Χάνγκουλ
| Κορεατικό αλφάβητο Χάνγκουλ/Τζόσονγκουλ | |
|---|---|
 | |
| Είδος | Αλφάβητο |
| Γλώσσες | Κορεατική |
| Χρονική περίοδος | 1443 – σήμερα |
| Κατεύθυνση | Αριστερά προς δεξιά |
Το κορεατικό αλφάβητο ή Χάνγκουλ (한글, προφέρεται: [ha(ː)n.ɡɯl], στη Νότια Κορέα) ή Τζόσονγκουλ/Τζόσον Μούντσα (στη Βόρεια Κορέα) είναι το σύστημα γραφής που αναπτύχθηκε το 1443 από τον Σέτζονγκ τον Μέγα,[1][2] και χρησιμοποιείται για τη γραφή της κορεατικής γλώσσας, από τον 15ο αιώνα.
Είναι το επίσημο σύστημα γραφής της Βόρειας Κορέας και της Νότιας Κορέας. Είναι συνεπίσημο στον Κορεατικό Αυτόνομο Νομό Γιάνμπιαν και στην Κορεατική Αυτόνομη Κομητεία Τσανγκμπάι στην επαρχία Τζιλίν της Κίνας. Συχνά χρησιμοποιείται για να γράψει τη γλώσσα Τσία-Τσία που ομιλείται κοντά στην πόλη Μπάου-Μπάου της Ινδονησίας.
Το αλφάβητο αποτελείται από 14 σύμφωνα και 10 φωνήεντα. Τα γράμματά του ομαδοποιούνται σε συλλαβικά μπλοκ, κάθετα και οριζόντια. Για παράδειγμα, η κορεατική λέξη για τη "μέλισσα" γράφεται ως 꿀벌 και όχι ㄲ ㅜ ㄹㅂㅓㄹ.[3] Καθώς συνδυάζει τα χαρακτηριστικά των αλφαβητικών και συλλαβικών συστημάτων γραφής, έχει περιγραφεί ως "αλφαβητικό συλλαβάριο" από ορισμένους γλωσσολόγους.[4][5] Όπως και στην παραδοσιακή κινεζική γραφή, τα κορεατικά κείμενα γράφονταν παραδοσιακά από πάνω προς τα κάτω, από τα δεξιά προς τα αριστερά και περιστασιακά γράφονται με αυτόν τον τρόπο για λόγους κομψότητας. Σήμερα γράφονται συνήθως από τα αριστερά προς τα δεξιά με κενά μεταξύ των λέξεων και η στίξη είναι δυτικού τύπου.[6]
Μερικοί γλωσσολόγοι το θεωρούν ως το πιο λογικό σύστημα γραφής στον κόσμο, εν μέρει επειδή τα σχήματα των συμφώνων μιμούνται τα σχήματα του στόματος του ομιλητή όταν προφέρει κάθε σύμφωνο.[4][6][7]
Ονόματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επίσημα ονόματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κορεατικό αλφάβητο ονομαζόταν αρχικά Χουνμιντζόνγκουμ (훈민정음), από το έγγραφο που εισήγαγε το αλφάβητο στους Κορεάτες το 1446.[8]
Οι Βορειοκορεάτες αποκαλούν το κορεατικό αλφάβητο Τσόσονγκουλ (조선 글) από το Τσόσον, το βορειοκορεατικό όνομα για την Κορέα.[9] Εκεί χρησιμοποιείται το σύστημα Μάκιουν-Ραϊσάουερ.
Σήμερα, οι Νοτιοκορεάτες ονομάζουν το κορεατικό αλφάβητο χάνγκουλ (한글). Το όνομα επινόησε ο Κορεάτης γλωσσολόγος Τζου Σι-γκιονγκ το 1912. Το όνομα συνδυάζει την αρχαία κορεατική λέξη χαν (한), που σημαίνει "μεγάλος" και την λέξη γκουλ (글) που σημαίνει "γραφή". Η λέξη χαν χρησιμοποιείται για να αναφερθεί γενικά στην Κορέα, επομένως το όνομα σημαίνει επίσης "κορεατικό αλφάβητο".[10] Εκλατινοποιείται με διάφορα συστήματα:
- Hangeul ή han-geul στον αναθεωρημένο εκλατινισμό των Κορεατικών. Το σύστημα χρησιμοποιείται από τη κυβέρνηση της Νότιας Κορέας στις αγγλικές εκδόσεις της και ενθαρρύνει τη χρήση του για όλους τους σκοπούς.
- Han'gŭl στο σύστημα Μάκιουν-Ραϊσάουερ. Συχνά κεφαλαιοποιείται και αποδίδεται χωρίς τη χρήση του διακριτικού.
