβρουαρίου 2021). «1 in 4 Russians Watched Navalny's 'Putin Palace' Investigation – Poll». The Moscow Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Το_Παλάτι_του_Πούτιν._Η_ιστορία_της_μεγαλύτερης_δωροδοκίας_στον_κόσμο&oldid=10181577"