Τοιχοσφαίριση στην Ελλάδα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το άθλημα της τοιχοσφαίρισης (αγγλικά :Squash Rackets) εμφανίστηκε στην Ελλάδα στις αρχές του 20ού αιώνα, κυρίως από αντισφαιριστές που έρχονταν από άλλες χώρες για το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ή Έλληνες του εξωτερικού ή μέλη διπλωματικών αποστολών και πληρώματα πλοίων.

Αναφέρεται το 1927 αίτηση του Βρετανού αρχηγού ναυτικής δύναμης που ναυτολογούσε στον Πειραιά προς τον Όμιλο αντισφαίρισης Αθηνών να δημιουργήσει ανάλογο γήπεδο, ο σύλλογος απάντησε ότι τα οικονομικά του δεν το επέτρεπαν.[1] Το 1938 ιδιόκτητο γήπεδο τοιχοσφαίρισης διατηρούσε ο Γουίλιαμ Ρίζ, στο ιπποδρόμιο του Φαλήρου όπου διέθετε και προπονητή για όσους ήθελαν να ασχοληθούν με το νέο άθλημα.[1]

Το 1940 ο Όμιλος αντισφαίρισης Αθηνών κατασκεύασε γήπεδο στις εγκαταστάσεις του, ουσιαστικά το πρώτο γήπεδο τοιχοσφαίρισης στην Ελλάδα.[1] Το 1947 κατασκευάστηκε και δεύτερο γήπεδο, και το 1967 το πρώτο για αγώνες διπλών, ενώ έφορος στο ανάλογο τμήμα διατέλεσε για πολλά χρόνια ο Παντελής Μ. Παπαδόπουλος, ενώ ταυτόχρονα διοργανώθηκε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα τοιχοσφαίρισης Ανδρών και Γυναικών.[2] Το πανελλήνιο πρωτάθλημα μάλιστα διοργανώνονταν από τον Όμιλο έως το 1967, όταν το άθλημα επίσημα αναγνωρίστηκε από τον ΣΕΓΑΣ και υπάχθηκε στην Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Αντισφαίρισης όπου ανέλαβε και την διοργάνωση των πρωταθλημάτων.[2]

Η πρώτη επίσημη διοργάνωση τοιχοσφαίρισης στην Ελλάδα, η οποία διοργανώνεται έως σήμερα, είναι το Ανοιχτό πρωτάθλημα Ελλάδος τοιχοσφαίρισης από το 1945, αρχικά με την συμμετοχή Ελλήνων αθλητών και ξένων που είχαν σχέση με την Ελλάδα, μέλη διπλωματικών αποστολών, πληρώματα πλοίων κ.τ.λ.[2] Από το 1969 η συμμετοχή είναι ελεύθερη, την ίδια χρονιά το άθλημα πήρε και επίσημα την ονομασία τοιχοσφαίριση.[2]

Το 1994 έγινε προσπάθεια δημιουργίας ανεξάρτητης ομοσπονδίας, έτσι με απόφαση του πρωτοδικείου Αθηνών αναγνωρίστηκε η "Ελληνική Ομοσπονδία Τοιχοσφαίρισης", με πρόεδρο τον Γεώργιο Μπαρλέτη, η οποία όμως δεν έγινε ανεξάρτητη, αλλά εντάχθηκε στην Ομοσπονδία αντισφαίρισης και σταδιακά αδράνησε.[3]

Το 1996 έγινε ένα δοκιμαστικό διασυλλογικό πρωτάθλημα με οκτώ συλλόγους, τον ΟΑΑ, Ο.Τ. Αθηνών, ΟΑ Βούλας, ΟΦΤΑ, Αγία Βαρβάρα, Πειραιά, Allsport, και Βριλήσσια.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Σκιαδάς, σελ. 230
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Σκιαδάς, σελ. 231
  3. Ο.Α.Α. Ιστορία της τοιχοσφαίρισης Αρχειοθετήθηκε 2018-08-04 στο Wayback Machine.
  4. Αθλητική Ηχώ, φύλο 21-03-1996[νεκρός σύνδεσμος]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ελευθέριου Σκιαδά, 100 χρόνια Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών 1895-1995, Μικρός Ρωμηός Ε.Π.Ε., ISBN 960-85466-2-1.