- Hānkul στον εκλατινισμό του Γέιλ, προτεινόμενο σύστημα για τεχνικές γλωσσικές μελέτες.
Άλλα ονόματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα η κορεατική ελίτ προτιμούσε να γράφει τα κορεατικά χρησιμοποιώντας κινεζικούς χαρακτήρες (χάντσα). Αναφέρονταν στα χάντσα ως τζίνσο (진서) ή "αληθινά γράμματα". Κάποιες αναφορές λένε ότι η ελίτ αναφερόταν στο κορεατικό αλφάβητο εσκεμμένα ως άμκουλ (암클) που σημαίνει "γυναικεία γραφή" και ως άχατγκουλ (아 햇글) που σημαίνει "αλφάβητο για παιδιά", αν και δεν υπάρχουν γραπτές ενδείξεις γι 'αυτό.[11]
Οι υποστηρικτές του κορεατικού αλφαβήτου το αναφέρουν ως τζόνγκουμ (정음) που σημαίνει "σωστή προφορά", ως γκούνγκμουν (국문) που σημαίνει "εθνική γραφή" και ως όνμουν (언문) που σημαίνει "καθομιλούμενο αλφάβητο".[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «알고 싶은 한글». 국립국어원. National Institute of Korean Language. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ Kim-Renaud 1997, σελ. 15
- ↑ «Individual Letters of Hangeul and its Principles». National Institute of Korean Language. 2008. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Taylor, Insup (1980). «The Korean writing system: An alphabet? A syllabary? a logography?». Processing of Visible Language (Boston, Mass.: Springer): 67–82. doi:. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-1-4684-1068-6_5. Ανακτήθηκε στις 17 October 2017.
- ↑ Pae, Hye K. (1 January 2011). «Is Korean a syllabic alphabet or an alphabetic syllabary». Writing Systems Research 3 (2): 103–115. doi:. ISSN 1758-6801. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1093/wsr/wsr002. Ανακτήθηκε στις 17 October 2017.
- ↑ 6,0 6,1 «How was Hangul invented?». The Economist. 2013-10-08. https://www.economist.com/blogs/economist-explains/2013/10/economist-explains-7. Ανακτήθηκε στις 2017-12-02.
- ↑ Cock, Joe (2016-06-28). «A linguist explains why Korean is the best written language». Business Insider. http://www.businessinsider.com/a-linguist-explains-why-korean-is-the-best-written-language-2016-6. Ανακτήθηκε στις 2017-12-02.
- ↑ «Hunminjeongeum Manuscript». Korean Cultural Heritage Administration (στα Αγγλικά). 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ Kim-Renaud 1997, σελ. 2
- ↑ Lee & Ramsey 2000, σελ. 13
- ↑ 11,0 11,1 «Different Names for Hangeul». National Institute of Korean Language. 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Chang, Suk-jin (1996). «Scripts and Sounds». Korean. Philadelphia: John Benjamins Publishing Company. ISBN 1-55619-728-4. (Volume 4 of the London Oriental and African Language Library).
- Hannas, William C (1997). Asia's Orthographic Dilemma. University of Hawaii Press. ISBN 0-8248-1892-X.
- Kim-Renaud, Young-Key, επιμ. (1997). The Korean Alphabet: Its History and Structure. University of Hawai`i Press. ISBN 978-0-8248-1723-7.
- Lee, Iksop· Ramsey, Samuel Robert (2000). The Korean Language. SUNY Press. ISBN 978-0-7914-9130-0.
- «Hangeul Matchumbeop». The Ministry of Education of South Korea. 1988.
- Sampson, Geoffrey (1990). Writing Systems. Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-1756-4.
- Silva, David J. (2002). «Western attitudes toward the Korean language: An Overview of Late Nineteenth and Early Twentieth-Century Mission Literature» (PDF). Korean Studies 26 (2): 270–286. doi:. http://muse.jhu.edu/journals/korean_studies/v026/26.2silva.pdf.
- Sohn, Ho-Min (2001). The Korean Language. Cambridge Language Surveys. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-36943-5.
- Song, Jae Jung (2005). The Korean Language: Structure, Use and Context. Routledge. ISBN 978-0-203-39082-5.
- Taylor, Insup (1980). «The Korean writing system: An alphabet? A syllabary? A logography?». Στο: Kolers, P.A.· Wrolstad, M. E.· Bouma, Herman. Processing of Visual Language. 2. New York: Plenum Press. ISBN 0306405768. OCLC 7099393.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κορεατικό αλφάβητο και προφορά στο Omniglot