Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τιβέριος Κλαύδιος Σεβήρος Πρόκουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τιβέριος Κλαύδιος Σεβήρος Πρόκουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση163
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑννία Φαυστίνα
ΤέκναΑννία Αυρηλία Φαυστίνα
ΓονείςGnaeus Claudius Severus και Αννία Γαλερία Αυρηλία Φαυστίνα
ΑδέλφιαMarcus Claudius Ummidius Quadratus (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
ΟικογένειαΔυναστεία των Αντωνίνων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΎπατος στην αρχαία Ρώμη
Ρωμαίος συγκλητικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τιβέριος Κλαύδιος Σεβήρος Πρόκουλος, λατιν.: Tiberius Claudius Severus Proculus (π. 163 έως 218) ήταν Ρωμαίος συγκλητικός. Μέσω της μητέρας του ήταν εγγονός του Αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου· έγινε ο πεθερός του Ελαγάβαλου, αλλά έπαιξε περιορισμένο μόνο ρόλο στη δυναστική πολιτική.

Ο Σεβήρος Πρόκουλος ήταν ευγενικής καταγωγής, γεννημένος σε μία πλούσια και εξέχουσα οικογένεια στην Πομπηιόπολη, πόλη στη Ρωμαϊκή επαρχία της Γαλατίας. Ήταν ο γιος του Πόντιου (Έλληνα]] συγκλητικού και περιπατητικού φιλόσοφου, Γναίου Κλαύδιου Σεβήρου και της δεύτερης συζύγου του Αννίας Γαλερίας Αυρηλίας Φουστίνας, κόρης του Μάρκου Αυρηλίου Ρωμαίου Αυτοκράτορα. Είχε από τον πρώτο γάμο του πατέρα του έναν ετεροθαλή αδελφό, που ονομαζόταν Μάρκος Κλαύδιος Ουμίδιος Κουαδράτος, ο οποίος υιοθετήθηκε από τον Μάρκο Ουμίδιο Κουαδράτο Αννιανό, ύπατο το 167, ανιψιό του Μάρκου Αυρηλίου.

Ο εκ πατρός πάππος του Γναίος Κλαύδιος Σεβήρος Αραβιανός ήταν επίσης συγκλητικός και περιπατητικός φιλόσοφος και ένας από τους διδασκάλους του Μάρκου Αυρηλίου, του οποίου αργότερα έγινε φίλος. Γονείς της μητέρας του ήταν ο Μάρκος Αυρήλιος και η Φαυστίνα η Νεότερη. Μέσω της μητέρας του, ο Σεβήρος Πρόκουλος ήταν συγγενής της κυρίαρχης Δυναστείας των Αντωνίνων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ανάμεσα στις θείες και τους θείους του του ήταν η Λουκίλλα, σύζυγος του Συναυτοκράτορα Λεύκιου Βέρου, και ο Αυτοκράτορας Κόμμοδος.

Ο Σεβήρος Πρόκουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πομπηιόπολη. Είναι άγνωστο αν ακολούθησε ποτέ τη φιλοσοφία του πατέρα και του παππού του.

Φαίνεται ότι ο Σεβήρος Πρόκουλος δεν συμμετείχε σε κανένα από τα πολλά σχέδια για να σκοτώσει ή να ανατρέψει τον Κόμμοδο. Όταν ο θείος του δολοφονήθηκε τον Δεκέμβριο του 192, ο Σεβήρος ήταν ένας από τους λίγους εναπομείναντες άνδρες συγγενείς του Κόμμοδου, αλλά αγνοήθηκε εντελώς ως πιθανός διάδοχος.

Το 193, μετά το τέλος του Περτίνακα και του Διδίου Ιουλιανού, ο Σεπτίμιος Σεβήρος αναβιβάστηκε τελικά στο θρόνο, ιδρύοντας τη δυναστεία των Σεβήρων. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του (193-211), ο Σεβήρος Πρόκουλος υπηρέτησε ως συγκλητικός και το 200 υπηρέτησε ως κανονικός ύπατος.

Μετά από αυτό νυμφεύτηκε την πλούσια 2η εξαδέλφη του Αννία Φαυστίνα την Πρεσβύτερη, εγγονή της αδελφής του Μάρκου Αυρηλίου Αννίας Κορνιφικίας Φαυστίνας. Εγκαταστάθηκαν στο μεγάλο κτήμα της συζύγου του στην Πισιδία, όπου βρέθηκε μία τιμητική επιγραφή με ημερομηνία 207 βεβαιώνει την ιδιοκτησία τους.

Γύρω στο 201 το ζευγάρι είχε μία κόρη, την Αννία (Αυρηλία) Φαυστίνα τη Νεότερη, που για περίεργο λόγο δεν πήρε το όνομά της από τον Σεβήρο. Φαίνεται ότι την ονόμασε προς τιμήν τής οικογένειας τής μητέρας του, των γενών Αυρηλίου και Αννίαυ, πιθανώς για να τιμήσει τους δεσμούς τους με τη Δυναστεία των Αντωνίνων. Φαίνεται ότι δεν είχαν άλλα παιδιά.

Περίπου το 216 ο Σεβήρος Πρόκουλος μπορεί να είχε συνάψει πολιτική συμμαχία με έναν συγκλητικό, ο οποίος ήταν μέλος του Πομπώνιου γένους και πάντρεψε την κόρη του με τον Πομπώνιο Βάσο. Αργότερα, το 221, η Αννία θα γίνει σύντομα η τρίτη σύζυγος του Αυτοκράτορα Ελαγάβαλου (περ. 218-222).

Νυμφεύτηκε την 2η εξαδέλφη του Αννία Φαυστίνα, κόρη άγνωστου συγκλητικού και είχε τέκνο:

  • Anthony Richard Birley, Marcus Aurelius, αναθεωρημένη έκδοση. Routledge, 2000.
  • Anthony Richard Birley, Septimius Severus: ο αφρικανικός αυτοκράτορας . Routledge, 1999.
  • Albino Garzetti, Από τον Τιβέριο στους Αντωνίους: μια ιστορία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας 14-192, 1974 μ.Χ.
  • William M. Ramsay, Οι πόλεις και οι επισκοπές της Φυργίας: Όντας ένα δοκίμιο της τοπικής ιστορίας της φρυγίας από τους πρώτους χρόνους έως την τουρκική κατάκτηση τόμος ένα, μέρος πρώτο, 2004
  • Livius.org Αρχειοθετήθηκε 2013-05-18 στο Wayback Machine.
  • Marcus Aurelius, Διαλογισμοί